Plezier, made in China

De Gentenaar Pascal Coppens maakt evenementen organiseren gemakkelijker, en hij maakt ze leuker. In zijn uitvalsbasis China kennen ze zijn aanpak al, nu is Europa aan de beurt.

In een achterafstraatje van de populaire Yongkang Lu-uitgaansbuurt in Sjanghai, achter de was die over het steegje hangt te drogen, ligt een stuk Vlaanderen. Pascal Coppens runt er Letsface, de ontwikkelaar van een platform voor eventmanagement. Brouwerij Moortgat levert de toog. Elke avond is er happy hour. Coppens: “Op onze kosten, maar het brengt op. Klanten komen met plezier en geven ons ideeën. Onze mensen werken hier graag omdat ze ‘s middags in de buurt kunnen lunchen en ‘s avonds uitgaan. Hier moet je creatief zijn om een goed team uit te bouwen.” Onder de 26 medewerkers van Letsface zijn er 8 buitenlanders. De technisch directeur is een Amerikaan die van Google komt. Er zijn nog 8 vacatures.

Gentenaar Pascal Coppens is al dertien jaar in China. Hij werkte in software en elektronica toen hij in 2009 met Letsface startte, een platform om evenementen te beheren en te personaliseren. “Ik zag hoe de evenementenbusiness geen echt automatiseringsplatform had, zoals SAP in bedrijfsbeheer of Salesforce in verkoop. Veel gebeurde nog met papier en kaartjes. Wij maken het voor de organisatoren gemakkelijker en leuker om het evenement te beheren, te beginnen met de database en de uitnodigingen. Wij laten het evenement tot leven komen door technologie.”

Tekenen voor Groeipact

Een voorbeeld is de typische verloting, de Lucky Draw, aan het einde van een evenement. “Bij de registratie, op iPads, nemen onze hostessen een foto van wie dat wil. Ter plekke maken we daar een creatie van, met de nodige muziek en spanning. Die wordt op een groot scherm geprojecteerd. Iedereen wordt gezien, iedereen participeert.”

Letsface toonde zich op het Groeipact-congres van Voka in november. “Deelnemers konden hun handtekening zetten op een tablet. Met die handtekeningen vormden we de tekst ‘2 %’ op het grote scherm. We wisten exact wie getekend had, en konden hen direct een bedank-sms’je sturen. Zulke dingetjes maken een evenement persoonlijker. Wij hebben zo een twintigtal gimmicks. We ontwikkelen die niet ad hoc, ze zijn standaard. Dat scheelt in de prijs. Wij hebben ook mobiele apps en een websitetoepassing.”

De omzet van Letsface vorig jaar was amper 250.000 euro, maar stijgt snel. “We draaien nu al bijna evenveel omzet per maand als in 2012 in een heel jaar. Eind 2013 deden we een drietal events per week tegen gemiddeld 5000 euro per event. Dat moet sterk stijgen, in aantal en in omzet. Tegen eind 2014 willen we zo’n 200.000 euro per maand factureren”, zegt Coppens. Hij hoopt op 1,5 miljoen euro omzet dit jaar.

De omzet komt uit handelsbeurzen en evenementen. Op handelsbeurzen focust Letsface op netwerking en ‘fun’, waar de klassieke softwareontwikkelaars volgens Coppens kansen laten liggen. In de evenementenbranche richt Letsface zich op de grote merken uit de Fortune 500: adidas, BMW, Perrier…

Terug naar Europa

Letsface verkoopt rechtstreeks, maar meestal in tandem met reclame- en evenementenbureaus, vaak internationale spelers zoals UBM of GL Events. Dat is knokken. “Organisatoren vragen gewoonlijk aan drie bureaus om een voorstel te doen. Zelfs al bied je met de winnaar, ben je niet zeker van de opdracht. Er is altijd geld te kort en dan besparen ze misschien liever op jou dan op het eten of op de zangeres”.

Wout Nechelput is managing partner van het communicatiebureau DM&S, dat Letsface inhuurde voor de handtekeningenmuur van Voka. Hij ziet hoe Letsface nog zijn positie zoekt op de Belgische markt. “Zij hebben heel wat leuke zaken, maar je moet de juiste match hebben met het evenement. Hun mensen in Sjanghai zijn een kracht. Die kunnen heel snel reageren.”

