WAAR BLIJVEN DE HONDERDDUIZENDENDODEN VAN TSJERNOBYL?

eXtra informatie op

www.trends.be

Op de website kan u een uitgebreide versie van het interview lezen.

In 1986 ontsnapte uit de Oekraïense kerncentrales in Tsjernobyl veel radioactiviteit door een zware menselijke fout. De handenwringers voorspelden honderdduizenden doden, verrotte natuur en het “einde was nabij”. In de herfst van 2005 verscheen er een gezagvolle studie die het werkelijke aantal doden tot vandaag op zo’n zestig schat en het aantal extra kankerdoden op 4000. Een verwaarloosbaar cijfer bovenop de ‘normale’ kankersterfte in Rusland en Oekraïne. In 2006 zal Tsjernobyl bij de herdenkingen misbruikt worden door de tegenstanders van kernenergie.

Frank Deconinck van het Studiecentrum voor Kernenergie: “De berichtgeving in België in de herfst van 2005 over de gevolgen van Tsjernobyl was zeer eigenaardig. In het oorspronkelijke rapport staat could – dus: zou kunnen – maar tijdens de persconferentie klonk het will, wat een verschil is. En op Canvas was het plots 9000 extra kankerdoden in een reportage die tamelijk objectief was. Volgens de modellen die gebruikt worden – waarbij een grote blootstelling voor één persoon overeenstemt met een blootstelling van duizend personen (en die verhouding wordt door velen in twijfel getrokken) – zou je kunnen komen tot 4000 extra kankergevallen. In Rusland (en algemeen in Europa) sterft 20 à 30 % van de mensen aan kanker, dus miljoenen burgers. De Russische levensverwachting is 66 jaar, de Belgische 76. Met de relatieve veroudering van de bevolking stijgt het aantal kankerdoden. 4000 mensen die sterven, is niks marginaals, maar je moet dat relateren aan de leeftijd. Iemand die sterft op zijn twintigste mist dertig à veertig jaar van zijn leven. Iemand die sterft op zijn zestigste in Rusland, mist zes jaar. Als hij niet sterft aan kanker, sterft hij aan alcohol, een hartinfarct of een zelfmoord. 4000 extra kankerdoden is op zich niet statistisch significant in het Russische geval. Het zijn in ieder geval niet de honderdduizenden doden waarmee geschermd werd in 1986.

“Het grootste leed van Tsjernobyl werd de sociale ontworteling: de gedwongen verhuizing, de abortussen zonder reden, de menselijke drama’s. Ik sprak erover naar aanleiding van de dioxinecrisis, waarbij in een alarmistisch artikel 400 tot 40.000 dioxinedoden voorgespiegeld werden. Ik wil die 40.000 doden door dioxine nog zien.”

Collega Pierre D’hondt: “Rond Tsjernobyl vindt men vandaag planten en dieren die men vroeger nooit zag. De natuur herstelt zich beter dan verwacht.” Deconinck: “( glimlacht) De biodiversiteit is sterker omdat alle mensen zijn vertrokken uit Tsjernobyl.”