Verkiezingen op tijd en stond

2012is een belangrijk verkiezingsjaar. Frankrijk en de Verenigde Staten kiezen een president. Volgende maand is er de eerste ronde van de présidentielles in Frankrijk. Op 6 mei weten de Fransen wie de komende vijf jaar het Elysée bewoont: toch nog campagnebeest Nicolas Sarkozy of mag het eindelijk nog eens een niet-gaullist zijn? De Verenigde Staten zitten midden in de stroom voorverkiezingen. De Republikeinen zitten gevangen in een verschroeiende tweestrijd tussen de liberale miljonair Mitt Romney en de aartsconservatief Rick Santorum. Op 6 november kiezen de Amerikanen voor nog eens vier jaar Barack Obama of voor een andere president. Wie weet komt er met Jeb nog een derde Bush in het Witte Huis.

En dan zijn er nog een gemeenteraads- en provincieraadsverkiezingen op 14 oktober in Vlaanderen. Ook die zijn belangrijk, zoals elke verkiezing. Op de tweede zondag van oktober bepalen we wie de komende zes jaar onze steden en gemeenten bestuurt. Over de provincies ligt geen kat wakker, omdat niemand weet wat ze nog voorstellen of betekenen. Best worden de provincies afgeschaft. Het gros van hun bevoegdheden zoals provinciale musea, provinciaal onderwijs, provinciale natuurgebieden, enzovoort, kunnen perfect naar beneden – de steden en gemeenten – of naar boven – Vlaanderen – worden getransfereerd.

Steden en gemeenten zijn heel belangrijk. Dat is het beleidsniveau dat voor de meeste burgers nabij en dus herkenbaar is. Tal van bevoegdheden zijn aan den lijve te ervaren. Wegenwerken en huisvuilophaling, om die maar te vermelden.

Wat ik niet begrijp is dat tal van journalisten nu al zoveel aandacht aan die gemeenteraadsverkiezingen willen besteden. De stembusslag vindt pas over meer dan een half jaar plaats. Vele onderzoeken wijzen uit dat de kiezers hun oordeel over de kandidaten pas uitspreken in de weken, vaak dagen voor de verkiezingsdag. Andere studies geven aan dat een verkiezingscampagne maar goed drie weken mag duren. Langer doet de aandacht van de burger verslappen. Langer zou ook niet goed zijn voor het hart van de penningmeesters van de politieke partijen. Campagne voeren kost, spijts alle wettelijke bepalingen, handenvol geld.

En toch blijven journalisten nu al burgemeesters achtervolgen met vragen om interviews.

Mijn advies aan al die burgemeesters, schepenen, OCMW-voorzitters, lijsttrekkers en andere kandidaten: doe nu uw werk. Voor de burgemeesters en schepenen in functie: u heeft nog een half jaar om te besturen en om te bewijzen dat u uw gemeente goed bestuurt. Voor de kandidaten die nu nog in de oppositiebanken zitten: leg de coalities het vuur aan de schenen en bereid u ondertussen voor op de verkiezingen. Er moeten kandidatenlijsten opgesteld worden. En er moet ook een partijprogramma worden uitgeschreven, met voorstellen en acties voor de komende legislatuur ten behoeve van de medeburger.

In dat verband al een paar tips. Waarom moeten alle wegenwerken op gemeentelijk niveau uitgevoerd worden in de laatste achttien maanden voor de verkiezingen? Het gevolg: tal van gemeenten die letterlijk openliggen, en waar alle burgers – consument, winkelier, fietser, wandelaar, automobilist, enzovoort – het slachtoffer van zijn. Waarom is er niet meer overleg tussen gemeenten wanneer die alle tegelijk wegenwerken plannen?

De media zouden zich beter interesseren voor de zaken die de burger nu bezighouden: de vergrijzing, de kosten van de sociale zekerheid en het onderwijs, de te hoge belastingdruk, tewerkstelling, het teveel aan ambtenaren, veiligheid, enzovoort. De Europese instanties, de federale en de Vlaamse regering moeten daar nu optreden. Daar moeten de media nu hun aandacht op toespitsen.

De auteur is expert in reputatiemanagement, CEO van A&A en gastdocent aan diverse universiteiten.

PETER FRANS ANTHONISSEN

De media zouden zich beter interesseren voor de zaken die de burger nu bezighouden.