Van Nevel moet weer brokken lijmen bij Picanol

De relatieve rust in de raad van bestuur van de beursgenoteerde weefgetouwenbouwer Picanol wordt na drie jaar bruut verstoord. Voorzitter Luc Van Nevel mag andermaal de brokken proberen te lijmen. De Commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen (CBFA) vraagt toelichting.

Tijdens de algemene vergadering van Picanol, op 16 april, kwam het tot een felle woordenwisseling tussen de raad van bestuur en minderheidsaandeelhouder Paul Vandekerckhove. Dat is ook de CBFA niet ontgaan. “Ik ga u niet verhelen dat de CBFA inderdaad om toelichting heeft gevraagd”, bevestigt voorzitter Luc Van Nevel.

Drie jaar na de tumultueuze episode met Jan Coene lijkt de Ieperse weefgetouwenproducent andermaal in een aandeelhoudersstorm te zijn beland. En andermaal draait alles weer rond Paul Vandekerckhove. Die heeft via zijn vennootschap Buraco een belang van 7,75 % in Picanol, en hij lag aan de basis van wat de affaire-Coene is gaan heten. De inzet was de hoge verloning van de toenmalige topman van Picanol, en de persoonlijke verrijking van enkele familiale aandeelhouders op kap van de vennootschap. Sinds die affaire is Vandekerckhove ook lid van de raad van bestuur, en heeft hij zitting in het audit-, het nominatie-, en het remuneratiecomité. Hij hoedt er zich voor om een polemiek te ontketenen, en is al helemaal niet opgezet met schreeuwerige mediakoppen. Maar hij ziet zich genoodzaakt om als lid van de raad van bestuur “overtredingen aan te klagen van bepalingen van het wetboek van vennootschappen waar leden van de raad van bestuur deel aan hebben gehad”.

Drie ‘overtredingen’

Waarover gaat het? In de eerste plaats vraagt Vandekerkchove een hoger brutodividend: 0,40 euro in plaats van de 0,25 euro die werd voorgesteld en goedgekeurd door de algemene vergadering. De dading die destijds werd afgesloten tussen Picanol en de vennootschap Buraco hield onder meer in dat 50 % van de courante winst uitgekeerd moest worden aan de aandeelhouders. Dat vraag is echter wat ‘courante winst’ precies inhoudt. Vandekerckhove vindt het niet correct dat het resultaat op de post ‘courant resultaat’ negatief wordt beïnvloed door de 2,8 miljoen euro aan belastingen ten gevolge van de affaire-Coene. Jan Coene, Patrick, Michel en Yves Steverlynck moesten in het kader van de dading aanzienlijke sommen terugbetalen aan de vennootschap. Omdat een deel van de onterecht ontvangen sommen via nepfacturen gebeurde, moest ook de fiscus geld krijgen. Volgens Vandekerckhove maken de liquiditeitspositie en de financiële positie van de vennootschap een hoger dividend mogelijk.

Volgens Luc Van Nevel maakt Paul Vandekerckhove hier een inschattingsfout. “Het dividendbeleid is volledig conform de dading die we in 2006 sloten. Bovendien wordt 2008 wellicht een moeilijk jaar, en we willen de belangen van de vennootschap vooropplaatsen. Ook het managementcomité zag zijn variabele verloning naar beneden bijgesteld”, maakt Van Nevel zich boos. Onder meer gedelegeerd bestuurder Chris Dewulf zag zijn loon over 2007 met 4,4 % achteruitgaan, tot 717.551 euro.

Een ander onderdeel van het dispuut gaat over de Amerikaanse vennootschap Cimarron Corp. Paul Vandekerckhove laakt dat in het jaarverslag over 2006 die vennootschap plots opduikt als verbonden partij, zonder enige toelichting. En dat terwijl in het ontwerp van jaarverslag, dat voorgelegd werd aan het auditcomité, nog geen sprake was van de vennootschap. “Onzin”, reageert Luc Van Nevel. “Het klopt dat er een vergetelheid is gebeurd, en dat die vermelding in laatste instantie is toegevoegd aan het jaarverslag. Maar iedereen van de raad van bestuur weet dat Cimarron de vennootschap is die via een huurcontract verbonden is aan onze Amerikaanse dochter Steel Heddle. Omdat Picanol de vervuilingrisico’s die verbonden zijn aan de site niet wou dragen, werd geopteerd om die juridisch af te zonderen. De huurlast (423.000 euro) is overigens conform de markt.”

Paul Vandekerckhove heeft ten slotte ook vragen over de dading die Picanol sloot met Christian Dumolin ter waarde van 70.000 euro. Picanol nam de kosten ten laste die Dumolin, het advocatenbureau Deminor en Buraco maakten tijdens de afhandeling van de affaire-Coene. “De overeenkomst met Dumolin ligt volledig in de logica van de dading die Picanol eerder sloot met Deminor en met Paul Vandekerckhove zelf. De kritiek houdt dus geen steek”, reageert Van Nevel. Dat Dumolin later zijn aandelenpakket van zowat 3 % verkocht aan de Stichting Administratiekantoor Picanol (Stak) staat volledig los van de dading zelf, luidt het. In die Stak, die 59,1 % heeft van Picanol, zit naast de familie Steverlynck onder meer ook de textielondernemer Luc Tack (Ter Molst International).

Negatief klimaat

Hoe dan ook is het duidelijk dat Paul Vandekerckhove lijnrecht tegenover de rest van de raad van bestuur staat. Vandekerckhove redeneert dat hij moreel en juridisch niet anders kan, wil hij consequent blijven met zichzelf en wil hij blijven handelen in lijn met de vennootschapswetgeving zoals hij die leest. Ook daarom weigerde hij kwijting te verlenen op deze drie punten aan de raad van bestuur.

“Door zijn handelen zet hij zich buiten het ‘college van bestuurders’ en is de tijd aangebroken om de vraag te stellen of het nog zin heeft dat hij bestuurder blijft”, klinkt het bij een lid van de raad van bestuur. Ook gedelegeerd bestuurder Chris Dewulf reageert ontgoocheld. “Door de heisa wordt een klimaat gecreëerd alsof we bij Picanol niet ernstig bezig zijn. Het bedrijf is nochtans structureel en operationeel gezond, maar 2008 wordt een moeilijk jaar. De afkoeling van de Chinese vraag en de kredietcrisis in de VS met haar uitwasemingen over de wereldeconomie zullen we voelen. Dit is meer dan een cyclisch gegeven, en ik wil me vooral daarop concentreren.” (T)

Door Lieven Desmet