“Suez kent niks van de elektriciteitssector”

Suez moest 100 % inpalmen van Electrabel, dus geld tevoorschijn toveren voor 50 % meer van de aandelen, daar was geen weg naast,” filosofeert Philippe Bodson al jarenlang. Hij werd in 2005 op zijn wenken bediend. Of Electrabel na de totale overname voldoende autonomie zal krijgen en geïntegreerd zal worden met Tractebel, blijft een strategisch raadsel van de eerste orde. ( zwijgt lang) “Ik moet altijd voorzichtig zijn als ik iets zeg over Tractebel en Electrabel, want de verdachtmaking kan zijn dat Bodson een revanche nastreeft. Dat is niet juist. In gas en elektriciteit zullen wereldkampioenen opstaan. Electrabel alleen in België heeft geen zin. Europa is een stap vooruit, maar de onderneming kan niet beperkt blijven tot Europa. Het zou de internationale participaties van Tractebel moeten overnemen en een globalcompany worden.”

“Tweede probleem. Zij hebben enorme financiële middelen, enorm. Een nutsbedrijf kan een grote leverage hebben en Electrabel is eigenlijk schuldenvrij, ik spreek conceptueel. Er is meer geld in de onderneming dan schulden ten aanzien van de bank. Dat die leverage niet gebruikt kan worden om belangrijk te worden in de wereld, is heel spijtig.”

“Derde commentaar. Electrabel heeft een kans laten liggen om Distrigas te kopen. Ik weet niet waarom, misschien omdat het Fabricom erbij moest nemen. Strategisch horen gas en elektriciteit samen, en wij waren lang de enige combinatie met dat voordeel. De Duitsers brachten later Viags en Veba samen in E.ON.”

“Vierde commentaar. Ik vreesde in 1999 voor het bestaan van het studiebureau van Tractebel, een geweldige troef, en met 800 ingenieurs het grootste kenniscentrum van België. Mijn pessimisme is bewaarheid.”

“Dankzij de code-Lippens was het moeilijker en moeilijker voor de onafhankelijke bestuurders om de bestaande toestand te tolereren. Een Zwitserse zakenbank becijferde onlangs dat Electrabel minstens een beurskoers van 370 euro verdient. En als er geen beperkingen zouden zijn voor de inzet van de financiële kracht van Electrabel, dan zou volgens diezelfde zakenbank Electrabels koers meteen 420 euro moeten bedragen. Dus, de filosofie van het lang armlastige Suez kostte 13 à 14 % van de potentiële koerswaarde van Electrabel. Een onafhankelijke bestuurder moet zich de vraag stellen: heb ik dat aanvaard en waarom? Er was en is daar een groot belangenconflict. De onafhankelijke bestuurders van Electrabel handelden heel lang volgens andere motieven dan de belangen van de aandeelhouders, en dat staat haaks op hun missie. De koersoptimalisering, waarbij rekening wordt gehouden met de minderheidsaandeelhouders, hebben wij maar de jongste jaren ontdekt. Tot voor een tijd luidde het: ik heb de meerderheid in een onderneming en dus doe ik wat ik wil en verwaarloos ik de minderheidsaandeelhouders.”

“Wegens het stijgende belang van de beurs, nieuwe wetten en internationale beleggingsfondsen is de macht van de minderheidsaandeelhouders gegroeid. De fondsen zijn per definitie minderheidsaandeelhouders en geïnteresseerd in de bescherming van hun eigen spaarders en beleggers.”

“De verhouding tussen Suez en Tractebel/Electrabel is veel slechter dan die tussen BSN en Glaverbel. Ik ging niet akkoord met de filosofie van BSN tijdens mijn jaren bij Glaverbel, maar begreep haar wel. In Parijs zetelden mensen van BSN die het glas kenden. Bij Suez is dat totaal anders, want Suez kent niks maar dan ook niks van de elektriciteitssector en beweert die te beheren vanuit Parijs. Dat is alleen een kwestie van macht. Suez heeft grote moeilijkheden gehad en is gered door het goede geld van Tractebel en Electrabel. Na de redding is Suez in een positie om nieuwe stappen te zetten. Het wil in de eerste plaats groot zijn. Dat doet mij denken aan mijn tijd bij de gezondheidsindustrie in Amerika. Een ziekenhuisdirecteur met vijftig bedden heeft minder aanzien dan een directeur met 500 bedden of 5000 bedden, zoals in Boston en New York. Suez kiest voor 5000 bedden en dat gaat ten nadele van het scheppen van waarde voor de aandeelhouders.”

“Kijk maar dichter bij huis, naar CMB. De rederij heeft zich opgesplitst in CMB, Euronav en Exmar en de drie zijn relatief klein, maar de aandeelhouders van de drie zijn vandaag veel welvarender dan de vroegere aandeelhouders van CMB. Als Suez zich zou splitsen in water en afvalverwerking aan de ene zijde en energie aan de andere zijde, dan zouden de aandeelhouders veel beter af zijn.”