NIEUWE FORMULE SERVICEFLATS HEEFT SUCCES

Kurt Stabel, directeur van de Federatie Onafhankelijke Seniorenzorg, ziet her en der gebouwen uit de grond rijzen met het etiket ‘serviceflat’. De kenner van seniorenvastgoed vreest een overaanbod: “Projectontwikkelaars beschouwen serviceflats als de kip met de gouden eieren. Onterecht. Niet alleen is er een speciale vergunning voor nodig, wat administratief zwaar kan zijn. Ik denk ook dat er een overaanbod aan serviceflats zal ontstaan. Bejaarden kunnen immers ook wonen in een normaal appartement met enkele speciale voorzieningen en thuiszorg. Waarom zouden ze zo’n peperdure serviceflat kopen als ze dat geld beter kunnen gebruiken wanneer ze naar een rusthuis moeten?”

Jan Van Wallendael, gedelegeerd bestuurder van Zilver Avenue Holding, vindt dat een terechte opmerking. “Juist daarom hebben we een formule uitgedokterd waarbij iemand in de herfst van zijn leven zijn middelen intelligent kan aanwenden voor beide woonstadia.”

In de herfst van 2008 hoopt Zilver Avenue Holding via een dochterbedrijf 64 serviceflats te beheren in het Amcagebouw, aan de rand van het Eilandje in Antwerpen. De ontwikkelaar is het nog op te richten bedrijf WIM, waarin Westhoek (Frank Bruynooghe) en Impact (Stefaan Verbeeck) participeren. Vader Eric Verbeeck was trouwens via Interbuild ooit eigenaar van de gronden, net als onder meer EPMC. Het gebouw wordt ontworpen door het Architectenbureau Conix, erg vertrouwd in Antwerpse vastgoedkringen.

Christophe Vermeyen (bestuurder van Zilver Avenue Holding): “Ons initiatief speelt in op de vergrijzing. Het is dus per definitie een langetermijnproject. Antwerpen is slechts een begin. We bekijken momenteel over het hele land nog dertig nieuwe sites, onder meer in Lier, Mortsel en Tervuren.”

De financiering gebeurt op een originele manier en is volgens insiders ook fiscaal interessant. Wie in de serviceflats wil wonen, kan inschrijven op een obligatie die na tien, twintig of dertig jaar nominaal wordt terugbetaald. Met de gederfde opbrengst (rente en minwaarde door inflatie) financieren de verkopers in de volgende vier jaar de aankoop van de appartementen. Wanneer je de gebouwen als 75-jarige betrekt, moet je wel 900 euro (als alleenstaande) of 1050 euro (als koppel) ‘vaste kosten’ betalen (naast de energiefactuur en de onroerende voorheffing).

“Dat is een derde van de verblijfskosten van gelijkaardige serviceflats,” weet Van Wallendael. “Dat is dus geen huur, noch een aankoop. Mede-eigendom in serviceflats is meestal ook niet raadzaam, omdat bejaarden soms huiverig zijn te investeren in hun vastgoed en de ‘overlevende’ dan in een versleten huis overblijft. Door deze tussenformule – de aankoop van een woonrecht – houden we de kwaliteit ook op peil, omdat we het gebouw blijven beheren. We bouwen permanent de nieuwste snufjes op het vlak van comfort en veiligheid in de gebouwen.”

Zilver Avenue Holding – Luc Van den Bossche is lid van de raad van bestuur – onderscheidt zich door zijn professionele aanpak van veel andere ontwikkelaars. “Slagers en bakkers bouwen met hun gespaarde centen het land vol met ser- viceflats zonder zich al te veel aan te trekken van de wettelijke voorschriften,” aldus Van Wallendael. “Voorlopig houdt de overheid een oogje dicht, omdat er onvoldoende aanbod is. Het aantal flats is ook veel kleiner per project, zodat de gemeenschappelijke voorzieningen gedoemd zijn op een laag pitje te branden. Deze zogenaamde serviceflats zijn ten dode opgeschreven.”

Meer dan een derde van de flats in het Amcagebouw is al gereserveerd voor bejaarden in spe, meestal uit de middenklasse of hoger. Wie bijvoorbeeld als 65-jarige intekent op een obligatie van twintig jaar voor een appartement van 73 vierkante meter, betaalt 173.000 euro. Twee decennia later krijgt hij dat (door een bank gewaarborgde) bedrag volledig terug, en heeft hij – indien gezond en wel – al tien jaar zijn woonrecht uitgeoefend. Statistisch gezien is dit trouwens het gemiddelde voor de vrouwen (er zijn formules voorzien in geval van overlijden).

Van Wallendael: “Als de bejaarde uit de serviceflat verhuist, beschikt hij nog over een som om het privérusthuis te betalen. De meeste mensen zijn immers doodsbenauwd om hun laatste dagen bij het OCMW te slijten.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content