Vrouwen zoeken vrouwen voor raad van bestuur

De nieuwe vzw Women on Board wil het aantal vrouwen in raden van bestuur opkrikken, zowel in publieke als in privébedrijven. Er is nood aan zo’n initiatief, bewijst het rapport ‘Vrouwen aan de Top’, dat eind vorig jaar gepubliceerd werd door het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen (IGVM). Daaruit bleek dat 62 procent van de Belgische beursgenoteerde bedrijven geen enkele vrouwelijke bestuurder heeft. Bij niet-beursgenoteerde bedrijven is dat zelfs 71 procent.

Achter het initiatief van Women on Board – met een gelijknamige website – gaan vijf vrouwen schuil die elkaar kennen uit het zakenleven. Het gaat om Sonja Rottiers (CEO van de verzekeraar Nationale Suisse in België), Emmanuèle Attout (partner bij PricewaterhouseCoopers), Marie Evrard (partner bij advocatenkantoor Field Fisher Waterhouse LLP), Françoise Roels (secretaris-generaal bij Cofinimmo) en Cécile Coune (partner bij advocatenkantoor Liedekerke Wolters Waelbroeck Kirkpatrick).

“We zijn geen exclusief vrouwennetwerk”, benadrukken de vijf meteen. “We zeggen ook niet dat vrouwen beter zijn dan mannen, maar wel dat er een evenwicht moet zijn tussen beiden in raden van bestuur. Mannen en vrouwen zijn complementair. Het is ook niet onze bedoeling om een theoretische studie te maken over de redenen waarom er zo weinig vrouwen vertegenwoordigd zijn in de boards van de meeste bedrijven. We willen wel initiatieven nemen om de situatie te verbeteren en om zo veel mogelijk mensen ervan te overtuigen dat vrouwen wel degelijk een meerwaarde kunnen bieden in een raad van bestuur.”

Maar first things first natuurlijk. Women on Board wil beginnen met een pool van vrouwen die in aanmerking komen om bestuurder van een bedrijf te worden. In die pool zullen bedrijven kunnen vissen naar competente vrouwen om tot hun raad van bestuur toe te treden. Niet om het even welke vrouw komt erin. Op 12 mei richt Women on Board een Admis-sion Committee op, dat het profiel van de kandidates screent op basis van vooraf gedefinieerde, en objectieve, criteria. “In dat comité heeft een tiental mensen zitting, zowel mannen als vrouwen, en met uiteenlopende achtergronden”, licht Sonja Rottiers toe. De namen van de leden van het Admission Committee worden eerstdaags bekendgemaakt.

Women on Board krijgt de financiële steun van het IGVM, van de Nederlandstalige Vrouwenraad, en van zijn Franstalige tegenhanger. Voorts is het de bedoeling dat er sponsoring op gang komt uit de bedrijfswereld. Ook Joëlle Milquet (cdH), tot nader order minister van Werk en van Gelijke Kansen, is het initiatief genegen. Zij lanceerde eind vorig jaar het voorstel dat binnen zeven jaar minstens een derde van de bestuurders van overheids- en beursgenoteerde bedrijven een vrouw moet zijn. Women on Board neemt officieel geen standpunt in over het idee van Milquet. “We willen niet de indruk wekken dat we een politieke agenda hebben”, zegt Cécile Coune.

Women on Board wordt meer dan een onlinedatabase, klinkt het strijdvaardig. De vzw denkt erover na om netwerkevenementen te organiseren voor zijn leden en voor geïnteresseerde bedrijven om de onderlinge contacten op te drijven. Ook internationaliseren is een optie op termijn. “Kijk naar de twee nieuwe bestuursters bij de verzekeraar ageas”, verduidelijkt Emmanuèle Attout. “Allebei vrouwen uit het buitenland. Waarom zou het dan niet werken in omgekeerde richting: Belgische bestuursters in buitenlandse bedrijven?”

De vijf vrouwen van Women on Board beseffen dat hun initiatief een werk van lange adem wordt. Bijkomend probleem: veel vrouwen blijven zichzelf onderschatten. Coaching dringt zich op. Marie Evrard: “Vrouwen zijn niet perfect, nee. Maar er hebben toch ook veel mannen zitting in raden van bestuur die niet perfect van alle markten thuis zijn?”

C.D.C.