RAOUL STUYCK

De promotiecampagne voor het boek Hugo, Jacky, Raoul, Ward en de anderen beloofde dynamiet. De 53-jarige Raoul Stuyck, die veroordeeld werd tot een effectieve celstraf van achttien maanden als gevolg van valsefacturenzwendel, zou een rist politieke tenoren aan de schandpaal nagelen. Achter de rij voornamen in zijn titel schuilen Antwerpse politieke zwaargewichten uit verschillende partijen. Ze prijken zelfs nauwelijks verhuld op de kaft. Of er daartegen klacht ingediend wordt, is nog niet zeker. Dat wordt ook een hachelijke onderneming. Wie klacht neerlegt, krijgt nog meer negatieve publiciteit over zich heen, wat zeker in deze pre-electorale tijden niet zo verstandig is. Wie evenwel geen klacht neerlegt, lijkt de verdachtmakingen veeleer te bevestigen.

Of er waarheid achter allerhande insinuaties en opmerkingen schuilt, valt niet zomaar af te leiden uit het verhaal. Uiteraard is dat gekleurd door een verbitterd man, die zich in de steek gelaten voelt door talloze BA’s (Bekende Antwerpenaars). Maar hij onderneemt ook vrij weinig om duidelijke bewijslast aan te dragen. Hij blijft zelfs voorzichtig bij het namen noemen. De promotiecampagne kondigde een kolkende vulkaan aan, maar in het boek komt die nooit tot een ernstige uitbarsting.

In zijn terugblik vertelt Stuyck zelfs opvallend weinig over de affaire die hem naar de cel leidde. De flamboyante public relations-man, zelfverklaard lobbyist en manusje-van-alles voor sommige showvedetten, accepteerde jarenlang valse facturen. De medeplichtige betaalde hem voor diensten die nooit geleverd werden, maar kreeg achteraf het bedrag keurig teruggestort. Op 10% na. Dat deel stak Stuyck als commissieloon op zak. In de metropool werd de pr-man niet toevallig berucht als Meneer Tien Procent. Via de neptransactie kon de klant de fiscus een hak zetten. Het zwarte geld kon ook doorgesluisd worden, bijvoorbeeld als gift aan een politieke partij. Stuyck leende zich als go-between voor allerhande verrichtingen. Zo bezorgde hij ook minnaressen van Bekende Antwerpenaars een job op zijn kantoor of elders.

In zijn memoires heeft Stuyck meer aandacht voor zijn pr-activiteiten in de showwereld. Hij begeleidde grote namen als Yves Montand, Frank Sinatra en Julio Iglesias. Uiteraard moest hij geregeld zorgen voor gewillige dames. Graag en uitgebreid vertelt hij hoe hij zelf twee dagen lang met diva Dalida het bed deelde. In een ander hoofdstuk heeft hij het over de Gazet van Antwerpen, waarvoor hij geruime tijd werkte. Louis Van Craen, die de memoires optekende, werkte zelf 33 jaar bij de gazet.

Raoul Stuyck, Hugo, Jacky, Raoul, Ward en de anderen. Houtekiet, 208 blz., 690 fr. ISBN 9052405093.

LDD