Rijsel zendt zijn Vlamingen uit

Jarenlang was ze de trouwe luitenant van haar voorgangster Rosa Decaux. Tot Patricia De Backer zelf directeur werd van de Chambre de Commerce Franco-Belge in Rijsel. De eerbiedwaardige handelskamer, met een traditie die teruggaat tot 1902, vormt een brug tussen Vlaamse bedrijven en de Franse markt. ” Prendre les gens de chez nous par la main, dat is wat we doen”, zegt Patricia De Backer met een knipoog.

Een jaar na haar benoeming vat Patricia De Backer haar eerste 365 dagen samen in één zin. “Het was nog harder werken dan ik had verwacht, maar elke dag bracht ook ongelooflijk veel afwisseling”, zegt ze. “Je hoort me dus niet klagen. Het moeilijkste in deze nieuwe functie was allicht nog het repre- sentatiewerk. Ik wilde me op zoveel mogelijk gelegenheden laten zien, zodat de ondernemers weten dat de Chambre er is om hen te helpen. Uiteraard vergde dat heel wat werk na de uren. Maar het resultaat loont. We hebben nu meer leden dan een jaar geleden, terwijl we toen dachten dat we min of meer een plafond bereikt hadden. En dat terwijl de echte ledenwervingscampagne nog moet beginnen.”

De Chambre helpt Belgische bedrijven met Franse ambities onder meer wegwijs in het administratieve doolhof dat Frankrijk nog altijd is. “We zijn er niet voor een beau discours maar wél voor praktische tips”, zegt De Backer. “Het blijft zo dat je in Frankrijk maar echt kan slagen als je er op zijn minst over een postbusadres beschikt. Het Franse chauvinisme, weet je wel. Veel Belgische bedrijven blijven zich daarom graag domiciliëren bij ons. De ervaring leert dat zoiets loont. Daarnaast proberen we een netwerk ter beschikking te stellen. Door Belgen in contact te brengen met Franse decision makers worden nog altijd muren gesloopt. Onze debatmiddagen hebben op dat vlak al een reputatie verworven, maar we willen dat nog uitbreiden met bijvoorbeeld themaseminaries. Daar hebben we nog wat werk aan de winkel.”

Uitgerekend in De Backers debuutjaar koos Frankrijk een nieuwe president, die voor een nieuwe wind zou zorgen. Of ze daar al veel heeft van gemerkt, is een andere vraag. Patricia De Backer: “De verandering op het terrein is nog niet spectaculair. Er zijn wel enkele nieuwigheden die al wat stof doen opwaaien. De regering probeert bijvoorbeeld de Fransen langer te doen werken, zodat ze ook meer kunnen verdienen.”

Over het mooiste en het moeilijkste moment in het voorbije jaar moet Patricia De Backer niet lang nadenken. “Het mooiste moment was allicht toen Didier Reynders – in volle discussie over het statuut van de grensarbeider – hier zijn standpunt kwam verduidelijken”, zegt De Backer. “En het kwaadste moment? Toen ik noodgedwongen iemand heb moeten ontslaan. Daar is een mens toch wel even niet goed van.”

K.C.