Nee, een bonus voor het directiecomité van Biac zit er voorlopig niet in. Maar een bedrag van 2,45 miljoen euro voor vier directieleden is alvast een stap in de goede richting. En welke bestuursleden moeten vrezen voor hun baan?
Bij nogal wat notabelen uit de Belgische haute finance en in kringen binnen de federale regering verschenen er in de late namiddag van 8 november eurotekens in de ogen. Eindelijk was de verkoop van een belang van 70 % in Biac afgerond. De Australische vennootschap Macquarie legde 735 miljoen euro op tafel voor de uitbater van de luchthaven van Zaventem.
Het waardeert de luchthaven op 1050 miljoen euro, zonder schulden. Dat is fiks meer dan het bedrag dat chief operating officer (COO) Marc Duyck einde 2000 op Biac kleefde. De onderkant van de waarderingsvork stond half december 2000 op 595 miljoen euro, zonder schulden. De waardering van Biac ging dus driekwart hoger, ondanks de aanslagen van 11 september 2001 en het daaropvolgende faillissement van Sabena. Maar een belangrijke nuance is hier op haar plaats. In de waardering van eind 2000 zaten nog niet de gronden van de luchthaven. Biac werd eigenaar van die gronden eind 2001, voor een bedrag van 205 miljoen euro. En de luchtvaart bevindt zich waarschijnlijk opnieuw in een opwaartse beweging in de conjunctuurcyclus.
De overheid – die nog 30 % in Biac houdt – gebruikt de opbrengst voor een versnelde afbouw van de schuldenlast. De privé-aandeelhouders mogen voor hun belang van 36,44 % met 383 miljoen euro naar huis. Bij die privé-aandeelhouders schuilt ook het personeel. Dat personeel bezit 3400 aandelen, of 0,23 % van het kapitaal. Dat levert de niet onaardige som op van 2,45 miljoen euro. Maar die meevaller gaat alleen op voor vier leden van het directiecomité. Voorzitter Pierre Klees heeft volgens het handelsregister 1866 aandelen en schiet met 1,35 miljoen euro de hoofdvogel af. COO Marc Duyck wordt met 800 aandelen 578.400 euro rijker. Commercieel directeur Michel De Rouck bezit 534 aandelen en verwerft dus 386.082 euro. De voormalige personeelsdirecteur Lucien Roelants moet zich tevreden stellen met 200 aandelen en 144.600 euro.
Deze beloning staat volledig los van een eventuele bonus voor het voltallige directiecomité. Binnen het bezoldigingscomité werd nog geen nieuwe beslissing genomen. Zoals we vorige week al meldden, werd een eerder voorstel door voogdijminister Johan Vande Lanotte ( SP.A) verworpen. Want te hebberig.
Waar gaat Van den Bossche naartoe?
Nieuwe aandeelhouders stellen nieuwe wetten. Een intern vertrouwelijk document van Biac schept wat meer duidelijkheid over aanstaande wijzigingen op het hoogste niveau. De nieuwe raad van bestuur zal elf leden tellen, bijna evenveel als vandaag. Met dien verstande dat de Federale Participatiemaatschappij vandaag zitje nummer twaalf claimt. Zeven van de nieuwe bestuurders, onder wie de CEO, zullen worden benoemd door Macquarie. De Belgische staat mag er drie benoemen. De voorzitter van de raad van bestuur zal gezamenlijk worden benoemd, door Macquarie en de Belgische overheid.
In de huidige raad van bestuur heeft de overheid zes zitjes. Met vooraan chief executive officer (CEO) Luc Van den Bossche, het Gentse zwaargewicht van de SP.A. Hoe zwaar de man wel weegt, bleek al uit zijn benoeming in maart vorig jaar. Statutair zijn het de privé-aandeelhouders die de CEO benoemen. Maar voor Van den Bossche werd een uitzondering gemaakt: het was de overheidsaandeelhouder die met het voorstel voor de Gentenaar als topman kwam aandraven. In ruil mocht de privé dan de voorzitter aanduiden, terwijl het statutair net andersom is. Die voorzitter is Pierre Klees.
Van den Bossche werd in maart 2003 benoemd tot bestuurder, voor een periode tot einde 2007. Eén scenario luidt dat een van beiden moet opstappen. Waarmee het bericht dat de Gentenaar de nieuwe gedelegeerd bestuurder van de overkoepelende NMBS Holding wordt, weer aan belang wint. Volgens eensluidende berichten zou die post voorbehouden zijn aan een kandidaat van de SP.A. Maar Van den Bossche ontkent ten stelligste dat hij het zou zijn. De topman noemt dat een eeuwig verhaal. Als de nieuwe hoofdaandeelhouder hem wil houden, zal hij zeker bij Biac blijven. Over Van den Bossche wordt bovendien weinig kwaads verteld binnen Biac. De ‘bulldozer’ heeft op korte tijd veel veranderd. De harde werker bezit gezond verstand en slaagt meer dan behoorlijk in zijn opdracht als manager van omgevingsproblemen.
De grote stoelendans
Voor de andere bestuurders die de overheid aanstelde, wordt het nog nagelbijten. Want het aantal zakt in de nieuwe constellatie naar drie, plus de voorzitter. Met de taalpariteit voor ogen, lijken telkens twee bestuurders per taalgroep aannemelijk. De Franstaligen krijgen het dan erg moeilijk. Ondervoorzitter Denis Tillier ( CDH) zit nu al op de wip, want ook voorzitter Pierre Klees is Franstalig. Daarmee zou een zwaargewicht uit Charleroi verdwijnen, met mandaten bij Sambrinvest en de luchtvaartlobby van Belairbus. Ook voor Bernard Marchand zou de klok kunnen luiden. De vice-voorzitter van de SRIW en ex-kabinetschef van Serge Kubla ( MR) werd na de gewestverkiezingen van 13 juni naar de oppositie verwezen. Meer kans als blijver maakt Olivier Vanderijst, kabinetschef van vice-premier Laurette Onkelinx ( PS). De nieuwkomer zetelt pas sinds begin november in de raad van bestuur.
Aan Vlaamse kant zetelen voor de overheid Herman Daems ( CD&V), voorzitter van de Gimv, en Marc Descheemaecker ( VLD), de gedelegeerd bestuurder van NMBS Goederen. Maar Descheemaecker mag op 1 februari 2005 Karel Vinck opvolgen als nieuwbakken gedelegeerd bestuurder van de Belgische spoorwegen. Ontmoet hij daar dan Luc Van den Bossche als baas van de holding?
Wolfgang Riepl
Een eerder voorstel van een bonus voor de Biac-directie werd verworpen wegens te hebberig.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier