Ondernemen zonder huwelijksbemiddelaar

Frank Maene

De mannen en de vrouwen die succes boeken met de start-ups die ze oprichten, spreken tot de verbeelding. Maar zoals zo vaak is de weg naar dat succes lang en ingewikkeld. De onderlinge relatie tussen de oprichters is belangrijk en heel frequent een struikelblok. Je ziet je zakelijke partner vaak evenveel of zelfs meer dan je liefdespartner. Daarom is het belangrijk dat oprichters vrij snel onderling de nodige afspraken maken. Eigenlijk moet je een prenuptial agreement of een huwelijkscontract opstellen. Net zoals dat bij een koppel het geval is, is zo’n overeenkomst onder vennoten niet zo’n prettig gespreksonderwerp.

Het is belangrijk dat de oprichters vrij snel onderling de nodige afspraken maken. Eigenlijk moet je een huwelijkscontract opstellen.

Voordat je kunt trouwen, moet je eerst de juiste partner vinden. Voor een bedrijf zijn dat medeoprichters. Dat is dikwijls de eerste test voor het ondernemerschap. Kun je andere mensen achter je visie scharen? Het komt erop aan mensen te vinden waarmee je door één deur kunt, maar die toch voldoende anders zijn en die andere talenten hebben. Zo wordt het bedrijf sterker. Helaas zijn er nog geen echte datingapps voor vennoten. De juiste medeoprichters op het spoor komen is vaak een moeilijke oefening. Gelukkig zien we ook veel start-ups die, net zoals de meeste muziekgroepen, elkaar kennen van op school, de universiteit of via gemeenschappelijke contacten.

Tijdens het daten met je potentiële toekomstige vennoot moet je kijken of er een klik is. Bij een relatie kom je voor keuzes te staan. Gaan we op een kleine hoeve op het platteland wonen? Of trekken we in een appartement in het stadscentrum? Bij een bedrijf gaan die keuzes over de strategie, de visie en de rollen. Zoek je voorzichtige groei met snel zicht op winstgevendheid? Of kies je voor agressieve groei met vele jaren verlies en externe financiers? Wil je financiers in de raad van bestuur? Of houd je het liever informeel onder oprichters? Wil je big in Belgium zijn? Of wil je al over twee jaar een kantoor openen in de Verenigde Staten, waarbij een van de oprichters naar dat land verhuist?

Na het daten komt het huwelijk. Er moeten afspraken worden gemaakt over hoe de aandelen in het bedrijf zullen worden verdeeld. De viermusketiersaanpak betekent dat iedereen evenveel aandelen krijgt, maar dat is niet de beste oplossing. Er zal altijd iemand zijn die net iets meer doorweegt als de beste leider, de beste rekruteerder, de beste verkoper, de beste geldophaler of de beste productbouwer. Zelfs al is het nu geen probleem, de ervaring leert dat het dat ooit wel wordt. Bijsturen is dan moeilijk.

En wat bij een echtscheiding, wanneer een medeoprichter vertrekt? Misschien wordt een van de oprichters gevraagd het bedrijf te verlaten. Of misschien wil hij die vriend of vriendin achterna naar Brazilië. Wat dan? Is het eerlijk dat de vertrekkende zijn of haar aandelen behoudt? Normaal niet. Er moeten dus afspraken worden gemaakt over hoeveel aandelen voor welke prijs naar de overige oprichters en aandeelhouders kunnen gaan. Dat is geen eenvoudige opgave.

Het is niet ongewoon dat een investeerder die gesprekken moet forceren als onderdeel van de investering. Je kunt het beste al die afspraken tijdig maken. Dat doe je natuurlijk in de hoop dat ze nooit van onder het stof moeten worden gehaald. Zo vermijd je ook meteen dat de investeerder of bestuurder in de rol van huwelijksbemiddelaar moet kruipen.

De auteur is managing partner bij het durfkapitaalfonds Volta Ventures

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content