Wild Bill

Met “Wild Bill” brengt de voortreffelijke genreregisseur Walter Hill een artistiek eerbetoon aan één van de beruchtste legenden van het Wilde Westen.

Walter Hill is één van de weinige genreregisseurs die aansluit bij de grote traditie van de Hollywood-films uit de jaren vijftig en zestig. In zijn geraffineerd stilisme en respect voor de genreconventies weet Hill zijn persoonlijke visie op zowel artistiek als inhoudelijk vlak door te drukken. Na de legende van Jesse James in ” The Long Riders” en de heroïek van het apache-opperhoofd Geronimo in de gelijknamige film, portretteert Hill in ” Wild Bill” de beruchte gunmanWild Bill Hickok. Hoewel de maker van onder meer ” The Warriors”, ” 48 Hours“, ” Southern Comfort“, ” The Driver” en ” Streets of Fire” altijd verkapte westerns heeft gemaakt, is “Wild Bill” slechts zijn derde excursie in het genre zelf.

“Wild Bill” alleen verkrijgbaar op video is een bijna abstracte meditatie over heldendom en mythe. De film opent met Bills begrafenis in het stadje Deadwood. Via de offscreenstem van John Hurt wordt de toeschouwer in het ruige macholeven van Bill Hickok geïntroduceerd. In contrastrijke zwartwitbeelden overloopt Hill op een twintigtal minuten Bills heldendaden, of wat hem tot een legende maakte. De ene shoot-out volgt de andere op en de kijker heeft totaal geen vermoeden welke richting de film uitgaat. Pas als Bill in Deadwood arriveert, begint Hill zijn uiteindelijke verhaal te vertellen. De volledige dramatische spanning berust op de uitdaging van de jonge kerel Jack McCall (David Arquette), die Bill verwijt zijn moeder in de steek gelaten te hebben. Het geweld uit de proloog maakt nu plaats voor een introspectieve en sombere sfeer. De zwartwitbeelden en de beweeglijk schuine camerastandpunten beelden Bills opiumdromen en flashbacks uit. Ze contrasteren met het warme kleurenpalet van de rest van de film.

Walter Hill geeft de vraagstelling van Bill over zijn verleden, mythe en heldendom vorm via de bijna irreële schoonheid van de fotografie. Het ruige en brutale Wilde Westen in “Wild Bill” wordt via Hills uitzonderlijke stilering een mythe op zich. Dynamische actie, zwierige montage en verstilde theatraliteit mengt Hill hier tot een geheel ; waarschijnlijk de reden van het commercieel floppen en het uitblijven van een brede publieke belangstelling. Zelfs ondanks de uitbundige vertolkingen van Jeff Bridges als Bill, Ellen Barkin als Calamity Jane en Diana Lane als Bills verwaarloosde liefde Susannah More, biedt Hill weinig of geen kans tot inleving van de toeschouwer. Wat niet wegneemt dat “Wild Bill” tot één van de boeiendste genrebeoefeningen van het afgelopen jaar behoort.

Piet Goethals

Wild Bill Bijna abstracte meditatie over heldendom en mythe.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content