Een definitie verzinnen voor een mooi golfparcours is onbegonnen werk. Er komen heel wat subjectieve criteria bij kijken. We vroegen aan gepassioneerd golfkenner Cédric de Woot zijn licht over de kwestie te laten schijnen. Hij geeft zes criteria om een golfparcours zo goed mogelijk te evalueren.
1. Design. “Een parcours moet de golfer inspireren. Het is de kunst van de architect die chemie te creëren. Of dat gelukt is, voel je al aan de afslag van sommige holes. De twaalfde hole van Augusta, een kleine par 3 waarvan de green zich laat omzomen door water en bunkers, is daar een uitstekend voorbeeld van. Ook in ons land zijn er enkele zeer bijzondere holes. De 3 en de 16 van Het Zoute, en de 14 op de Ravenstein vind ik heel inspirerend.”
2. Omgeving. “Het postkaartgehalte is een heel belangrijk element, vooral voor amateurgolfers. We hebben het over visuele emotie. Er zijn parcours die fascineren door hun ligging of het decor. Er zijn holes die zich net naast de oceaan bevinden, of tegen een woud. Ik denk aan de vierde hole van het Château d’Ardenne, waar je tussen al die oude bomen in complete rust wordt ondergedompeld. Of de 18 van Keerbergen, waar je naast een gigantisch meer staat te spelen, een beetje zoals op Pebble Beach. Als golfer ben je telkens weer blij dat je daar bent.”
3. Onderhoud en onthaal. “Die twee elementen bepalen mee hoezeer je geniet van een wedstrijdje golf. Het kan gaan van de kwaliteit van de fairways en de greens tot het onthaal of de keuken van het clubhuis. In Groot-Brittannië is de greenkeeping een ware cultuur, en niet alleen bij de dure of de rijke clubs. Ook op openbare golfbanen waar je voor 15 pond kan spelen, is het gras millimeterpremies gemaaid. Dan zijn er ook nog allerlei details, zoals de piramide van balletjes op de practice, de tees die je meekrijgt, een nette kleedkamer. Kleine dingen die vaak het verschil maken.”
Niets voelt beter dan een leuk wedstrijdje met drie vrienden. Zelfs op een middelmatig terrein kan je dan een fantastische dag beleven
4. Mythische oorden. “Er zijn golfbanen waar alle spelers van dromen, waar golfers op bedevaart naartoe gaan. De Old Course van St.-Andrews is het mooiste voorbeeld, maar er zijn er veel. Een amateurspeler raakt ongeacht zijn niveau altijd onder de indruk van een championship course waar grote toernooien werden gespeeld.”
5. Gevoel van privilege. “Ik denk uiteraard aan zeer gesloten clubs, die voor gewone stervelingen zo goed als ontoegankelijk zijn. Zoals Pine Valley, Cypress Point, Morfontaine. Als je als speler door die poort gaat, dan geniet je daarvan. Maar dat gevoel van privilege hangt niet noodzakelijk vast aan de exclusiviteit van het oord. Je ervaart het op honderden manieren op om het even welk parcours. Het is een kwestie van instelling. Op zich is golfen trouwens al een privilege.
6. Gezelschap. “Heel belangrijk. Een beetje zoals een perfect diner. Niets voelt beter dan een leuk wedstrijdje met drie vrienden. Zelfs op een middelmatig terrein kan je dan een fantastische dag beleven.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier