VLAAMS EN GELUKKIG

BLIJDE INTREDE.

Wat ik in mijn mooiste dromen gerealizeerd wil zien ? “Dat mijn kinderen gelukkig zouden zijn in hun familie. En dat zij zichzelf kunnen realizeren en zich gelukkig voelen in hun vel.”

Dit antwoord gaf Aimé Desimpel aan de vooravond van de “operatie-Hanson” weg in een Westvlaams ondernemersblad. Met de blijde intrede van het Britse Hanson Brick heeft de vader het geluk van zijn oudste zoon Christophe Desimpel ongetwijfeld een stuk dichterbij willen brengen. Toch heeft Christophe Desimpel het, enkele dagen na de deal met Hanson, nog steeds moeilijk met zichzelf. “Mijn vader stapt daar gemakkelijker overheen,” zegt Desimpel junior. “Bij mij is het emotioneel nog flink doorslikken.”

Maar dat Desimpel als groep en groeibedrijf bij uitstek nood had aan vers kapitaal wil Christophe Desimpel niet verhelen : “Als we onze strategie van de voorbije jaren wilden doorzetten, hadden we weinig keuze,” zegt de 28-jarige ekonomist, Vlerick-boy en nieuwste Hanson-pion. “Het alternatief heette konsolidatie en dit gedurende verschillende jaren. Dat is niet aan de Desimpels besteed, hé ? Je hoort mij nochtans niet zeggen dat ons eigen vermogen, zowat 32 procent van de omzet, niet fraai genoeg was. Een kapitaalverhoging zagen we in de gegeven omstandigheden (te lage beurskoers) niet zitten. Het moet echter gezegd dat Desimpel de voorbije jaren omzeggens permanent werd opgevrijd. De Oostenrijkers van Wienerberger, de Fransen van I-Metall, de Australiërs van Boral, ik heb de topmensen van die groepen allemaal een rondleiding gegeven in onze fabrieken in Kortemark. Diskreet, en zonder dat wij vragende partij waren. Want teoretisch waren wij geen verkopers. Toen de Britten van Hanson opdoken, veranderde dat allemaal.”

Begin oktober 1995 kreeg Aimé Desimpel in zijn kantoor in Kortemark een telefoontje van Jacques De Vulder, zaakvoerder van het Zeebrugse zand- en grintbedrijf De Vreese & Simon (een onderdeel van het Hanson-concern). Of mijnheer Desimpel zo goed wilde zijn eens met de mensen van Hanson informeel te praten ? Jazeker, en zoon Christophe het pad op naar een “neutraal” hotel in de onmiddellijke omgeving van het Londense Piccadilly Circus. De aansluitende gesprekken in België vonden drie opeenvolgende dagen plaats in de Gentse Holiday Inn. Christophe Desimpel : “Na twee onderonsjes in de City bleef alvast bij mij het gevoel hangen dat deze groep ons echt iets kon bieden. Want ze was niet alleen financieel erg krachtig, maar bood ook nagenoeg algehele komplementariteit met, én meerwaarde aan onze groep. Dat gevoel hadden we nog niet eerder gehad. En dan waren er ook de randvoorwaarden. Je ziet een knik in de konjunktuurcurve en je denkt : heeft Desimpel alleen voldoende sterke schouders om tegenwind te trotseren ? Onze hoofdbekommernis tijdens de onderhandeling is altijd geweest : als we verkopen, behouden we dan een ernstig perspektief als Vlaamse groep ? We hebben nu verkocht vanuit de overtuiging dat Desimpel daar gewoon veel beter van wordt. Ik geef maar één voorbeeld. Op het ogenblik van de onderhandeling had Hanson expliciete plannen voor de bouw van een nagelnieuwe fabriek voor handvormgevelstenen ten noorden van Londen. Jawel, eenzelfde soort fabriek als onze nieuwe in Péruwelz. Welnu, in Péruwelz wordt begin maart gestart met de produktie van 90 miljoen stenen op jaarbasis, waarvan 80 à 85 % bestemd is voor de export. Het wordt de grootste site van Europa in zijn soort. De nieuwe Hanson-fabriek ? Die plannen werden door de Britten meteen opgegeven. Dat zeg toch iets. Wij hebben die boodschap trouwens duidelijk laten doorklinken : misken uw Vlaamse dochter, met haar eigen strategie en haar eigen personeel en management niet, of het zal u zuur opbreken. Toch hebben heel wat van onze werknemers het moeilijk om dat te geloven. In individuele gesprekken met kaderleden probeer ik de komende weken dat geloof in de toekomst aan te praten. Binnenkort komen de topmensen van Hanson ook hun akte van geloof afleggen in Kortemark.”

MOOIE RIDDER ?

Dat de Britse pers de voorbije week nauwelijks tot helemaal géén aandacht had voor Hansons strategische stap op het vasteland, verbaast Christophe Desimpel niet echt. “Voor een groep als Hanson is dit niet de belangrijkste stap ooit,” zegt hij. Of Hanson ook de mooie ridder is waar elke prinses van droomt ? The Independent, The Times, The Financial Times en The Wall Street Journal plaatsten de voorbije dagen zonder omwegen vraagtekens bij zowel het management als de struktuur van het Hanson-konglomeraat. Christophe Desimpel ziet er minder graten in en spreekt over een “voldoende bestudeerde zet”. Ook de breakup van het concern, in vier afzonderlijke delen, wordt ervaren als een sterk argument pro. Konkreet spreekt Christophe Desimpel over een mogelijke verdubbeling (van 15 miljoen naar 30 miljoen stuks) van het aantal gevelstenen dat vanuit België richting Albion vertrekt. En wat met de verankering ? “Ach, alles bijeen wordt straks, bij de definitieve ondertekening, toch 5,7 miljard frank in de Belgische ekonomie gepompt,” zegt de zoon van de vader. “Alsof dat niet kan tellen als hefboom.”

CHRISTOPHE DESIMPEL Een goed bestudeerde zet.

DE NIEUWE DESIMPEL-FABRIEK IN PÉRUWELZ Carte blanche gekregen vanuit Britse hoek.