Ook managers gaan onderuit

Duizenden winterliefhebbers komen letterlijk en figuurlijk gebroken terug van een skiverlof.

De week na de jongste krokusvakantie moesten hulpdiensten en verzekeraars naar schatting 350 ongelukkige Belgen repatriëren. Zij waren allemaal het slachtoffer van ski-ongevallen. Echt verontrustend is dat cijfer niet, want ruim 320.000 landgenoten trekken tijdens die vakantieweek naar de sneeuw. Wel wordt het knap vervelend als uitgerekend u, één van de vrienden of gezinsleden slachtoffer wordt van een ongeval.

Klassiek blijken vooral de knieën het kwetsbaarst. Bij ongeveer één op drie van de ernstig gekwetsten situeert het leed zich hier. Dat is in vergelijking met tien, vijftien jaar geleden, een serieuze maar logische verschuiving. Door de verhoging en de absolute rigiditeit van skischoenen verschoof het probleem van de enkels naar de knieën. In tegenstelling tot wat men wel eens vermoedt, raken skiërs overigens slechts in 2,6% van de ongevallen aan het hoofd gekwetst. Anders ligt het bij snowboarders. Bij hen vormen polsen, armen en enkels de gevarenzones. Hun schoeisel ziet er heel anders uit dan dat van alpijnse skiërs en zij breken hun val meestal met de handen.

Wat onmiddellijk opvalt in de statistieken is dat het aantal ongevallen onwaarschijnlijk snel oploopt bij slechte sneeuw. Te weinig sneeuw met veel obstakels die door het tapijt komen kijken, ijsplekken of wisselende sneeuwkwaliteit – van droge poeder naar pap – zijn signalen voor de hulpdiensten dat ze best paraat staan. Even opvallend blijft dat de ongevalcurve een echte piek vertoont in de late namiddag. De reden: vermoeidheid.

Zwitserse artsen meldden enkele maanden geleden dat de ongevallen de laatste jaren toenemen. Ook dat is verklaarbaar: méér volk op de pistes en veel korte (weekend)vakanties zonder veel voorbereiding. Het medisch centrum van het Amerikaanse Keystone noemde de toenemende trend om colloquia en seminaries in wintersportplaatsen te organiseren één van de oorzaken van de toenemende ongevallen. De manager en het kaderlid springen tijdens de middag of na de vergaderingen nog snel even op de latten en gaan dan zwaar onderuit.

Om ski-ongevallen te vermijden, bestaan er dozijnen clichématige tips: neem lessen, rust op tijd, wees altijd voorzichtig, let op de waarschuwingsborden, ski nooit buiten de piste en zo meer. Maar met een behoorlijke fysieke conditie en wat gezond verstand kan de wintersporter wellicht al heel wat ellende vermijden. De dienst orthopedie van het Ukkelse Sint-Elisabethziekenhuis had vorig jaar op zijn website nog een gouden en tegelijkertijd aangename raad in petto. “Op tijd de ski’s opbergen en zich aan de après-ski wagen, is een belangrijke preventieve maatregel. U bent vermoeid en uw spieren reageren niet meer zo goed bij een draaibeweging? Hou er dan mee op en geniet van de zon of van een goed glas wijn.”

MARLEEN FYNHOUDT