Sluit die nucleaire akkoorden

KERNWAPENS Ongeveer alle akkoorden zijn opgezegd.

De wereld heeft dringend nieuwe verdragen over kernwapenbeheersing nodig. Misschien komen die er ook.

De omstandigheden waarin de VS een buitenlands beleid moeten voeren in 2020 kunnen bijna niet slechter zijn. De afzettingsprocedure tegen president Donald Trump heeft de diplomatie schade toegebracht. Achterdocht en lekken dreigen elk groot initiatief te smoren. De relaties met de opkomende uitdager, China, baden in groot wantrouwen. De relaties met de traditionele rivaal, Rusland, lijken brozer dan op eender welk moment sinds de Koude Oorlog. En over de hele wereld denken buitenlandse leiders wellicht dat het verstandiger is deze Amerikaanse president uit te zitten.

Maar in de kernwapenbeheersing willen ze in 2020 wel ernstig aan de slag gaan. Dat is nodig, want er is nog amper wat overgebleven van alle afspraken daarover. Amerika heeft zich in 2002 teruggetrokken uit het ABM-verdrag (Anti-Ballistic Missile) van 1972. Trump heeft het kernakkoord met Iran opgezegd. Noord-Korea gaat door met zijn kernprogramma en raketproeven. Rusland heeft het INF-verdrag (tegen middellangeafstandsraketten) de nek omgedraaid. Tenzij Amerika en Rusland akkoord gaan met een verlenging, zal het Start-verdrag begin 2021 aflopen. Die twee landen hebben nog altijd meer dan 90 procent van alle kernwapens ter wereld. New Start beperkt de omvang van hun arsenalen en legt regels vast voor inspecties.

Trump houdt niet van New Start. Hij wil zoals gewoonlijk een grotere deal, een waarbij China betrokken wordt. Maar de Chinezen tonen geen interesse. Het houdt steek om China te betrekken bij de kernwapenbeheersing. Maar zo’n akkoord zou jaren vergen, waardoor het veeleer een list lijkt om New Start te laten uitdoven.

Dat alles zal van de vijfjaarlijkse herzieningsconferentie van het Nucleaire Non-proliferatieverdrag begin april in New York een beladen zaak maken. Het uiteenvallen van dat verdrag kan betekenen dat meer landen beslissen dat ze kernwapens nodig hebben.

Van stap terug naar stap vooruit

In 2020 zal zich een gelegenheid voordoen om de nucleaire diplomatie te redden. Er kunnen minstens op twee domeinen akkoorden worden gesloten. Een ervan is met Iran. Sterke inspanningen van de Franse president Emmanuel Macron om een ontmoeting te organiseren tussen Trump en president Hassan Rouhani kunnen een geactualiseerd kernakkoord opleveren. Iran heeft dringend baat bij een versoepeling van de sancties en Rouhani beschouwt het Franse initiatief als een “aanvaardbare” basis voor onderhandelingen.

Een tweede is met Rusland, over New Start. Beide partijen hebben bedenkingen, maar niks onoverkomelijks met genoeg politieke wil. Er moeten snel serieuze onderhandelingen beginnen om tijdig een akkoord te kunnen sluiten. Gezien zijn problemen in eigen land zal voor Trump de verleiding groot zijn om zijn stempel te drukken op wat hij kan verkopen als verbeterde akkoorden.

De auteur is eindredacteur van The Economist

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content