Lange tijd bestond er geen twijfel over: de Franse presidentsverkiezingen van april 2022 zouden uitdraaien op het voorspelbare duel tussen huidig president Emmanuel Macron en zijn radicaal rechtse uitdaagster Marine Le Pen (Rassemblement National). Beiden halen met 20 procent de tweede ronde, waarop centrumkandidaat Macron met gemak wordt herverkozen, werd door analisten voorspeld. Recente peilingen tonen aan dat dit verre van zeker is. Macron staat met 23 procent nog aan de leiding, maar Marine Le Pen zakte weg naar 18 procent. De conservatief Xavier Bertrand, voormalig minister onder president Nicolas Sarkozy, is met 14 procent nog niet uitgeteld. De oorzaak van die politieke verschuiving is dat de conservatieve publicist Eric Zemmour overweegt in de presidentiële race te stappen. Hij haalt in de peilingen nu al 11 procent van de stemmen. Zemmour is voor rechts Frankrijk een mediavedette. Zijn praatprogramma’s op CNews worden veel bekeken en zijn boeken verkopen als zoete broodjes. Van zijn opus magnum Le Suicide français (2014) gingen 500.000 exemplaren van de hand. Zijn jongste boek, La France n’a pas dit son dernier mot, zit na een week al aan 200.000 verkochte stuks.
De teneur van dat boek ligt in de lijn met zijn vorige publicaties. De erudiete Zemmour maakt via historische vergelijkingen zijn beklag over alles wat misloopt in zijn land. Hij is een van de déclinistes die het moeilijk kunnen verkroppen dat Frankrijk economisch achterloopt op Duitsland en geen grootmacht meer is. Hij heeft heimwee naar figuren als Napoleon en Charles de Gaulle. Zemmour is kritisch voor de islam en hij is tegen immigratie, al komt hij uit een familie van Algerijnse Joden die in de jaren vijftig naar Frankrijk trok. “Maar mijn ouders hebben zich onmiddellijk geassimileerd en hun kinderen Franse namen gegeven en als Fransen opgevoed”, schrijft hij.
Zemmour spreekt een steeds groter deel van de Franse rechterzijde aan. Hij zou het niet erg vinden zoveel rechtse stemmen binnen te halen dat Le Pen de tweede ronde van de verkiezingen misloopt. Zemmour vindt haar te populistisch en economisch te links. Ze wil de pensioenleeftijd verlagen naar 60 jaar en de autosnelwegen met péage nationaliseren. Een zwak punt is dat Zemmour wel een scherpe analyse maakt van de Franse problemen, maar amper met oplossingen komt.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier