‘We maken er geen koffiekransje van’

Als Dave De Graeve dacht dat een mentor een flink stuk ouder moet zijn, vergiste hij zich deerlijk. Jan Van Autreve, zijn leermeester in het mentorprogramma van de VMA en Trends, is amper twee jaar ouder. En dat bleek een voordeel voor allebei.

Dave De Graeve (37) is service executive bij Microsoft. Volgens zijn mentor Jan Van Autreve (39), CEO bij Delta Lloyd Life, is hij ook gehersenspoeld door het Amerikaanse softwarebedrijf. Journalisten die een interview opnemen met hun iPhone wijst De Graeve fanatiek op de alternatieven met Windows 8. Of we die affiche voor de Nokia Lumia 910 aan de ingang dan niet hadden gezien? “Dat dynamisme werkt wel aanstekelijk”, lacht Van Autreve. “En het is meer dan een façade. Je vindt bij Dave een gezonde nieuwsgierigheid die verder gaat dan een carrièreplan. En dat is wel boeiend.”

De twee dertigers werden aan elkaar gekoppeld voor de tweede editie van Jonge Managers, Wijze Mentors. Een initiatief van de Vlaamse Management Associatie (VMA) en Trends. De bedoeling is dat elf geselecteerde jonge managers een jaar de kans krijgen om fors bij te leren van een ervaren mentor aan wie ze worden gekoppeld. Dave De Graeve is een van die elf. In dit geval is het verschil in ervaring misschien wel minder groot, maar is er wel duidelijk sprake van tweerichtingsverkeer.

“De klik was er meteen”, weet Dave De Graeve. “Misschien was dat wel een voordeel, want zo hoefden we geen tijd te verliezen bij het aftasten van gespreksonderwerpen.” Nog een voordeel van het kleine leeftijdsverschil: ook privé zijn er raakvlakken. “Ik ben nog niet zo lang vader en Daves kinderen zijn al wat groter. Ik ben dus nogal wat nuttige tips voor een betere nachtrust rijker”, lacht Van Autreve.

Verkopen of verzekeren?

Het recept is dat een jonge manager praktische tips krijgt voor de uitdagingen waar hij mee zit. Maar verkopen is toch heel wat anders dan verzekeren. Wat kan een softwareverkoper leren van een pensioenverzekeraar? “Ik heb toch vooral veel praktische zaken opgestoken”, stelt De Graeve. “Eigenlijk is voor mij de uitdaging om voortdurend het operationele en strategische niveau met elkaar te verzoenen. Daarvoor heb ik een aantal praktische tips gekregen, die mijn dag efficiënter maken. Ik heb ook raad gekregen over hoe ik beter kan omgaan met collega’s. En het advies om het inspirerende boek Beyond Reason van Daniel Shapiro te lezen.”

De gesprekken tussen de mentor en zijn pupil waren dus geen theoretische exposés maar dialogen over heel concrete zaken. Beide managers zagen elkaar al vijf keer. De CEO van Delta Lloyd Life is positief. “De bedoeling van het project was ook om buiten de organisatie te kijken waar je zelf actief bent. Op die manier kan de ene de andere beïnvloeden. Dat lukt goed”, zegt Van Autreve.

Zo’n opgelegde relatie vergt nochtans een specifieke aanpak. Na een eerste kennismaking, hanteerde het duo een vast stramien. Vergaderingen vinden altijd plaats bij Delta Lloyd Life en de aard van het gesprek bepaalt de duur ervan. Was de vraag snel beantwoord, dan was het een korte vergadering. Duurde het wat langer, dan liep de vergadering uit. “We mailen elkaar vooraf de thema’s door”, zegt Jan. “Dat is ook wel belangrijk omdat je op die manier de dingen beter kan voorbereiden. Het heeft weinig zin om wat vrijblijvend te keuvelen.” Zijn pupil is het daar helemaal mee eens. “Zo zorgen we ervoor dat het geen koffiekransje wordt. Een dag heeft maar 24 uur. Daarom ben ik blij dat we snel van start zijn gegaan en dat het al snel een tweerichtingsverkeer werd.”

Het strakke en zakelijke karakter van hun ontmoetingen belet niet dat CEO Jan Van Autreve nog altijd zijn belofte om samen te gaan eten moet waarmaken. “Hij heeft het al twee keer beloofd, dus zal het er wel eens van komen”, grapt Dave.

Crisisbestendig ondernemen

De Graeve is opgeleid als handelsingenieur, Van Autreve is econoom. Ze zeggen dat ze in ondernemerschap een vruchtbaar gespreksonderwerp vonden. Is dat niet vreemd voor twee managers die zelf geen onderneming hebben opgestart? “Dat kan ook binnen een bedrijf” nuanceert De Graeve. “Daar heet dat dan intrapreneurship in plaats van entrepreneurschip. Ondernemen is de motor van onze economie. Ik kom uit een horecanest met zeven generaties ondernemers. Ik weet hoe belangrijk dat is. Dat principe van zelf verantwoordelijkheid nemen pas ik ook bij Microsoft toe. Beloning en risico gaan altijd samen.”

Er bestaat nauwelijks een lelijker woord dan de zogenaamde win-winsituatie. Toch lijkt de mentor minstens zo enthousiast over de samenwerking als de pupil. Dat komt omdat de rigide verzekeringssector nogal afsteekt tegen de innovatieve ICT-wereld. “Innovatie gaat in onze sector trager omdat verzekeringen erg gereglementeerd zijn”, verklaart Van Autreve. “De verzekeringswereld was ook altijd heel hiërarchisch en technisch georiënteerd. De actuarissen – dat zijn onze ingenieurs – denken heel technisch. Ze zijn broodnodig, maar het is minstens even belangrijk dat ze mensen naast zich hebben die in functie van de klant denken. Want elke oplossing die je aanbiedt, moet je uiteindelijk kunnen verkopen.”

De Microsoft-man herkent dat. Ingenieurs denken nu eenmaal anders. En dus zijn er toch veel raakvlakken over de sectorgrenzen heen. “Als verkoper moet je proberen de brug met klanten te maken, met producten die ingenieurs bedenken.”

Zonder carrièreplan

Beide managers zijn niet aan hun proefstuk toe. Van Autreve was onderzoeker bij Vlerick voor hij de overstap naar het bedrijfsleven waagde. Hij was ook een tijdje de rechterhand van de hoofdeconoom van de krant De Tijd, om daarna te verkassen naar de marktenzaal van KBC en zo uiteindelijk in de verzekeringssector te belanden. Dave De Graeve veranderde ook al een paar keer van baan, maar bleef wel steeds in de informatica actief. Eerst als specialist IT-oplossingen bij Accenture en daarna bij Fujitsu.

Is een deelname aan het VMA-programma een onderdeel van een doordacht carrièreplan? “Ik hecht weinig waarde aan carrièreplanning”, vertelt Van Autreve. “De meeste mensen plannen hun carrière niet.” Iets wat Dave De Graeve volmondig beaamt. “Ik heb nooit aan echte carrièreplanning gedaan, maar er gewoon voor gezorgd dat ik een job deed die ik leuk vind. De volgende stap kwam dan wel vanzelf. Het was aangenaam om diezelfde visie terug te vinden bij iemand die CEO is. Ik ben er dan ook van overtuigd dat de beste CEO’s geen last hebben van een groot ego dat droomt van een ronkende titel.”

Roeland Byl, fotografie Kristof Vrancken

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content