Swaps en andere Belgenmoppen

De reputatie van België kreeg de jongste weken zware deuken. Heeft dat economische consequenties ? Buitenlandse marktanalisten en professionele België-watchers klinken geruststellend. Wel noemen ze Maystadts swap-operaties “knullig, amateuristisch”. En ergeren ze zich vooral aan ons statistisch apparaat. Maar dat is een oud zeer.

“In Engeland ligt men meer wakker van de lotgevallen van prinses Diana dan van de toestanden in België,” zegt de Nederlander Pieter van der Schaft, België-analist voor het Londense marktanalysebureau MMS International. “Hoewel men toch opkijkt van wat er zich de jongste tijd allemaal afspeelde in dat anders zo rustige landje dat overigens naar buiten toe weinig geprofileerd is. De aandacht spitst zich dan vooral toe op politieke corruptie. De indruk groeit dat het politieke milieu het exclusieve speelterrein geworden is van enkele aristocratische families en de PS die samen onder één hoedje spelen. Wat de voedingsbodem vormt voor corruptie. België zou er dan ook goed aan doen zijn rechtbanken een onafhankelijke status te bezorgen en de verstrengelde belangenorganistaties uit elkaar te rafelen,” stelt de analist spijkerhard.

Maken de financiële markten dezelfde analyse ? De Belgische frank gaf geen krimp, de rente op Belgisch overheidspapier evenmin. Voor de internationale financiële markten is er dus helemaal niets aan de hand, ook als de onrust zou aanhouden. De cruciale vraag is immers of de gebeurtenissen een invloed hebben op de economische koers van Belgïe. Absoluut niet, zo luidt het antwoord in de analysebureaus in Londen en New York. “Zolang de commotie het regeringsbeleid niet aantast, zolang de bevolking de fiscale politiek slikt, is er voor de markten geen vuiltje aan de lucht, ” verklaart Jaime Samz, analist bij Standard & Poor’s in New York. “Wat telt is de economische evolutie op lange termijn. Voor België betekent dit vooral de gezondmaking van de overheidsfinanciën. Het gevoerde saneringsbeleid dat nu al enkele jaren resulteert in een primair surplussaldo (overheidstekort vóór intrestbetalingen) van 5 à 6 % dwingt een enorm respect en vertrouwen af op de financiële markten, omdat die enorme schuld zo op een normale manier wordt afgebouwd. De recente gebeurtenissen doen aan die reputatie geen afbreuk.” Voor Standard & Poor’s is België dan ook een AA+ rating waard, net onder de toprating AAA die landen als Duitsland, Nederland of Frankrijk hebben. Een erfenis van het verleden : omwille van de hoge overheidsschuld heeft België nog net dat tikje meer risico. “Toch wordt België gerekend bij dat koppeloton,” zegt Pieter van der Schaft, “omdat het begrotingsbeleid er robuust uitziet. Ook het feit dat de overheidsschuld grotendeels binnenlands gefinancierd is, maakt dat die schuld door de markten niet echt als een struikelblok wordt ingeschat. De spread met de rente op Duitse overheidsobligaties bedraagt nauwelijks 10 basispunten.”

De Belgische buitenlandse reputatie is bijlange nog niet zo besmeurd als de Italiaanse, en de interne keuken wordt hier veel stabieler ingeschat. “De stakingsoproep van één radicaal vakbondje zonder steun ? Een niemendalletje, de markten schenken er geen aandacht aan,” klinkt het vanuit Londen. Belangrijker is dat het huidige scenario van lage rentevoeten in de kernlanden van de EU noodzakelijk om de EMU op de sporen te krijgen nog een tijd aanhoudt. De achillespees van België ligt precies in de gevoeligheid van de Belgische overheidsfinanciën aan stijgende rentevoeten.

DAK

PIETER VAN DER SCHAFT (MMS INTERNATIONAL) Zolang de bevolking de huidige economische koers blijft aanvaarden, is er voor de internationale financiële markten niks aan de hand in België.