Strange Days

In haar vijfde Hollywood-productie combineert Kathryn Bigelow op een virtuoze manier verpletterend knap stilisme met een sociaal-politieke visie.

De actiefilms van de Amerikaanse cineaste, conceptuele kunstenares en co-scenariste Kathryn Bigelow zijn uniek in hun genre. Niet alleen jongleert deze talentvolle regisseur met de verschillende genreconventies, haar visie op het geweld in de Amerikaanse samenleving is uitgesproken viriel. Zo ook in het buitengewone Strange Days.

Het verhaal situeert zich in een apocalyptisch Los Angeles aan de vooravond van de eeuwwisseling. Hoofdpersoon Lenny Nero ( Ralph Fiennes) dealt in illegale snuff-clips. Het betreft opnames die rechtstreeks via het brein gebeuren. Ze worden opgenomen en afgespeeld via een draadloze Squid (Superconducting Quantum Interference Device), die de gebruiker de sensatie van het gebeuren volledig doet meebeleven. De Squid is eigenlijk een verbeterde uitvoering van de virtual reality-toestellen. Nero zelf is verslaafd aan de clips die hij destijds van zijn ex-vriendin Faith ( Juliette Lewis) heeft opgenomen. Hij wordt heen en weer gesleurd tussen zijn blinde liefde voor Faith en zijn vriendschap voor de taaie vrouwelijke lijfwacht Mace ( Angela Bassett). Zonder dat hij er enig besef van heeft, wordt Lenny meegezogen in een complex complot, waarin politieke, sociale en economische motieven de hoofdmoot uitmaken.

Strange Days is een geraffineerde mix van film-noirelementen, brutale actiecinema, romantiek en een thrillergegeven. Opvallend in Bigelows films is haar voorkeur voor personages die aan de rand van de maatschappij leven. Het zijn evenwel geen marginalen in de letterlijke zin van het woord. De “outlaws” van Bigelow zoeken in een nachtelijke wereld naar overlevingsstrategieën. Niettegenstaande Strange Days zich in de nabije toekomst afspeelt, zijn de uitgebeelde situaties een reflectie van onze huidige maatschappij. Vandaar dat het LA uit de film niet toevallig naar de rellen ten tijde van de Rodney King-affaire verwijst. Gespletenheid en verwarring kenmerken de hele plot. Bigelow plaatst in het begin van de film, via een ingenieuze mengeling van steadycam en een op het hoofd gemonteerde camera, de toeschouwer in de plaats van een inbreker die door de politie wordt opgejaagd en te pletter stort. Het wordt evenwel iets subversiever wanneer ze dezelfde kijker even later laat deelnemen aan een verkrachting en een moord. Bigelow speelt in op de dubbele werking van het voyeurisme in de film ; de op sensatie beluste kijker gluurt mee naar een film in de film. Bigelow sleurt de kijker mee in een fascinerende en bizarre wereld, die naast de wanhoop en de chaos tevens hoop biedt. Haar visueel imponerende stijl is intens en overweldigend. Onverschillig blijf je bij een Bigelow-film nooit.

PIET GOETHALS

Strange Days Viriele visie op het geweld in de Amerikaanse samenleving.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content