De hoge zilverprijs brengt de oude demonen van het Antwerpse beeldtechnologiebedrijf Agfa-Gevaert weer in beeld. CEO Christian Reinaudo legt uit hoe hij ze wil verjagen.
Agfa-Gevaert haalde zich jaren geleden een bedenkelijke reputatie op de hals door tegenvallende resultaten en ontspoorde kosten en schulden, en denderde richting afgrond. Die malaise was het gevolg van de moeizame metamorfose van het voormalige chemische concern. Terwijl Agfa traditioneel mikte op radiologie en film, moest de focus worden verlegd naar digitale beeldvorming en software in de medische sector (HealthCare), en digitale printers en drukplaten voor de grafische sector (Graphics).
Jo Cornu luidde met een veel strakker beleid de ommekeer in, en zijn opvolger Christian Reinaudo werkte in zijn eerste jaar als CEO aan een nieuwe langetermijnstrategie. De goede resultaten voor 2010 zorgden voor een broos herstel van het vertrouwen. Dat herstel wordt echter geknakt door de stijgende prijs van zilver, veruit de belangrijkste grondstof van Agfa-maar nu een molensteen om de hals van het bedrijf. Agfa verwerkt zowat 500 ton zilver in zijn filmproducten voor medische en grafische beeldvorming. Of het zilver Agfa opnieuw in de rode jaarcijfers sleurt, valt af te wachten. Maar dat het nettoresultaat een uppercut krijgt, staat buiten kijf. Gelukkig heeft elke wolk een zilveren randje, zegt het spreekwoord, en dat is nu niet anders. De hoge zilverprijs zal de onvermijdelijke digitalisering van de business versnellen, voorspelt Reinaudo. Intussen tekent de voormalige nummer twee van de Franse groep Alcatel zijn langetermijnstrategie uit. Daarbij zijn alle scenario’s – inclusief een desinvestering – mogelijk, stelt Reinaudo die belooft zijn laatste algemene vergadering als CEO in het Nederlands te houden. “Ik weet niet hoeveel jaren dat me geeft, maar ik heb wel even”, grijnst de 56-jarige Fransman.
Er hangen donkere wolken boven het bedrijf. Agfa wordt omschreven als een van de valstrikken van de beurs en analisten vrezen dat u door de zilvercrisis verlies zal boeken.
CHRISTIAN REINAUDO (CEO AGFA-GEVAERT). “Ik geloof niet dat we een valstrik zijn. Er zijn verschillende tijdperken in het leven van Agfa. Het is niet aan mij om te oordelen over de periode voor 2008. Maar sinds 2008 hebben Jo Cornu en ikzelf zowat alles uitgevoerd dat we aangekondigd hadden. Uiteindelijk zullen we ook de impact van de zilverprijs onder controle krijgen, maar dat vergt tijd. Even geduld. Je mag Agfa niet beoordelen op basis van de korte termijn. Ik heb er het volste vertrouwen in dat dit bedrijf geleidelijk deze risico’s van blootstelling zal verminderen.
“De prijs van zilver stijgt al sinds 25 augustus maar dat voelden we niet meteen, omdat het ongeveer drie maanden duurt voor het aangekochte zilver ook in het afgewerkte product geraakt. Dat maakt dat de resultaten van vorig jaar nog zo goed waren. Dit jaar gebruiken we wel stelselmatig duurder zilver. Als de prijs met een dollar stijgt, kan dat tot 12 miljoen euro wegslaan uit mijn resultaten. Maar zo ver zal het niet komen, want een deel doen we zeker betalen door onze klanten. Bovendien daalt ons volume aan zilver omdat onze filmactiviteiten verminderen en de geproduceerde film ook steeds minder zilver bevat. Het risico van zilver zal dus afnemen en deze crisis doet dat ongetwijfeld versnellen. Vergelijk het Agfa van nu maar eens met dat van vier jaar geleden. Een groot deel van de omzet die er sindsdien is bijgekomen, zoals de overgenomen Pitman en Gandi, maar ook de groei van de IT-systemen voor ziekenhuizen, is niet meer blootgesteld aan de prijs van grondstoffen.”
