REMILAND IS ROBUUSTER DAN ROBLAND

Op 9 april start Robland, een programma op VTM waarin Rob Vanoudenhoven een land sticht. Op 10 april verschijnt de Franse editie, en kort daarna ook de Engelse editie van het Manifest voor een Zelfstandig Vlaanderen, een programma van Remi Vermeiren en vrienden om een land te stichten. Robland is leuke fictie, Remiland wordt leuke werkelijkheid. Als u twijfelt, leg dan IJsland onder uw vergrootglas.

V laanderen is geen land op rotsen in een ijszee. Wie ligt op een onher- bergzame plek, heeft minder kansen dan een staat aan Schelde, Maas en Rijn en dus in een dynamische wereldstreek. IJsland ontbeert ons aardrijkskundige geschenk en is toch economisch levendiger dan België en vier vijfde van de 25 leden van de Europese Unie. Het land van Leif Eriksson (980-1020), de eerste Europeaan op Amerikaanse bodem, is klein, onafhankelijk en wordt door zijn liberaal beleid een populair model. IJsland telt 300.000 inwoners, zoals groot-Gent.

The Economist is een gesofisticeerd blad. Staatshoofden, ministers, internationale ondernemers, generaals, economen, intellectuelen en journalisten lezen het. Op 15 mei organiseert The Economist de ‘First Iceland Business and Investment Roundtable’ in Reykjavik. Premier Halldor Asgrimsson, Hannes Smarason (FL Group), Jon Asgeir Johannesson (Baugur), Halldor Kristjansson (Landesbanki) en handenvol moderne Vikings bejubelen daar de ‘business attractions’ van hun vaderland. De City-Britten ruiken handel in de propaganda voor de jongste noorderster. Op de Europese top van half maart was het trendy om het noordse model aan te prijzen voor de renaissance van de welvaartsstaat. Het noorden combineert vandaag economische groei met goed sociaal beleid.

‘Big’ is niet noodzakelijk ‘beautiful’. Het blijft een taaie en begrijpelijke leugen. Door een halve eeuw massamassage voor de Europese Unie zit in onze koppen dat alleen groot gelijk is aan goed. Tel daarbij de bangmakerij over China en India en de blijvende macht van de VS, en de gelijkstelling Big is Beautiful ondermijnt de waarheid.

Tegen groot zijn is weinig in te brengen, evenmin is er tegen klein zijn weinig in te brengen. Wat telt, is dat groot en klein wedijveren in een wereld met open grenzen en redelijke vrede. Zeker als klein deel van een eengemaakte markt is er geen handicap voor zijn welvaart. Québec kan best zonder Canada in de North American Free Trade Area (Nafta) en Vlaanderen kan best zonder België in de Europese eenheidsmarkt. Daarin functioneert klein evenzeer als groot en heeft klein bij het ontwikkelen van zijn beleid een voorsprong. Vergelijk het met de wendbaarheid van een kmo en de logheid van een multinational.

Is dit theorie? Van de tweehonderd landen gerangschikt naar de grootte van hun bevolking is Vlaanderen nummer 100, netjes in het hart tussen groot en klein. Dat beduidt dat er 99 internationaal erkende staten kleiner zijn dan Vlaanderen (onder meer Denemarken, het Groothertogdom Luxemburg, Estland, Slovenië… de lijst is lang en inspirerend voor de Vlaamse independentisten).

Schooiers worden kooplieden. Tot in de late jaren tachtig van de vorige eeuw was IJsland een socialistische staat met openbare ondernemingen, hoge belastingen en een beklemmende overheid. De liberalisering begon in 1990. De vennootschapsbelasting zakte van 45 % naar 18 %, de personenbelasting van 32,8 % naar 23,75 %, de koopkracht steeg ononderbroken, de werkloosheid bedraagt er 1,6 %, de staatsondernemingen werden geveild. Tussen 1995 en 2005, met 2002 als uitzondering door minder investeringen wegens de inflatie, groeide het bruto binnenlands product van IJsland jaarlijks met 4,3 %.

De IJslandse ondernemers werden grote jongens, bijvoorbeeld op de lowcost- en chartermarkt. De Noors-Deense prijsvechter Sterling Airways zit in de korf van FL Group. Deze onderneming van Hannes Smarason kocht aandelen van het Deense Royal Unibrew en Bang & Olufsen. Baugur verwierf in 2005 Magasin du Nord, de Harrods van Kopenhagen. De Denen waren gekwetst. IJsland was eeuwen voor zijn onafhankelijkheid (in 1944) het veronachtzaamde en armste deel van het Deense Gemenebest. De schooiers worden kooplieden.

60.000 euro voor dEUS. In hun nachtmerries zien sommige linkse persrakkers het onafhankelijke Vlaanderen, het land van Remi Vermeiren dat twintigmaal groter is dan IJsland, als een fascistenstaat. Deze aanbidders van Big is Beautiful kunnen uithuilen bij hun muziekrecensenten die unaniem kicken op Ghostigital, Kimono, The Sugarcubes, Rugison enzovoort, enkele van de avant-gardegroepen ontstaan in de clubs van Reykjavik.

Klein is geen synoniem van ouderwets, arm en folkloristisch. Remiland heeft toekomst. Robland stopt na acht uitzendingen. Als aanzetje voor een rockend en onafhankelijk Vlaanderen: Bert Anciaux, betaal 60.000 euro aan dEUS voor een eigentijds stomende versie van de Vlaamse Leeuw op 11 juli 2006.

De auteur is directeur van Trends. Reacties: frans.crols@trends.be

Frans Crols

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content