WESTWOOD DENKT AL AAN DE MASTERS

Lee Westwood is er zich terdege van bewust: iedereen wacht vol ongeduld om te zien hoe hij het er op de eerste major van het jaar vanaf brengt. Op 7 april begint de US Masters van Augusta, en de 37-jarige Engelsman wordt uiteraard beschouwd als de grote favoriet. Bovendien staat hij onder druk om te bewijzen dat hij zijn statuut van nummer één in de wereld, een plaats die hij zeven weken innam tot de Duitser Martin Kaymer hem twintig dagen geleden voorbijstak, wel degelijk verdiende. Westwood rouwt daar trouwens niet om, dat hij die eerste plaats kwijt is: “Als kind droomde ik ervan de British Open of US Masters te winnen. Daarnaast wilde ik eigenlijk maar één ding: iedere dag golfen en geen job hebben zoals miljarden andere mensen.”

Vorig jaar haalde Westwood zijn beste resultaten in majors. In zijn twee favoriete toernooien werd hij tweede, maar toen hij de nummer één van de wereld werd, kreeg hij in de States nogal wat kritiek. Zo schreven Amerikaanse journalisten botweg dat hij dat statuut niet verdiende.” Het klopt dat ik majors zou moeten winnen”, zegt hij. “Omdat alleen die overwinningen worden onthouden, als je terugdenkt aan de carrière van een speler. De Ryder Cup staat veel minder hoog aangeschreven bij het grote publiek, maar anderzijds heb ik toch genoeg punten verzameld om nummer één van de wereld te worden. En ja, ik betreur dat de Amerikaanse pers een soort strijd heeft willen ontketenen tussen de States en Europa, terwijl de economische crisis overal toeslaat en we nu eigenlijk vooral allemaal samen zouden moeten proberen om de golfsport sterker te maken. Zelf zou ik willen dat de beste spelers van de wereld 25 keer per jaar tegen elkaar spelen. Als we daar niet in slagen, dan zal de golfsport als geheel daar financieel onder lijden.”

Als ex-nummer één van de wereld, vindt Westwood dat hij meer verantwoordelijkheid heeft. “Voortaan vertegenwoordig ik meer dan alleen maar mezelf. Ik moet mee zorgen voor de positieve uitstraling van mijn sport. Dat is een hele verantwoordelijkheid. Maar veeleer dan voortdurend met gemeenplaatsen uit te pakken en alleen maar heel positieve dingen te zeggen, houd ik mijn mond. Ik spreek alleen als ik echt iets te vertellen heb. Over dat uitstekende idee van een World Tour dat Greg Norman vijftien jaar geleden opperde. Ik vind ook dat het allemaal wat te traag gaat in de golfsport. Het reglement zou ons moeten verplichten om sneller te spelen, de spektakelwaarde zou er wil bij varen. Op zich is dit al geen sport voor extraverte mensen, omdat je altijd moet streven naar een optimale concentratie. Vandaar dat men altijd zegt dat golfers nooit glimlachen…”

Westwood, die heel intensief twittert, lacht wel heel wat af. “Dat is typisch Brits, we kunnen met onszelf lachen. De Amerikanen zijn daar heel wat minder goed in. Ik zou hen trouwens een loer willen draaien: de volgende Masters winnen. Een toernooi waar ik verliefd op ben, hoewel ik het toch wel wat moeilijk had met de laatste wijzigingen aan het parcours. Maar ik zal nooit vergeten hoe Jack Nicklaus in 1986 dertig sloeg op de laatste negen holes. Voor mij is dat dé legende van de Masters.”

JOHN BAETE