Een deel van het probleem is natuurlijk dat Agfa vroeger wel vaker zijn beloftes moest inslikken.
REINAUDO. “Dat is het verleden. Ik zeg alleen dat in het jaar dat ik hier in deze stoel zit, de strategie is gefocust op de twee digitale groeipolen, inkjetsystemen voor Graphics en IT voor HealthCare, en ook wel op de groei voor beeldapparatuur en contrastmedia voor radiologen. Al die activiteiten zullen groeien en de gewenste resultaten genereren. We zijn er nog niet, maar onthoud vooral dat de transformatie van dit bedrijf versnelt. Alleen hebben we nog nooit zo’n prijsexplosie van zilver meegemaakt, behalve in 1980, maar dat ebde toen snel weg. Toen was er wel paniek. Vandaag stelt niemand zich nog de vraag over het overleven van het bedrijf, terwijl de zilverprijs op 39 staat. Voor mij is dat een geweldige overwinning. Het geeft aan wat de capaciteit is die we de voorbije drie jaar hebben gecreëerd.
“Ik zeg nu in alle sereniteit dat de impact van het zilver in de eerste jaarhelft veel groter zal zijn dan vorig jaar omdat ik het niet genoeg kan recupereren in de verkoopprijzen. Ik hoop dat we de scheve situatie kunnen rechtzetten in de tweede helft wanneer de zilverprijs wat kalmeert.”
Als u de evolutie van de zilverprijs bekijkt, stond die drie jaar geleden op ruim 20 dollar en in 2009 op 10. Waarom werd toen niet ingedekt?
REINAUDO. ( haalt de schouders op en glimlacht). “Als ik vandaag zou hedgen, en het zilver gaat naar 30 dollar, zegt iedereen dat Reinaudo Agfa slecht managet. Maar als ik nu indek, en het gaat naar 80, zegt iedereen ‘hij is een genie’. Kijk, de politiek van het huis is dat we speculatieve grondstoffen niet snel hedgen. Maar dat is ook niet wat telt. Wat belangrijk is, zijn de structurele ingrepen die zorgen dat we de kosten van de grondstoffen verlichten, en er intussen voor zorgen dat onze klanten prijsstijgingen aanvaarden.”
De markt heeft wel heel weinig vertrouwen in Agfa.
REINAUDO. “Dat heb ik zelf vorig jaar ondervonden toen we in augustus het risico namen om een precieze guidance te geven voor het hele jaar. De resultaten lagen uiteindelijk grotendeels in lijn met die vooruitzichten en toch kreeg het aandeel een enorme klap. Maar ik ben geduldig. Dit bedrijf zal geleidelijk het vertrouwen terugwinnen. De mensen weten stilaan ook dat wanneer ik iets zeg, ze me kunnen geloven. Dat heb ik bewezen.
“Ik begrijp dat zilver een groot probleem is voor diegenen die Agfa volgen. Maar het is veel belangrijker dat zij zien wat we hier doen, waarom dit bedrijf bezig is te slagen in zijn transformatie. De resultaten van 2010, die goed te analyseren zijn omdat er geen negatieve impact van grondstoffen inzit, tonen aan dat de efficiëntie van Graphics verbeterd is. Het marktaandeel is ook gestegen. IT-systemen in Healthcare begint ook te verbeteren. Bovendien is de schuldpositie sterk gedaald tot 161 miljoen euro van meer dan 800 miljoen in 2007.”
Is er ook een positieve kant aan de crisis?
REINAUDO. “De migratie van analoog naar digitaal gaat sowieso gebeuren. Deze crisis versnelt de beweging naar een meer stabiele omgeving, dus in die zin is het uiteindelijk geen slecht nieuws voor Agfa. Maar natuurlijk heb ik liever dat zilver 15 dollar kost in plaats van bijna 40.”
Uw taak als CEO bleek moeilijker dan gedacht?