Business development manager Tim Pauwels is sinds vorig jaar een van de twee medewerkers die de stapstenen voor Letsface in Europa legt. “Tegen februari 2015 willen we in Europa vijf tot tien mensen hebben. Een aantal dossiers is getekend. Er zit heel wat in de pijplijn”, schetst hij. Coppens: “Wij volgen onze klanten. Als adidas met ons een evenement organiseert in Sjanghai, is het niet abnormaal dat het ook in Duitsland met ons wil werken. Zo hebben we al vraag in Frankrijk, Duitsland en Nederland.”

Chinees-Belgische investeerders

Winst is er nog niet. “Wij zijn nog aan het investeren”, zegt Coppens terwijl hij aan zijn thee nipt in de open werkruimte in Sjanghai, waar de evenementenbouwers samenzitten met de ontwikkelaars. Drie jaar geleden haalde hij zijn eerste geld op bij Saffelberg Investments, het vehikel van Jos Sluys. Nog meer geld kwam via een Nederlandse kennis uit Sjanghai. Vorig jaar juli kreeg Letsface dan zijn eerste investering van een echte durfkapitalist: 800.000 euro van DTC-SFPI, dat voor 45 procent in handen is van de Federale Participatie- en Investeringsmaatschappij en voor 55 procent van de Chinese Datang Telecom Group. “Een fonds van 12 miljoen euro. De afspraak is dat we 45 procent exclusief investeren in firma’s die met België verbonden zijn”, zegt OpenVld-senator Rik Daems over DTC-SFPI, een van de Chinees-Belgische fondsen die onder zijn impuls zijn opgericht na de verkoop van de Belgische participatie in Sjanghai Bell in 2001. Het fonds brengt stevige overheidsconnecties mee en neemt minderheidsparticipaties voor 1 tot 3 miljoen euro.

Met het geld van DTC-SFPI kon Coppens meer medewerkers aannemen. Onder meer business development manager Tom Schutyser, een Belg die voor Caterpillar, Dredging en Barco in Azië heeft gewerkt en die zijn Vlaamse echtgenote naar Sjanghai is gevolgd. Schutyser: “We moeten het aankunnen om meerdere events per dag te doen, ook al zijn die tegelijk in Hongkong, Peking of België.”

Dat Letsface internationaal gaat, helpt om medewerkers te vinden. “Meer en meer Chinezen willen de wereld intrekken. Zulke mensen zoek ik”, zegt Coppens. Vrijwel iedereen van zijn ploeg spreekt ook Engels.

China als thuismarkt

Juridisch is de firma gevestigd in Hongkong. Coppens wil het operationele hoofdkwartier in Sjanghai houden. “China wordt het nieuwe Silicon Valley. Als Rik Daems en Saffelberg iets zien in ons project, dan is dat uiteraard door de grootte van de markt. Starten in zo’n grote thuismarkt is lastig, maar zodra je klanten begint te hebben zijn de mogelijkheden enorm. De evenementenwereld in China is gigantisch. Chinezen kicken op Las Vegas-achtige toestanden, met buikdanseressen, vliegende mensen en vuurspuwers. Ze houden van plezier maken. Een party met 1000 mensen is hier heel normaal. Je kan hier gemakkelijk iets nieuws uitproberen. Als het aanslaat, kunnen we het meteen exporteren.”

Letsface werkt aan een vierde financieringsronde, opnieuw groter dan de vorige. Details houdt Coppens nog voor zich. Saffelberg blijft aan de zijlijn. “Voor ons was Letsface van bij het begin een atypische investering, relatief klein, echt zaaikapitaal en geografisch ver van onze thuismarkt. Wij wachten af”, zegt bestuurder Luc Osselaer, die wel vertrouwen heeft in zijn investering, “zeker na het uitgebreide boekenonderzoek door Datang Capital, de fondsbeheerder van DTC-SFPI.”

“Voor expansie in Europa kan DTC-SFPI geen geld aanbrengen, wij kunnen enkel in China investeren”, zegt Serge Janssens de Varebeke. Hij volgt voor Fortis Bank Beijing aan de Belgische kant de DTC-SFPI-investeringen op. “Maar Letsface doet het goed. In het begin dachten ze meer aan een platform voor clubs en voor intern gebruik in bedrijven, maar dat hebben ze bijgestuurd. Wij zijn heel tevreden. Het gaat de goede richting uit.”

BRUNO LEIJNSE IN SJANGHAI

“Wij laten een evenement tot leven komen door technologie”