“Voka is een slappe fusie door personenkwesties”

Paul Buysse heeft jaren geïnvesteerd in de werkgeverswereld. Het resultaat laat te wensen over, zegt hij. “Het is zeer moeilijk om bepaalde personaliteiten en ego’s de belangrijkheid van structuren te doen inzien. De slappe fusie is een gevolg van personenkwesties, geen kwestie van visie.”

“Ik begon twintig jaar geleden met René De Feyter over de stroomlijning van de werkgeversverenigingen in Vlaanderen. René en ik waren goede vrienden. Ook op een moment dat hij zeer onrechtvaardig en brutaal de woestijn is ingestuurd. Ik heb toen bij de Antwerpse kamer een academische zitting georganiseerd en een dichtbundel met zijn gedichten helpen uitgeven. Ik had en heb voor hem een zeer groot respect. Hij heeft het VEV gemaakt en deed voor het Vlaamse ondernemen dingen die men nooit voldoende naar waarde zal schatten. Ik ben met René gaan praten over de Antwerpse kamer, er werd daar amper een woord Nederlands gesproken. Ik heb me daar niks van aangetrokken, schafte de roemers champagne af en introduceerde bier, waardoor het gezelliger werd. Toen heb ik Jean Van Marcke van de Kortrijkse kamer gevraagd voor de toekomstverkenning van de patroons, en Limburg, Vilvoorde en Gent volgden.”

“Onder Johan De Muynck, een goede kameraad, de nieuwe VEV-voorzitter, werd na twee jaar, in 1992, een protocol ondertekend. Het duurde meer dan tien jaar voor het protocol getransformeerd is in een structuur, waarover ik in Trends onlangs las dat ze niet optimaal is. Als ik zie waar wij vandaag staan en wat de ambitie van de jaren tachtig en negentig was, dan hebben wij slechts een stukje van de weg afgelegd.”

“In mijn ogen zouden de kamers een lokale afdeling worden van het VEV. Ik heb ook onderhandeld met de christelijke werkgeversvereniging VKW, die vrij vijandig stond tegenover een verregaande fusie. De zelfstandigenorganisatie NCMV werd eveneens aangesproken en was bereid om een eind weegs te gaan. De vriendschap met Kris Peeters is gebleven. Ik vind dat een schitterende man. Ik zetel in de Voka-raad en mis de durf en de kracht van de groep. Dat wil niet zeggen dat het eenheidsworst moet zijn. De cultuur van de Antwerpse kamer is anders dan die van Kortrijk en Limburg en dat kan zo blijven.”

“De kern is: één ondernemersstrategie voor Vlaanderen, die wij moeten opdringen aan de Vlaamse en de federale regering. Lees de speechen van Ludo Verhoeven, neem de speechen van Vaast Leysen – die las ik onlangs opnieuw – of van Marc Santens. Het zijn kopieën. De omstandigheden om te ondernemen in België blijven ondermaats.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content