Ontsnappen uit Alcatraz

Wolfgang Riepl
Wolfgang Riepl redacteur bij Trends

Voor de kust van het warme, levenslustige San Francisco, ligt wat ooit de grimmigste Amerikaanse gevangenis was : Alcatraz.

Hij signeert in schoonschrift, moeizaam gaan de vingers over het blanke blad. Verwonderd, nieuwsgierig en angstig kijken de omstaanders hem aan. Jim Quillen is opnieuw op Alcatraz, maar enkel voor een signeersessie. De ex-gedetineerde, nummer 586, was opgesloten in Amerika’s zwaarst bewaakte gevangenis van 1942 tot 1952. In 1991 bracht hij z’n verhaal in boekvorm, Alcatraz from inside, dat verkoopt als zoete broodjes.

Alcatraz werd wereldberoemd door haar gevangenen, al dan niet geromantiseerd in Hollywood-films. Tussen 1934 en 1963 was dit de strengst bewaakte gevangenis in de Verenigde Staten. Alleen Amerika’s zwaarste criminelen hadden het voorrecht in Alcatraz te huizen. Er was plaats voor 300 mensen, maar de gemiddelde bezettingsgraad bedroeg 260. Alcatraz geraakte nooit helemaal vol. Doetjes zoals Al “Scarface” Capone, George “Machine Gun”Kelly of Alvin “Creepy” Karpis hadden er hun stek. Ontsnappen van dit eiland, twee kilometer voor de kust van San Francisco, was zo goed als onmogelijk. En een groter contrast tussen de warme, levensvriendelijke sfeer van Cisco en het Spartaanse gevangenenkamp is nauwelijks denkbaar. Al is een bezoek aan de gevangenis een absolute aanrader. Ex-gedetineerden en cipiers doen op een cassettebandje hun verhaal, terwijl de bezoeker tussen de drie verdiepingen hoge, met tralies gevulde gangen loopt. Broadway heet de centrale gang, de klok aan de wand is Times Square. Wie werkte, bracht achttien uren in de nauwe cel door, de anderen het etmaal rond, op één uur recreatie na. “De cel werd een deel van mezelf, ik werd een deel van de cel. De cel werd een goede vriend”, spreekt een gevangene op de cassette.

Alcatraz kreeg een voorbeeldfunctie. Zowel voor de gedetineerden als de bewoners op het vasteland. Het zicht was en blijft buitengewoon. Nergens is de skyline van San Francisco magistraler, oogt de Golden Gate bridge mooier. “Op een afstand van amper anderhalve mijl lokt het leven in al zijn facetten. En je kan er niet naar toe”, zegt een gevangene. Drie boeven probeerden het toch, in 1962. Ze geraakten in het water voor de kust, maar hun lichamen werden nooit teruggevonden. Daar zaten de warme douches het enige privilege dat de gevangenen op Alcatraz kregen voor iets tussen. De warme douches verhinderden namelijk dat de gedetineerden zich konden trainen om zeer koud water te verdragen. Op die manier zouden de gevangenen ook nooit het immer koude water in de baai van San Francisco kunnen harden.

WOLFGANG RIEPL

Red & White Fleet voert bezoekers dagelijks met de boot naar Alcatraz. De tocht kost 10 VS-dollar, rondleiding met individuele cassette inbegrepen. Red & White Fleet, Pier 41, Fisherman’s Wharf, San Francisco, CA 94133. Tel.001-415-546.2700.

Alcatraz Was dé gevangenis binnen het Amerikaanse strafsysteem.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content