VLAANDEREN HOUDT BRUSSEL IN LEVEN

Het is een klassiek ritueel in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen. Brusselse politici luiden de alarmklok: de hoofdstad heeft meer geld nodig om zijn functie als hoofdstad te vervullen en om een aantal specifieke hoofdstedelijke problemen aan te pakken. Vorige week deed PS’er Charles Picqué, minister-president van het Brussels Gewest, een oproep in die richting.

Picqué benadrukt dat Brussel wel degelijk een bijdrage levert tot de nationale economie en toont dat ook aan met de nodige cijfers. Zo brengt Brussel 20 % van de Belgische rijkdom voort (voor een bevolking van 10 %). Conclusie van Picqué: Brussel speelt een cruciale economische rol en om die te kunnen vervullen, is extra geld nodig.

Bij die analyse moeten we toch een aantal vraagtekens plaatsen. Om te beginnen, had Picqué zich heel wat studiewerk kunnen besparen. Een goede economische analyse van de Brusselse toestand vinden we immers terug in het manifest van de denkgroep ‘In de Warande’. Daarin lezen we dat Brussel inderdaad een groot aandeel van het Belgische bruto binnenlands product (bbp) levert, maar ook dat de stad een gigantisch sociaaleconomisch probleem torst. De werkloosheidgraad bedraagt er meer dan 20 %, op Berlijn na het hoogste cijfer van alle Europese hoofdsteden.

Uit het manifest blijkt ook dat de inkomenspositie van de Brusselaars er de voorbije 35 jaar aanzienlijk op is achteruitgegaan. Het zou nu nog goed zijn voor iets meer dan 11 % van het Belgische primair inkomen. Dit betekent dat bijna de helft van de Brusselse bijdrage aan het Belgische bbp (20 %) door pendelaars wordt weggehaald uit Brussel. Wordt Brussel dan economisch leeggezogen? Uiteraard niet. Maar de Brusselse politieke elite wil amper iets veranderen aan de precaire situatie van het gewest. Integendeel, een aantal onder hen (vooral de PS) heeft er alle belang bij om een groot deel van hun electoraat te laten vastroesten in een uitkeringseconomie.

Moet Brussel dan extra middelen krijgen zoals Picqué voorstelt? Dan herinneren we hem er graag aan dat de federale steun voor de rol van Brussel als hoofdstad jaarlijks 100 miljoen euro bedraagt. Waarvoor wordt dat geld gebruikt? Een efficiënte aanwending van de middelen blijft een verre droom zolang het gewest lokaal bestuurd wordt door negentien heersers.

Picqué stelde in het verleden voor om belastingen te heffen op basis van de werkplaats in plaats van de woonplaats. Een belachelijk voorstel. Vlaanderen draagt nog altijd het meeste bij tot de Brusselse welvaart, zowel via jobs als via transfers. Als je dan toch belastingen heft op de werknemers, moeten die op een relevante manier worden vertegenwoordigd in de lokale bestuursorganen volgens het principe no taxation without representation.

Het kan een belachelijk voorstel lijken, maar het zou het debat in elk geval aanzwengelen. Probleem is dat de Vlamingen amper geïnteresseerd zijn in Brussel. De Vlaming verkiest een week in Nepal boven een daguitstap naar Brussel. Die mentaliteit heeft ook gevolgen voor de Vlaamse politici die in 2007 opnieuw aan de onderhandelingstafel met de Franstaligen zullen zitten. We moeten geen ‘klaagflamin- ganten’ zijn om te weten dat het Brusselse probleem voor de Vlaamse politici geen issue is. Terwijl de Vlamingen de baxters leveren om de stad economisch en sociaal leefbaar te houden. Probleem is dat ze dat te vaak vergeten.

Alain Mouton