TwentyFourSeven

In zijn eerste langspeelfilm “TwentyFourSeven” maakt scenarist en regisseur Shane Meadows een milieuschets van de verveling van jongeren in het armtierige decor van zijn eigen jeugd.

Shane Meadows is een autodidact. Hij werd geboren in de vervallen industriële woonwijken van de Britse Midlands, diefstal en straatgeweld behoorden tot zijn dagelijks bestaan. Nadat hij van school gestuurd werd en enkele cursussen fotografie had gelopen, sloeg hij met enkele vrienden en een geleende videorecorder aan het filmen. Na ettelijke korte films, maakte hij in opdracht van de Britse televisie een documentaire. Pas met zijn halflange speelfilm “Smalltime” werd hij als een volwaardig filmmaker beschouwd en kreeg hij het geld los om “TwentyFourSeven” te draaien. Meadows’ verhaal situeert zich in het armtierige decor van zijn jeugd. De meubels ruiken er derdehands, de appartementen zijn uitgeleefd wegens overbevolking en de lokale jongeren leven hun opgekropte agressie uit op straat. In deze uitzichtloze wereld beslist de oude krachtpatser Alan Darcy (schitterende rol van Bob Hoskins) de jeugd zelfrespect én respect voor de anderen bij te brengen en opent een boksclub. De titel van de film verwijst naar het monotone bestaan van deze jongeren, vierentwintig uren per dag, zeven dagen in de week. ShaneMeadows filmde “TwentyFourSeven” in zwartwit omdat hij zich wou afkeren van het tv-matige dat de meeste Britse filmproducties kenmerkt. “Zwartwit roept cinema voor de geest,” verklaart hij in interviews. Meadows is evenwel geen beeldenstormer zoals Peter Greenaway of Danny Boyle (maker van ondermeer “Trainspotting”). Net door zijn, weliswaar prachtige, zwartwitfotografie roept Meadows reminiscenties op aan het Italiaanse neorealisme van de jaren veertig en het Britse sociaal-realisme van de jaren zeventig. Meadows vertelt, in tegenstelling tot enkele andere sociaal-realisten, evenwel vanuit eigen ervaringen. Hij deelt tevens het polemische karakter van Ken Loach niet. De poëtische samenhang van muziek en beeld in “24 7” herbergen een rauwe energie en een gezonde ‘no nonsense’-vorm van humor. Naast een raak getekende milieuschets, is “24 7” vooral een karakterstudie. Darcy is de ruwe bolster met de zachte inborst ten voeten uit. Hij is een vechter die steeds klaar staat om anderen te helpen, maar daardoor niet op zichzelf kan terugvallen. Zijn menslievendheid, idealisme en poëtische inborst doen hem uiteindelijk de das om. Hoskins is de gedroomde acteur om de tweestrijd binnen Darcy te typeren. De rol is hem op het lijf geschreven. Meadows schreef dan ook een klassiek filmpersonage dat niet snel vergeten zal worden.

Piet Goethals