Spinnen in Brugge

In 1994 sloot de Amerikaanse Outboard Marine Corporation zijn Brugse vestiging. Resultaat: 380 werknemers op straat en 100.000 m² “werkloze” industriegrond. Pas vier jaar later raken de terreinen stilaan opgevuld. Is met de komst van textielbedrijf Benelux Industries de lijdensweg voorbij?

Van toerisme alleen kan je niet leven. Brugge mag dan al een toeristische topper zijn, op het vlak van industriële tewerkstelling staat “die Scone” eerder zwak. De uitbouw van de haven levert niet de verwachte jobcreatie op. De West-Vlaamse hoofdstad zit de laatste tijd bovendien al te vaak in het kamp waar de klappen worden uitgedeeld: Philips, Bombardier, Blikslagerijen Declerck, Appetit…

De sluiting van Outboard Marine Corporation (OMC) was ook zo’n klap, maar die dateert al van vier jaar geleden, maart ’94 om precies te zijn. Ooit werkten in de Brugse vestiging van de Amerikaanse producent van buitenboordmotoren 1700 mensen, op het ogenblik van de sluiting waren er nog 380. De oude productiehal van OMC op het industrieterrein Blauwe Toren ligt er vier jaar na de sluiting verlaten en verwaarloosd bij: een rotte plek van meer dan 20.000 m². Voor dit probleemterrein lijkt een oplossing nu in zicht: tegen begin ’99 moet de oude motorenfabriek omgetoverd zijn in een moderne volcontinue spinnerij van synthetische garens. Dát is het opzet van de eerder dit jaar opgerichte nv Benelux Spinning – die binnenkort herdoopt wordt tot Benelux Industries.

Zo vangt Brugge misschien twee vliegen in een klap: weg is de rotte plek, en de nieuwkomer kan een (kleine) impuls geven aan de industriële tewerkstelling in de regio. Op termijn zouden er zo’n 50 mensen aan de slag kunnen, zegt mevrouw Andrée Vandewalle, van de Kortrijkse familie die mee aan de basis ligt van Benelux Industries. Die familie neemt daarmee de draad van haar textielactiviteiten weer op, nadat ze die enkele jaren geleden na een brand had laten liggen. Benelux Spinning is met een kapitaal van 50 miljoen frank opgericht door de Nederlandse bv Louers uit Enschede en ene Georges Hoste – “beide partners zijn relaties van ons,” aldus mevrouw Vandewalle, die voorts niet veel commentaar kwijtwil: “Veel zaken moeten nog definitief worden uitgeklaard.”

Het was Thierry Floréal van het dienstencentrum Westinform die Benelux Industries naar Brugge haalde. Floréal is sinds ’94 een spilfiguur in de pogingen om bedrijven naar de vroegere OMC-terreinen te halen (cfr. infra). Vreemde vaststelling: sinds enkele weken heet de gedelegeerd bestuurder en voorzitter van Benelux Spinning… Thierry Floréal. Logische vraag: heeft Floréal een deal gesloten met zichzelf? “Nee,” beweert hij met klem. “De raad van bestuur van Benelux Spinning heeft mij enkele weken geleden deze functies toevertrouwd omdat ik al zo lang met dit dossier bezig ben, en dus beter dan wie ook de laatste saneringshinderpalen kan opruimen, de nodige vergunningen en eventuele subsidies bekomen enzovoorts. Verder reikt mijn rol hierin niet.”

Een lijdensweg

Het was Thierry Floréal die in ’94 in opdracht van OMC de gronden en de leegstaande gebouwen verkocht aan Alwin Development. Deze Hasseltse firma had vergevorderde plannen voor een beurshal op de vroegere OMC-gronden. De tandem Floréal-Alwin Development werd echter teruggefloten door het nieuwe Brugse stadsbestuur dat weigerde een vergunning af te leveren. Uiteindelijk kwamen de gebouwen en gronden – alles samen zo’n 100.000 m² – in handen van drie partijen: Power (opslag vanoliën), Arplam (polyesterverwerking) en Pathoeke Industries. Deze laatste maatschappij stelde Floréal opnieuw aan als promotor. Pathoeke Industries was toen nog in handen van Herman De Neef (van de chemiegroep De Neef uit Heist-op-den-Berg) en Kristine Van Hool (van de bussenbouwersfamilie). In december ’95 gingen de aandelen echter over in handen van de familie Bovyn en de NV Immodorp uit Brussel.

Het terrein van Power (10.000 m²) ligt er midden ’98 nog altijd onbebouwd bij, wachtend op de nodige milieuvergunningen. Arplam, dat 7000 m² kocht, verhuisde in ’95 van Sint-Eloois-Winkel naar de nieuwe vestiging in Brugge. Er werken nu 75 mensen bij Arplam-Brugge.

Pathoeke Industries dat veruit het grootste deel van de koek had verworven, ging met de steun van Floréal op zoek naar investeerders en huurders. OKE Service, een containerverwerker, beet in maart ’96 de spits af. De eerste 1200 m² hadden een bestemming gevonden. Later volgden nog de NV Merckx, een producent van lijmen, machinebouwer Mado en Arplam, dat al uit zijn nieuw gebouw was gegroeid. In het vroegere boothuis (waar OMC de motoren testte) kwam het Brugge Marine Center (BMC), een motorboothersteller.

Begin ’98 was twee derden van de oorspronkelijke 100.000 m² ingevuld. Groot zorgenkind bleef echter de productiehal van OMC. Floréal, een omstreden figuur in het Brugse, kreeg dan ook de wind van voren. Hij geeft toe dat het dossier langer aansleepte dan hij had verwacht. “Maar men leest mij de les zonder het dossier te kennen. De bodem onder de grote productiehal van OMC was zwaar vervuild. Bij de verkoop aan Pathoeke Industries werd de sanering van de gronden toegewezen aan de firma De Neef Eco-Technics, een bedrijf van een van de toenmalige aandeelhouders van Pathoeke Industries. Het contract voorziet echter geen opleveringsdatum. Het gevolg is dat wij nu nog steeds wachten op een milieu-attest. En zonder milieu-attest kan je onmogelijk verkopen. Verhuren gaat wel, maar niet voor langer dan 1 jaar. Benelux Industries zal het pand daarom in eerste instantie huren.” Floréal klaagt ook over slechte wil: “De Brugse GOM, het NCMV en de Kamer van Koophandel werkten liever tegen dan mee. Zij konden het blijkbaar moeilijk verkroppen dat Floréal deze opdracht kreeg toegewezen.”

VOORTAAN

zal het vlotter gaan, daar is Thierry Floréal heilig van overtuigd. “Er blijft nog een goede 8000 m² te verhuren, waarvoor ik al verschillende kandidaten heb. Kleine oppervlakten verkopen of verhuren is niet zo’n probleem. Eens de problematiek van de bodemsanering achter de rug is, vliegen die zo de deur uit.”

LAURENZ VERLEDENS