Van over het water

Hoe kijkt men vanuit Londen naar België, en meer bepaald naar de beurs van Brussel ? Een vraag voor twee Belgen die hun sporen en geld al een tijdlang in de Britse hoofdstad verdienen, waar ze voor Britse brokerhuizen werken.

Patrick Vermeulen werkt voor Schroder en Nikolaas Faes inderdaad dè Faes was in dienst van Smith New Court tot dit makelaarshuis door de Amerikanen van Merrill Lynch werd opgekocht.

NIKOLAAS FAES : De Belgische beurs is klein en wordt gemakkelijk vergeten. Internationale fondsbeheerders kunnen het zich niet veroorloven geen Franse of Duitse aandelen in hun fonds te hebben. Maar niemand zal hen op de vingers tikken wanneer ze Belgische aandelen over het hoofd zien. Dat is het grote drama van de Brusselse aandelenmarkt.

Maar wie toch oog heeft voor Belgische beursgenoteerde bedrijven merkt dat die in kwaliteit en waardering niet voor hun concurrenten binnen Europa moeten onderdoen.

PATRICK VERMEULEN : De beurs van Brussel is te illiquide om een rol van betekenis te spelen, en er gebeuren nog te veel dingen die niet door de beugel kunnen. De Commissie voor het Bank- en Financiewezen kwijt zich naar mijn mening helemaal niet goed van haar taak. Buitenlanders hebben bijgevolg een slechte indruk van de Belgische beurs.

Maar, toegegeven, wie de Brusselse beurs toch ontdekt, merkt dat er een aantal waardevolle ondernemingen op staan. Jammer genoeg echter te klein in aantal.

FAES : Een aantal ondernemingen is al vrij fors geprijsd. Ik denk dan bijvoorbeeld aan Colruyt. Andere ondernemingen ogen nog wel aantrekkelijk. Neem bijvoorbeeld Almanij, een onderneming die steeds verder van haar holdingimago weggroeit. Het is een onbekende en ondergewaardeerde onderneming. Eén van de kanshebbers voor de komende jaren.

VERMEULEN : Ik ben niet echt enthousiast meer over de rentegevoelige aandelen. Om die nog fors in prijs te doen stijgen, moet de rente verder dalen. En de kans dat dit daadwerkelijk gebeurt, schat ik niet erg hoog in.

Bovendien zal de economische groei in onze contreien niet spectaculair zijn in 1997. In elk geval niet spectaculair genoeg om diepcyclische aandelen als Union Minière en staalaandelen te doen opveren. Wel interessant is de economische omgeving voor bijvoorbeeld farmacie-aandelen. Maar die zijn op de beurs van Brussel nauwelijks terug te vinden. Doodzonde dat een bedrijf als Janssen Farmaceutica niet genoteerd staat. Een duidelijk gebrek aan beurscultuur…

GEERT WELLENS

Nikolaas Faes : Niemand zal een internationale fondsbeheerder op de vingers tikken als hij Belgische aandelen over het hoofd ziet. Dat is het grote drama van de Brusselse aandelenmarkt.