REINAUDO. “Geen probleem. Ik word betaald om moeilijke zaken aan te pakken. Agfa is wat we in het Frans un monstre compliqué noemen, maar ik begrijp al beter hoe het werkt. Maar dan is er plots het zilver. Dat is pech, anders zou 2011 een fantastisch jaar geworden zijn. Ik ben Boeddha niet. Ik kan niet in drie maanden de impact van twintig keer 12 miljoen wegcijferen. Ik heb meer tijd nodig. De zilverprijs is in mijn gezicht ontploft, zoals hij nooit in het gezicht van een CEO van Agfa is ontploft. Maar het zij zo. Ik weet dat we er zullen geraken.”
U omschrijft het bedrijf als een ingewikkeld monster. De oplossing is de structuur te vereenvoudigen.
REINAUDO. “We moeten nadenken over hoe we twee zo verschillende businesses moeten aansturen. De vraag is of Agfa voldoende spierkracht heeft om de twee hoofdactiviteiten op een redelijke wijze parallel te kunnen doen groeien. Als het antwoord ja is, waarom niet. Maar als blijkt dat we het niet aankunnen, als we denken dat we meer kansen moeten geven aan een van de activiteiten, zullen we dat ook doen. Ik denk daarbij aan een verandering van de structuur waarbij bijvoorbeeld het afsplitsen van een business, groot of klein, ons toelaat om de groei van de andere beter te financieren.”
De vraag of u die spierkracht heeft, is de hamvraag.
REINAUDO. “Ja, en daarom werkt het op mijn zenuwen dat mensen alleen maar spreken over het zilver. Als u me binnen vijf of tien jaar zal beoordelen, denk ik dat u zult besluiten dat ik een goede CEO ben geweest omdat Agfa dan een marktleider in de digitale wereld zal zijn. Wanneer die transformatie helemaal rond zal zijn? De dag dat de laatste vierkante meter film wordt geproduceerd. Of dat over twintig of over dertig jaar is, weet ik niet.”
Maar voor alle duidelijkheid: een verkoop van een van de grote divisies is niet uitgesloten?
REINAUDO. “Daar denk ik vandaag niet aan. Ik wil alleen zeggen dat de twee moeten groeien, op de meest intelligente manier. Ik heb niet noodzakelijk gesproken van een afscheiding van Healthcare of Graphics. Maar alles is mogelijk.”
En wat is de rol van de derde poot, Specialty Products?
REINAUDO. “Het is in feite erg dat daar niet vaker over wordt gesproken. Film is een aflopende zaak, maar we compenseren dat door nieuwe activiteiten te ontwikkelen. Het is mijn diepste wens dat we in staat zijn om de activiteit in de fabriek hier in Mortsel te houden. We willen dat de evolutie sociaal neutraal is, dus via natuurlijke afvloeiingen. De werknemers hebben de voorbije jaren ook getoond dat ze in staat zijn om het bedrijf te helpen.”
Mortsel was vroeger soms een broeihaard van sociale onrust. Nu is het rustig. Wat is uw rol hierin?
REINAUDO. “We luisteren naar het personeel. Doordat ik geen Nederlands spreek, spreek ik wel niet zo vaak met de werknemers als ik zou willen. En mijn managementstijl? Wat ik zeg, doe ik en ik probeer zo transparant mogelijk te zijn.”
Het aandeel staat op 3 euro, een bradeerprijs. Wat denkt u dan?
REINAUDO. “Dat het heel laag staat ( grijnst). Ik heb aandelen gekocht. Ik begrijp dat mensen catastrofale extrapolaties maken, maar ik heb er vertrouwen in. De dag dat het zilver goedkoper wordt, en dat zal gebeuren omdat er een zeepbel is gecreëerd, zal de koers snel vertrokken zijn.
“De geschiedenis van Agfa is wat ze is. Het is niet mijn fout dat we in de filmbusiness zitten. Die is ook vele jaren heel goed geweest. Maar nu heeft het bedrijf een veel grotere weerstand. Ik ben tevreden. Niemand zegt nog dat Agfa op een catastrofe afstevent. Ik zou wel graag hebben dat er wat meer erkenning komt voor de vooruitgang die het bedrijf maakt.”
BERT LAUWERS
“De vraag is of Agfa voldoende spierkracht heeft om de twee hoofdactiviteiten op een redelijke wijze parallel te kunnen doen groeien”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier