‘Vlaanderen loopt voorop in loopbaanbegeleiding’

Gedelegeerd bestuurder van drie nv’s, triatleet, skileraar én familieman: Koen Janssen combineert het allemaal, en niet zonder ambitie. Sinds 1 april is zijn hr-dienstenbedrijf Ucare ook actief in Nederland.

Koen Janssen staat op zijn 33ste aan het hoofd van de hr-dienstverlener Ucare en het uitzendbedrijf Tobasco. Daarnaast is hij voor 50 procent eigenaar van Ilgat Business Park, dat investeert in bedrijfsvastgoed. Hoe belandde deze ondernemer, psycholoog van opleiding, in de hr-wereld? “Ik ben een babbelaar en werk graag met mensen. Dan kom je snel uit bij hr of verkoop. Bij Ucare en Tobasco komen die twee perfect samen.”

Zijn eerste stappen op de arbeidsmarkt deed Janssen bij Adecco, maar dat schip verruilde hij wegens “een grote hokjesmentaliteit” al snel voor Flexpoint. “Na een half jaar had ik daar de commerciële touwtjes in handen en mocht ik als regioverantwoordelijke teams samenstellen en kantoren openen.” In 2007 werd de wetgeving voor outplacement aangescherpt en werkte Koen Janssen aan een strategie voor Flexpoint. Tot hij Louis Kemps ontmoette, de man achter Encare (nu Mensura), gespecialiseerd in preventie, absenteïsme en kinderbijslag. “Ik gaf skiles en Louis zat in mijn groep. Toen ik hem vertelde wat ik deed, bleek hij geïnteresseerd. Nog geen twee maanden later hebben we Ucare opgericht.”

Sterk in loopbaanbegeleiding

Ucare steunt op drie pijlers: outplacement, loopbaanbegeleiding en assessment en selectie. Het bedrijf telt 45 medewerkers, onder wie een groot aantal Ucare certified partners (UCP). “Zelfstandigen die we maximaal bij onze organisatie betrekken. Vaak voelen freelancers zich nergens thuis, maar wij maken geen onderscheid op basis van statuut”, aldus Koen Janssen.

Dit jaar mikt Ucare op een omzet van 3,5 miljoen euro, waarvan 40 procent uit outplacement. “We begeleiden mensen zowel bij individueel en collectief ontslag als bij faling van het bedrijf. Afhankelijk van de situatie varieert onze aanpak van groepssessies tot persoonlijke begeleiding.”

Ucare was betrokken bij grote herstructureringen, waaronder Bosch in Tienen, Punch Powertrain in Sint-Truiden en de leveranciers van Ford Genk. “De mensen die op en rond de Ford-site werkten, hebben interessante competenties en met een goede begeleiding lukt hun re-integratie echt wel. Al moeten ze soms water bij de wijn doen.”

Daarom geeft Janssen tegengas. “Een filmstudent aan de kunsthogeschool in Genk verzamelt getuigenissen van mensen die een nieuwe job hebben gevonden. Die filmpjes komen op onze website. We moeten anders naar werken kijken. De tijd dat je je hele leven één job deed, is voorbij. Daarom ben ik zo’n grote voorstander van loopbaanbegeleiding. Daarin loopt Vlaanderen voorop met de loopbaancheques. Volgens de Lissabon-strategie moeten we tegen 2020 naar een tewerkstellingsgraad van 70 procent. Dat kan alleen als mensen hun loopbaan zelf in handen nemen, zodat ze minder snel terugvallen op de sociale zekerheid.”

Bij Ucare starten elke maand 100 tot 150 mensen met loopbaanbegeleiding. Het systeem van loopbaancheques bestaat twee jaar in Vlaanderen, maar via een Europees proefproject was Ucare zeven jaar geleden een van de pioniers. “Vandaag is de concurrentie veel groter, maar dankzij onze expertise, goede coaches en lokale aanpak zijn we marktleider. We hebben kantoren in alle grote steden, maar gaan zo lokaal mogelijk. Niet alleen hoogopgeleide mensen volgen loopbaanbegeleiding, ook laagopgeleide. Die vinden het fijn dat ze in de buurt terechtkunnen, zelfs in hun eigen dialect.”

Buitenlandse ambities

Wat als de steun voor loopbaancheques wegvalt? “We zijn ons bewust van het risico, maar merken dat mensen die geen recht hebben op loopbaanbegeleiding bereid zijn ervoor te betalen. Zelfs werkgevers beseffen dat een goed loon en extra vakantiedagen niet langer volstaan om werknemers aan zich te binden. Jongeren willen met hun werkgever sparren over hun carrière. Bedrijven die de expertise daarvoor niet in huis hebben, betalen ons om dat te doen.”

Ook de selectiepijler van Ucare zit in de lift. Onlangs werd het bedrijf erkend als partner van Jobpunt Vlaanderen, dat hr-diensten verzorgt voor de publieke sector. En eind vorig jaar nam het de assessment- en developmentactiviteiten van SD Worx over. “Op basis van een persoonlijkheidsonderzoek, rollenspel en interactieve oefeningen gaan wij na of bedrijven bij aanwervingen de juiste keuze maken. De gemiddelde cost of employership in de banksector, bijvoorbeeld, bedraagt meer dan 1 miljoen euro per medewerker. Dan kun je maar beter nagaan of iemand in je organisatie past”, vindt Janssen.

Sinds april is Ucare ook actief in Nederland. “Daar is de markt van outplacement en loopbaanbegeleiding groter dan bij ons. Nederland heeft zijn ontslagwetgeving versoepeld en je hebt daar een systeem van re-integratie na ziekte. Bedrijven moeten alles in het werk stellen om de werknemer weer in zijn vertrouwde omgeving te laten werken. Lukt dat niet, dan moeten ze tot twee jaar loon uitbetalen. Vinden wij werk voor zo iemand, dan besparen de werkgevers tienduizenden euro’s. Via Career Partners International, het netwerk waarmee we wereldwijd talentmanagement aanbieden, liggen er nog mogelijkheden in het buitenland.”

Kruidige jobs

Samen met Louis Kemps, Karin Van De Velde en Luc Lormans is Janssen ook mede-eigenaar van het uitzendkantoor Tobasco. “We hebben het bedrijf zes jaar geleden overgenomen. Vandaag realiseren we een omzet van 16,5 miljoen euro met kantoren in Hasselt, Luik, Namen, Diest, Geel, Sint-Truiden, Houthalen en Antwerpen.” Dit jaar mikt Tobasco op 20,5 miljoen euro. Vijf keer meer dan Ucare, met de helft minder personeel. Janssen nuanceert: “Ucare is een margeverhaal, bij Tobasco zitten we met lonen, RSZ en bedrijfsvoorheffing. Daar is het belangrijk dat we de kasstroom opdrijven.”

Tobasco hanteert een atypische stijl. “Onze kantoren liggen op industrie- en bedrijventerreinen. Om op te vallen bij bedrijven en omdat jobkandidaten daar intrinsiek meer gemotiveerd zijn. Ook ons spicy-verhaal slaat aan (de slogan van Tobasco luidt ‘Spicy Jobs’, nvdr). We gooien we het over een andere boeg in marketing, met guerrilla-acties en gewrapte Audi A1’s als bedrijfswagen. En we hebben ook een aparte bedrijfscultuur. We controleren niet hoeveel telefoontjes onze mensen doen, maar geven hun de vrijheid om hun filiaal te runnen als een kmo-zaakvoerder.”

Tom Mondelaers, fotografie Debby Termonia

“Jongeren willen met hun werkgever sparren over hun carrière”