STYLE. FILM

AMERICAN PRESIDENT

Hoeveel vrouwen op deze wereld dromen er niet van om met “de machtigste man ter wereld” een afspraakje te maken of beter nog, met hem in het huwelijk te treden ? Het overkomt de lobbyiste Sydney Wade (Annette Bening), die met haar kordaat optreden en radde tong de aandacht trekt van president-weduwnaar Andrew Shepherd (Michael Douglas).

Uitgangspunt van scenarist Aaron Sorkin en regisseur Rob Reiner is de mens achter de president te tonen. “American President” is een ouderwetse romantische komedie met de onvermijdelijke ode aan de VS.

Als goedgeluimd niemendalletje valt deze produktie nog het best te pruimen op een luie zondagmiddag.

IN THE BLEAK MIDWINTER

“In The Bleak Midwinter” is een prachtige komedie over de backstage-problemen van een derderangs teatergezelschap dat tijdens Kerstmis in een verlaten kerk “Hamlet” opvoert.

Regisseur en scenarist Branagh brengt in deze met bescheiden middelen gemaakte zwart-witfilm een energieke ode aan het teatermaken. Branagh bewees reeds in “Peter’s Friends” en “Much Ado about Nothing” dat konfliktsituaties niet echt aan hem besteed zijn. Ook in “In the Bleak Midwinter” benadert hij het dramatische konflikt als een morele vertelling. De persoonlijke problemen van elk individu afzonderlijk, hun sociale situatie en hun relatie tot de mede-akteurs uit de ploeg worden lichtvoetig voorgesteld en in niet aflatende verzoeningsscènes afgehandeld. Wat echter het plezier tijdens het bekijken van “In the Bleak Midwinter” niet kan vergallen.

In the Bleak Midwinter Energieke ode aan het teatermaken.

TIPS

Duistere en geladen erotische thriller van genrestilist William Friedkin.

Ontroerende meditatie over geweld door de Macedonische kineast Manchevski.

Smoke

Kineast Wayne Wang en auteur Paul Auster vertellen in het fijngevoelige “Smoke” over het buitengewone van de alledaagse realiteit.

De verhalen van “Smoke” koncentreren zich rond de tabakswinkel van Auggie Wren (een grootse Harvey Keitel) in Brooklyn.

Al jaren neemt Auggie om acht uur ‘s morgens op dezelfde straathoek en vanuit hetzelfde camerastandpunt een foto. Op een dag komt Auggie’s ex-vriendin Ruby (Stockard Channing) hem vragen haar 18-jarige dochter, waarvan Auggie tot dan het bestaan niet wist, uit de klauwen van een junkie te redden. Een van Auggie’s vaste rokers-klanten is de schrijver Paul Benjamin (William Hurt). Deze krijgt sinds de dood van zijn zwangere vrouw geen letter meer op papier. Wanneer hij in gedachten verzonken de straat oversteekt, wordt hij door de jonge Afro-Amerikaan Rachid op het nippertje van een gewisse dood gered. Benjamin biedt hem onderdak, maar Rachid is op zoek naar zijn verleden en zijn vader.

Deze knap in elkaar geweven verhalen beslaan vijf hoofdstukken, die elk de titel van een personage krijgen. Scenarist Paul Auster (auteur van onder meer “The New York Trilogy”, “Moonpalace” en “Music of Chance”), wiens boeken een uitgesproken vervreemding en irrealiteit uitademen, bespeelt in “Smoke” een optimistischer toonaard dan we van hem gewoon zijn. De personages blijven echter stuk voor stuk typische Auster-personages. Hij verstaat als geen ander de kunst om alledaagse mensen te verheffen tot intrigerende figuren. Verlies en een nieuwe start nemen, staan hierbij centraal.

Het sterkste punt van regisseur Wayne Wang (onder andere bekend van “Chan is Missing”, “Slamdance” en “The Joy Luck Club”) is zijn respektvolle benadering van Austers literaire observaties. Scenarist en regisseur werkten gedurende de volledige produktieperiode nauw samen. Dit resulteerde trouwens in een vervolg (“Blue in the Face”), dat spijtig genoeg pas in 1996 in de Belgische bioskopen verwacht wordt.

Wangs mise-en-scène is bijna afwezig. Hij laat de tijd en de ruimte aan de personages om zich te ontwikkelen. Opvallend is dat in de eerste helft van de film uitsluitend met long shots wordt gewerkt. Naarmate de personages evolueren en een grotere emotionele betrokkenheid bij de toeschouwer teweegbrengen, gaat Wang over naar close shots en close-ups, om uiteindelijk in een totaal andere stijl te eindigen met Auggie’s kerstverhaal. “Smoke” bundelt een aantal talenten samen die van deze prent een sobere, levensechte, aangrijpende, en bovenal grote film hebben gemaakt.

PIET GOETHALS

Smoke Alledaagse realiteit in een grootse film.

TELEX

is een multimedia-installatie van de Belgische kineaste Chantal Akerman. De tweedimensionale ruimte van de filmprojektie wordt naar een driedimensionale installatie in het Paleis voor Schone Kunsten (PSK) getransponeerd.

Het werk kwam tot stand naar aanleiding van een opdracht rond het tema van de Europese eenmaking. Basismateriaal is Akermans film “D’Est”, waarin de kineaste straatbeelden en rijen wachtende mensen toont die ze filmde in Polen, de voormalige DDR en ex-Sovjet-Unie.

Akermans fascinerende film is een kruising tussen dokumentaire en fiktie, gezien haar uitgangspunt een zoektocht was naar de oorsprong van haar eigen familie. De installatie beslaat drie ruimten waarin “D’Est” telkens op een verschillende manier wordt geprezenteerd : projektie, installatie en geluidsband. Via een dekonstruktie van de film (van montage naar shot, van shot naar taal) nodigt Chantal Akerman de bezoeker uit tot een onderzoek naar de bronnen van het beeld.

In januari 1996 wordt ook een retrospektieve Chantal Akerman georganizeerd in het Filmmuseum. En in dezelfde maand gaat haar nieuwste film, “Un Divan à New York”, in première tijdens het festival van Brussel.

“D’Est, au bord de la fiction” is te bezichtigen van 15 december ’95 t/m 21 januari ’96 in het PSK in Brussel. Inlichtingen, tel. : (02) 507.84.66.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content