Tijdgebrek: aan welke ziekte lijdt u?

U wordt voortdurend onderbroken door klanten, collega’s en vrienden? U hebt nooit genoeg tijd om een taak rond te krijgen? Zonder de druk van een deadline kunt u niet aan een opdracht beginnen? De kans is groot dat u aan een timemanagementziekte lijdt. Maar geen paniek: zoiets valt te genezen.

Werk, gezin, hobby’s… De moderne mens moet het allemaal maar zien te combineren. Vandaar dat we almaar vaker kampen met tijdsdruk en stress, en dat sommigen doldraaien. Om dat te vermijden, werkte Alex Adam – coach in organisatorische intelligentie – behandelingen uit voor een aantal ‘ziektes’ die naar voren werden geschoven door het Canadese timemanagementinstituut Gamonnet.

1. Chronofagie (anderen knagen aan uw tijd)

Symptomen. “De patiënt heeft de indruk dat hij voortdurend onderbroken wordt”, analyseert Adam. “Dat kan enerzijds te wijten zijn aan biologische chronofagen zoals klanten, een baas of collega’s. Anderzijds zijn er ook tal van elektronische chronofagen (e-mail, telefoon…) die de werkdag van de patiënt verstoren.” Voeg daar soms bij: een gebrek aan concentratie en een lawaaierige omgeving. De patiënt gaat dan meer fouten maken en moet meermaals opnieuw aan dezelfde opdracht beginnen. “Deze ziekte zet sommigen er ook toe aan om ‘s ochtends vroeg naar kantoor te komen en ‘s avonds laat te blijven, in een poging om een beetje rust te vinden”, stelt Adam vast.

Remedies. Alex Adam is formeel: meestal láát de werknemer zich gewoon storen. Hij adviseert om de kwaal bij de wortel aan te pakken. Iedereen moet voor zichzelf onderzoeken hoe hij tijd verliest en wie er het meest aan zijn tijd knaagt. Doorgaans leveren heel eenvoudige remedies al resultaten op: e-mails bekijken en behandelen op vaste tijdstippen, de pop-upfunctie van Outlook uitschakelen, de gsm uitzetten wanneer u zich moet concentreren…

2. Uuritis (ontsteking van uw tijd)

Symptomen. De patiënt is constant overstelpt met werk. Zijn todolijst lijkt wel eindeloos en elke opdracht wordt een uitdaging die langer duurt dan gepland. Hij klaagt ook dat de deadlines te dicht bij elkaar liggen. “In dat geval heeft de patiënt problemen om in te schatten hoeveel tijd hij nodig heeft om een bepaalde taak uit te voeren”, luidt de commentaar van Adam. Zijn planning wordt dus constant overhoopgehaald, hij moet overuren kloppen en gaat later naar huis dan gepland.

Remedies. Hoewel dat lastig kan lijken, adviseert Adam de patiënt toch om gedurende een bepaalde periode te chronometreren hoeveel tijd in elk van zijn taken kruipt. “Tijd wordt namelijk subjectief waargenomen. Dankzij deze methode krijgt de patiënt een duidelijk beeld van de tijd die hij aan elke taak besteedt”, stipt de expert aan.

3. Jaknikitis (u stemt toe in plaats van te weigeren)

Symptomen. “Van alle timemanagementziektes is dit de gevaarlijkste”, beweert Adam. “Er is hier sprake van angst. Angst om uiterst dringende opdrachten te weigeren, vooral als die afkomstig zijn van iemand die hoger ge-plaatst is.” De patiënt klaagt dat hij nooit tijd heeft voor zichzelf, maar hij durft geen hulp te vragen. En nieuwe taken durft hij niet te weigeren. Zijn positie is des te delicater omdat hij zijn oversten er onbewust toe aanzet om een beroep op hem te doen. “Logisch toch dat de baas aanklopt bij diegene die systematisch en zonder morren jaknikt. Zonder behandeling vervalt de patiënt in een heuse slachtofferrol.”

Remedies. Adam adviseert de patiënt om te werken met een prioriteitenrooster. “Ik vergelijk de diverse taken van een functie met apen. We moeten allemaal een aantal apen voederen en sommige apen zijn gulziger dan andere. Soms voeren we een aap omdat we een zwak voor hem hebben, ook al heeft hij niet echt eten nodig. Het komt er dus op aan om uit te maken welke aap eerst eten moet krijgen en welke moet wachten. De patiënt moet grenzen leren stellen. Taken die hij alleen aanvaardt om iemand anders een plezier te doen, moet hij voortaan weigeren.”

4. Lifofilie (u houdt van alles wat dringend is)

Symptomen. De patiënt zegt dat zijn werk niet opschiet omdat er voortdurend iets tussen komt. In werkelijkheid krijgt hij een kick van dringende zaken. Alles wat enigszins kan wachten, stelt hij uit tot morgen. “Dat is iemand die gewoon graag brandjes blust”, legt onze expert uit. En dus ook iemand die weinig taken afmaakt. De patiënt haalt de begrippen dringend en prioritair door elkaar: “Iets dringends is in zijn ogen sowieso belangrijk”, zegt Adam. “Op die manier verspilt hij zijn energie en stelt hij alles wat belangrijk maar niet dringend is voortdurend uit.”

Remedies. Ook in dit geval moet de patiënt zijn werk correct leren organiseren en een onderscheid maken tussen enerzijds wat belangrijk maar niet dringend is en anderzijds wat dringend maar niet essentieel is. “De patiënt moet ook af van het idee dat hij alleen goed presteert onder druk”, aldus Adam.

Christophe Charlot

“De gevaarlijkste ziekte is jaknikitis, waarbij de patiënt altijd instemt zonder morren”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content