TIJD VOOR FINANCIËN

Eind 1998 trof een journalist van de Franse kwaliteitskrant LibérationOlivier Fleurot (46 j.) aan achter zijn bureau bij Les Echos. Fleurot was verdiept in een exemplaar van Inside The FT, een boekje van en voor journalisten van de prestigieuze Britse zakenkrant Financial Times. Die behoort, net als de groep Les Echos, tot de Pearson-groep van de Texaan Marjorie Scardino.

De reden? Fleurot, Fransman, maar wel perfect Engelstalig, bereidde zich voor om vanaf 4 januari 1999 de oer-Britse krant te leiden, in opvolging van de tot chief executive officer (CEO) bevorderde Stephen Hill. Zijn contract bepaalt dat hij de faam van de FinancialTimes in de hele wereld moet versterken. Wereldwijd haalt de Financial Times vandaag een oplage van 352.000 exemplaren – 11,5% meer dan vorig jaar -, waarvan de krant sinds begin 1998 méér dan de helft buiten Engeland realiseert. De zakenkrant boekte in de eerste helft van vorig jaar 1,536 miljard frank operationele winst.

Libération beschrijft Fleurot als een erg discrete, hartelijke en vastberaden man. Geen machtshongerige strever die over lijken gaat. Fleurot, poeslief: “Ik heb alleen de kansen gegrepen die me werden aangeboden.” Het was directeur David Bell, voorzitter van de Financial Times-groep, die de gewezen rugbyspeler langs zijn neus weg polste of hij er iets voor zou voelen om de Britse zakenkrant te leiden. Omdat hij een buitenlander wilde om het instituut te ont-Engelsen. Fleurot, aan Libération: “Hoe zou een Fransman ooit zo’n door-en-door Brits instituut kunnen leiden, vroeg ik. Waarop Bell in lachen uitbarstte en antwoordde: hoe meer ik erover nadenk, hoe meer het me een prima idee lijkt.”

Olivier Fleurot, zoon van een piloot, werd geboren in Orange en volgde een ingenieursopleiding aan de Ecole Nationale Supérieure des Mines in Saint-Etienne. Vanaf 1975 tekende hij voor Degrémont plannen voor waterbeheersing in Turkije, Libië, Irak en in Virginia (Verenigde Staten). Hunkerend naar meer menselijk contact stapte hij aan het einde van de jaren zeventig in de journalistiek: hij leidde de hydropneumatische rubriek in het industriële tijdschrift L’Usine Nouvelle. In 1983 ruilde hij zijn stek bij L’Usine voor een job als informaticaverslaggever bij Les Echos. Eén jaar later werd hij marketingdirecteur in een informaticabedrijf, in 1987 marketingdirecteur en in 1996 algemeen directeur bij Les Echos. Onder Fleurots leiding verdubbelde de groep haar operationele winst.

Inmiddels is hij verhuisd naar Londen, een vreemde stad waar hij in het verleden hooguit een paar ontspannende weekends doorbracht. Een avontuur, vertelt Fleurot aan Libération, “want ik weet niet of ik zomaar kan worden overgeplant.”