OLYMPISCH VURIG

Vandaag en morgen stijgt het adrenalinepeil in het bloed van Francis Ampe. In het Zwitserse Lausanne mag deze Noord-Fransman immers nog een ultieme keer de kandidatuur van Rijsel voor de Olympische Spelen in 2004 gaan verdedigen bij de bonzen van het Internationaal Olympisch Comité. Morgen, 7 maart, is er een eerste deliberatie : het twaalftal kandidaturen wordt gereduceerd naar een shortlist waarop nog slechts vijf steden figureren. Op 5 september valt de finale beslissing. Of Rijsel überhaupt een kans maakt ? Ampe is er (Olympisch) vurig van overtuigd : “Het staat gewoon in de sterren geschreven dat wij bij de vijf gelecteerden zullen zijn.” En mocht Rijsel uiteindelijk de Spelen daadwerkelijk in huis halen, dan zal dat volgens Ampe een fenomenale booster voor de economische motor zijn, in Frankrijk maar ook in België. “De rechtstreekse economische impact mag zeker geschat worden op 30 tot 50 miljard Franse frank. We rekenen daarbij ook sterk op onze noorderbuur zowel Vlaanderen als Wallonië en Brussel.”

Francis Ampe is 51 jaar en kent Le Nord erg goed. Zijn vader, van Vlaamse komaf, runde na de oorlog een artisanaal textielatelier in het Franse grensdorp Halluin, pal op de schreve. Voor zijn universitaire studies week Francis Ampe uit naar Parijs (Grande Ecole d’Ingénieurs), om vanaf 1972 werk te vinden bij het Franse staatsapparaat. Voor Cegos (de Franse tegenhanger van ons Abos) kwam de jonge burgerlijk ingenieur terecht in Kameroen. Tussen 1977 en 1983 vertoefde hij in een frisser klimaat, in de Franse Alpen, waar hij in Chambéry als vormingswerker aan de slag ging. Hij mocht er in die periode trouwens ook de burgemeesterssjerp omgorden namens de socialisten. Tussen 1983 en 1990 trok hij dan voor rekening van de Wereldbank opnieuw de wijde wereld in, naar Senegal en Madagascar. Om vanaf 1990 terug in Rijsel, bij zijn roots, te belanden. De Rijselse burgemeester Pierre Mauroy bood zijn “poulain” een topbetrekking aan bij l’Agence de Développement et d’Urbanisme de la Métropole Lilloise, waar hij tot op vandaag directeur is. Vanuit die functie naar de job van directeur-général van het organisateiecomité Lille 2004 was finaal nog maar een kleine stap. De minzame Ampe kreeg, met ruggensteun van Mauroy, jaren geleden al zijn eerste huzarenstukje voor elkaar, toen hij Rijsel kon laten uitkiezen boven Lyon als ville Olympique. De promotie- en organisatiemachine van Lille 2004 telt nu een twintigtal full-timers en bijna 300 vrijwilligers.

Francis Ampe heeft het al enkele jaren razend druk, maar hij slaapt naar eigen zeggen nog steeds goed. Of het woord ontspanning nog wel in zijn woordenboek staat ? “Zeker weten,” zegt Ampe. “In mijn job ben ik het wel aan mijzelf verplicht om wat sport te doen : golf, fietsen, zwemmen, wandelen. Laatst werd het mij allemaal te veel en trok ik er een dagje op uit naar Oostende, om er met volle teugen te genieten van de tentoonstelling Van Ensor tot Delvaux. Toen ik terugkwam, voelde ik mij als herboren.”

FRANCIS AMPE (LILLE 2004) Economische spin-off van Olympische spelen in Rijsel zou fenomenaal zijn, ook voor Vlaanderen.