VLUGGE ANDERE BANKIER

De nieuwe naam zal zijn weg maken. Hij doopte met lachende ogen Kredietbank tot de ” Vlugge Andere Bank“, de VAB, als tegenvoeter van de ” Grote Belgische Bank“, de GBB, de fusie tussen Generale Bank en BBL waar de kranten al weer drie weken over tateren.

Marcel Cockaerts is 63 jaar en jogt ‘s morgens in de erg vroege uren door de bossen van Kampenhout, zijn dorp en zijn geboortestreek. Marcel Cockaerts’ gezondheid is legendarisch. Zoals zijn eenvoud. De voorzitter van het directiecomité van Kredietbank stamt uit een familie van witloofkwekers. Zijn broer zet de traditie voort. Jarenlang was de baas van de grootste Vlaamse bank penningmeester van het Davidsfonds-Kampenhout. Hij bleef wijkmeester (bestuurslid) en aarzelt niet om af en toe nog een uitnodiging te bussen in zijn straat. Het Davidsfonds is een kostenbewuste cultuurvereniging, wijkmeester Cockaerts is een kostenbewuste bankier. En een religieus man. In zijn bureau hangt een kruisbeeld, volgende week op Goede Vrijdag herdenkt hij om 15 uur de kruisdood van Christus. Marcel Cockaerts heeft meerdere passies en gedurende zijn loopbaan maakte hij slechts tijd voor twee van hen zijn gezin en de Bank van Hier.

Ontspannen staat de KB-baas op het podium van het Herman Teirlinck Auditorium. Voor de vuist weg met op de achtergrond een resem cijfers doceert hij zestig minuten lang over de bankstrategie. Fred Chaffart van Generale Bank imponeert met zijn brede lach, charisma en bons mots (een knallende verklaring is, voor intern gebruik, en hij meent het, ik haat bankiers) ; Marcel Cockaerts dwingt respect af door zijn vakkennis. Hij is een doener tot in de details en vlindert niet zoals Daniel Cardon de Lichtbuer, tot voor kort zijn evenknie bij BBL. Als Marcel Cockaerts een minister aanspreekt, kent hij de documenten tot de laatste komma’s. Hij is een man van weinig woorden en deze zijn onderbouwd met klare argumenten. In zijn leeftijdsgroep is Marcel Cockaerts daarmee een a-typische bankier.

Vol zelfvertrouwen gaf Marcel Cockaerts vorige week de conclusies van de eigen bankdiensten, de revisoren en een onderzoek van de Commissie voor Bank- en Financiewezen. Aan zijn bank is niks te verwijten over laakbare kredieten en speciale circuits naar het groothertogdom Luxemburg. Enkele controleprocedures worden aangescherpt. Een stroom van schitterende bedrijfsresultaten volgde. In de voorbije maanden was het anders. De voorzitter van KB ijsbeerde vaak bleek en nerveus door het hoofdkantoor. De lawine van toespelingen op Kredietbank, KB Lux, Statoil, fiscaal topambtenaar Luc Coppens sneden de plooien van zijn gezicht dieper.

Marcel Cockaerts zijn sterkte en start was de financiële analyse bouwde de studiedienst van Kredietbank gedurende achttien jaar uit tot een instituut dat het oor kreeg van het establishment. De “kleine” KB verwierf in Belgiës betere kringen een gouden reputatie. Op de studiedienst ontwikkelde de Vlaamse bankbaas een kwartet van troeven dat hem naar de top van de bank bracht. Marcel Cockaerts combineert een ruime vorming met het vermogen tot analyse, het talent voor macro-economische inzichten en maatschappelijk engagement.

In ’83 zet Marcel Cockaerts de eerste stap naar de top. Hij volgt Louis Delmotte op die de informatisering van KB gidst. Bij de opvolging van Luc Wauters werd hij voorbijgestoken door (havenschepen) Jan Huyghebaert, hoewel intern Marcel Cockaerts getipt werd als troonopvolger. Spanningen bestonden tussen de aandeelhouders en Luc Wauters achtte het beter om een imponerende buitenstaander met diplomatiek talent te zoeken als vervanger. Marcel Cockaerts werd bovendien op dat ogenblik door wie hem niet of onvoldoende kende, gezien als een techneut. Het plan KB 2000, waarbij hij de bemiddelaar was tussen McKinsey en de bank, bracht de doorbraak. Hij werkte zich te pletter met deze toekomstverkenning en werd “incontournable” als voorzitter van het directiecomité. De benoeming volgde in ’91.

Op een haar na zat Marcel Cockaerts de Belgische Vereniging der Banken, de branchevereniging, voor. Zij was tot dan toe traditioneel een parkeergarage voor de subtop van de grote banken. Marcel Cockaerts verklaarde zich na moeilijke overredingspogingen akkoord om het omslachtige voorzitterschap te bekleden. Jacques Thierry van BBL kondigde daartegen een oekaze af (als uitsluitend Franstalige zou hij nooit die benoeming hebben kunnen krijgen) en ontving de steun van Generale Bank. Deze afwijzing dit was nog nooit voorgevallen kwetste Marcel Cockaerts zeer diep.

In 1984 boekte Kredietbank 80 % van haar omzet in België. De eerste buitenlandse initiatieven de dochters in Londen en New York waren een hachelijk avontuur. De eerste aandelen die de bank mocht aanhouden, waren bankstukken. Aandelen van Japanse en Amerikaanse banken werden gekocht. De portefeuille was nog niet samengesteld of die bankmarkten kenden grote problemen. Met vallen en opstaan werd het buitenlandse bankbedrijf op een decennium voor KB essentieel en omvangrijk. In bepaalde marktniches is de Vlaamse bank een wereldspeler, bijvoorbeeld in de vliegtuigfinanciering. Stelselmatig worden dergelijke mogelijkheden opgezocht. In ’96 werd 42,2 % van de winst geboekt in België (tegen 55,8 % in ’95), 22,7 % met internationale activiteiten (tegen 20,5 %) en 35 % (tegen 23,7 %) met gespecialiseerde activiteiten. Deze verhouding moet evolueren naar 33 % voor elk van de drie hoofdactiviteiten.

Marcel Cockaerts staat in het voorportaal van zijn adieu aan de Kredietbank. Na zijn vertrek belandt het beleid in handen van veertigers en jonge vijftigers. Deze hebben dan tien jaar de kans om de Vlaamse bank naar hun hand te zetten. Zal zij alleen de 21ste eeuw ingaan of in alliantie met bijvoorbeeld Crédit Commercial de France (dit werd vorige week ontkend) of een Nederlandse grote bank ? Kredietbank is een financiële instelling waar Vlaanderen trots op mag zijn. Ze is lean en mean zoals de managementbijbels het vandaag voorschrijven.

FRANS CROLS

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content