Online-MBA’s moeilijk uit startblokken

Onverwachte kosten en complicaties hebben de vooruitgang van afstandsonderwijs geremd. Of bewijst Azië dat een online-MBA wel perfect kan?

Als er een organisatie is die in China online een binnenlandse MBA aanbiedt, dan heeft ze dat wel bijzonder stil kunnen houden. Problemen met kwaliteit, aanvaarding, prijzen en toegang hebben de pioniers van de Aziatische businessscholen, die goud zagen in afstandsonderwijs, intussen overdonderd. De meest gewiekste onder die scholen lijken evenwel de les geleerd te hebben dat onderwijzen via internet logistiek veeleisend is en eigenlijk ingaat tegen de behoefte van de studenten om elkaars krachten te meten. Niettemin zou Azië wel eens op het punt kunnen staan om een grote boom te beleven op het gebied van onlinebusiness- opleidingen.

“Er zijn in India erg weinig studenten die online een MBA of iets soortgelijks volgen, maar daar komt weldra – binnen enkele maanden al – verandering in, omdat mensen dringend nieuwe vaardigheden moeten ontwikkelen, maar angst hebben om daarvoor weg te blijven van hun job,” zegt BR Natarajan, decaan van de afdeling afstandsonderwijs aan het Birla Institute of Technology and Science (BITS) in Rajasthan, een instelling die pionierde met internet-MBA’s in India. “Als het onlinebusinessonderwijs niet binnen de twaalf maanden serieus van de grond komt, zijn de aanbieders van onderwijs bijzonder slecht bezig,” voegt hij eraan toe.

Niet alleen online

De pijnlijke vaststelling dat het niet voldoende is om cursusnotities door de ether te jagen om een geloofwaardige MBA-cursus aan te bieden, heeft heel wat businessscholen ertoe gebracht om behoedzaam om te gaan met het bevorderen van onderwijs via internet.

Kortere programma’s over technische onderwerpen als boekhouden of internetmarketing bleken vrij populair. Een instelling als het in Singapore gevestigde U21Global kan een massa studenten blijven aantrekken met opnieuw verpakte cursussen van buitenlandse universiteiten die een zekere merkbekendheid genieten, maar elders zijn ambitieuze aanbiedingen ten onder gegaan aan onverwachte kosten en complicaties.

“Vroeger ging men ervan uit dat de studenten al tevreden waren met een cursus die op het internet werd geplakt,” zegt professor Bruce Shortland-Jones, directeur van het Learning Support Network van Curtin University in West-Aus- tralië. “Dat gelooft nu niemand meer. Het is delicaat, het slorpt heel wat tijd van het docentenkorps op en je geraakt bedolven onder verschillende lagen van kosten.”

De businessstudenten zelf hebben er een hekel aan om alles online te moeten doen en zullen zich inspannen om tutors en medestudenten te ontmoeten. “Het is duidelijk dat een onderwijsmix de aangewezen weg is,” zegt professor Natarajan van Birla. “Er bestaat bij studenten een enorme weerstand tegen het idee om alles online te moeten doen. Zelfs de drukst bezette manager wenst toch een of twee keer per semester contactonderwijs te krijgen.”

Te veel lesgeld

Er doet zich bovendien een catch 22 voor: onlinebusi- nessprogramma’s die alle registers opentrekken, genereren hoge werkingskosten, maar de Aziatische studenten zijn blijkbaar niet bereid of bij machte om de hoge lesgelden te betalen.

Heel wat mensen binnen de sector hebben het nu over een ‘tweede fase’ met een bescheiden toename van het aantal onlinestudenten, aangemoedigd door een gestage stroom van meer interactieve afstandsopleidingen. De meest vooraanstaande Aziatische businessscholen zullen waarschijnlijk de kat uit de boom kijken en afwachten hoe de technologie van het internetonderwijs zich verder ontwikkelt vooraleer zich te engageren. Maar dat wil nog niet zeggen dat ze het dan meteen bij het rechte eind zullen hebben. De City University van Hongkong heeft de online-MBA die ze in 1999 opstartte netjes opgeborgen, omdat de vraag zo pover was. Toch geven de planners in de businessfaculteit van City toe dat de vraag naar businessvaardigheden toeneemt in China, in zoverre zelfs dat ze de twijfels over de pedagogische beleving wel eens zou kunnen overtroeven. Indien de Aziatische academische aanbieders ertoe komen de juiste mix te bereiden van kwaliteit, geloofwaardigheid en prijs, zou de groei van de onlinecursussen wel eens explosief kunnen worden.

“Plekken als China zijn anders. Miljoenen Chinese studenten luisteren nu al naar lezingen die uitgezonden worden op televisie,” zegt Chung Siu Leung, docent aan de Open University van de businessschool in Hongkong en een expert in afstandsonderwijs. “Vergeet niet dat de meeste Chinese studenten zich goed voelen bij traditioneel, passief onderwijs.”

De Ivy League van de Aziatische businessscholen zou het wel eens bij het rechte eind kunnen hebben wanneer ze beweert dat elke snelle expansie van het onlinebusinessonderwijs het risico met zich brengt van een al even bruuske terugval van intrinsieke academische waarde. Maar dan gaat ze tegelijk voorbij aan het feit dat de nieuwe generatie van studenten, die als het ware op internet leven, waarschijnlijk opgetogen zijn met het bestaan van een virtuele businessschool, zegt Ian Fenwick, gastprofessor en consultant aan de Sasin Business School in Bangkok. “Of zou een kind dat als sinds zijn vierde digitaal aan het communiceren is, zich misschien niet volledig in zijn schik voelen als het zijn lessen van het internet kan halen?” En hij voegt eraan toe: “De technologie kan alles veranderen. De online-ervaring zal drastisch verbeteren en de prijzen zullen dalen. Azië zou ons wel eens kunnen verbazen.”

William Barnes © Financial Times