Watson forever

Tom Watson heeft de British Open dan toch niet gewonnen. Daarvoor zorgde Stewart Cink.

Twee weken geleden won de Amerikaan Stewart Cink de British Open op het Schotse Turnberry. Daarmee hield hij zijn landgenoot Tom Watson van een record. Cink maakte het verschil in de play-off en hield veteraan Watson zo van een zesde zege in de British Open. Daarmee zou die het record van de Brit Harry Vardon geëvenaard hebben. Een ander record waar Watson naast grijpt, is dat van de oudste winnaar van een major, nu op naam van de Amerikaan Julius Boros (US PGA Championship 1968 op zijn 48ste).

Watson, die 59 is en dus de vader van de 36-jarige Cink had kunnen zijn, won in 1975 zijn eerste British Open op Carnoustie. “Natuurlijk ben ik blij met mijn overwinning, maar ik vind het ook fantastisch dat je in de golfsport zo lang kunt meedraaien”, zei Cink na afloop. “We konden allemaal zien dat de jaren geen vat hebben op Tom. Ik wist dat al langer. Voor de jongste US Masters trainde ik met hem, en ik raakte onder de indruk van zijn niveau.”

Watson leek lange tijd op weg naar de zege, want Cink nam pas bij de 72ste hole de leiding in het klassement. Hij zette toen een putt binnen vanop vier en een halve meter voor een birdie, waarmee hij twee onder de par eindigde. Daarop volgde een play-off in stroke-play over vier holes. “De putting redde me”, zei Cink. “Ik train er dan ook al drie maanden keihard op. Ik verruilde mijn lange putter zelfs voor een korte. Vorig jaar speelde ik immers bar slecht. Op mijn leeftijd mag ik niet tevreden zijn met vijf toernooizeges. Voor iedere slag volg ik nu ook een heel andere mentale routine. Toen ik op de jongste US Open 27ste werd, wist ik meteen dat ik op het juiste spoor zat.”

Cink, met zijn 1m95 fors gebouwd, is niet de eerste de beste. Hij werd al drie keer derde in een major en zit in de Amerikaanse ploeg voor de Ryder Cup. Watson zei ondertussen dat hij volgend jaar opnieuw zijn kans wil wagen op St.-Andrews. “Ik heb de juiste techniek voor dat legendarische parcours”, zei hij. “Bovendien speel ik graag in Groot-Brittannië. Mijn kinderen reizen dan mee en moedigen me aan. Net zoals het publiek, trouwens. De toeschouwers zijn hier fantastisch. Natuurlijk was ik ontgoocheld toen ik de play-off tegen Stewart verloor, maar eigenlijk speelde ik veel te slecht op de 72ste hole. Maar kom, daar-mee is natuurlijk geen been gebroken, hé.”

In de play-off ging Watson fysiek onderuit, want finishte vier boven de par terwijl Cink twee onder de par speelde. “Ik voelde me niet moe, maar eigenlijk was ik het wel. En dat kon iedereen zien.”

John Baete