Private equity voor beter bestuur

De kredietcrisis die internationaal op de financiële markten slachtoffers maakt, zorgt ook voor een perceptieprobleem. In één klap werd ook het private-equitymodel in diskrediet gebracht. Onterecht, al is de begripsverwarring te verklaren.

Private equity is de verzamelnaam voor financieringstechnieken als buy-outfondsen en durfkapitaalfondsen. Die eerste halen regelmatig de pers met internationale megadeals. Het gros van die met schulden gefinancierde buy-outs werd onderschreven door zakenbanken die dat schuldpapier herverpakten en doorplaatsten bij relatief nieuwe spelers, zoals hedgefondsen. Die werden op hun beurt gespekt met valutareserves uit de groeilanden, de zogenaamde sovereign wealth funds – staatsfondsen als de Abu Dhabi Investment Authority -, oliedollars, enzovoort. De combinatie van een sterke economie, goedkope financieringsmogelijkheden en een overvloed aan private-equitygeld maakte dat, zeker in het buy-outsegment, mooie resultaten werden neergezet. Het systeem heeft zichzelf zo enkele jaren gevoed. Het neveneffect was een stijging van de waarderingen, wat soms leidde tot een enorme schuldenlast op de kap van het bedrijf. Durfkapitaal is een compleet andere markt, met andere en minder agressieve financieringstechnieken.

In Europa, en zeker in ons land, is private equity vrij jong, en in volle ontwikkeling. Maar een ding is duidelijk: het heeft zijn plaats verworven en zal die blijven opeisen. En dat is op zich een goede zaak, want het model, indien goed toegepast, heeft onze ondernemingen heel wat te bieden. Het kan hen helpen om de drempel van de internationale groeistrategie te nemen. Buy-outfondsen en durfkapitalisten hebben vaak een uitgebreid wereldwijd team van sectorexperts in huis. Externe financiering betekent ook dat de referentieaandeelhouder van een onderneming, in de Belgische context vaak een familie, niet langer alleen het financiële risico hoeft te dragen. Geruggensteund door de financiële hefboom van een durfkapitaalinvesteerder kan een onderneming een buy-and-buildstrategie volgen, om het bedrijf uit te bouwen tot een markante speler in zijn sector en/of regio. De statistieken bewijzen dat bedrijven geleid door private-equityhuizen gemiddeld sneller groeien in omzet en medewerkers, en beter presteren.

Private-equitymanagers zijn professionele, actieve en ook wel agressieve aandeelhouders. Zij hebben er alle belang bij dat de onderneming op koers blijft. Actieve aandeelhouders nemen steeds meer de rol over van de raad van bestuur, omdat de corporategovernanceregels onvoldoende geleid hebben tot betere resultaten. De onafhankelijke bestuurders in de raden van bestuur zweren nog te vaak bij het ons-kent-onsgebeuren.

Veel van onze talrijke familiebedrijven zijn in hun levenscyclus stilaan tot een dimensie gekomen dat ze een ander aandeelhoudersmodel opzoeken. Een model dat ageert in functie van de concurrentiepositie van de onderneming of de schaalgrootte van de operaties. Private equity kan zo’n model zijn (T)

Door Lieven Desmet