NIEUW DEXIA

Hij is een Nieuwe Waal en pleit voor een sterker en internationaler Dexia. Zijn grootvader was bosarbeider in het Meerdaalwoud (tussen Leuven en Waver) en kon lezen noch schrijven. Marc Deconinck (54) is opgevoed door zijn grootouders en werd – als beursstudent – doctor in de scheikundige wetenschappen aan de Université Libre de Bruxelles. Hij is goedlachs en temperamentvol, is een democraat in hart en nieren, lid van de Parti Socialiste en burgemeester van Beauvechain.

De Waalse voorzitter van het Gemeentekrediet en van de Gemeentelijke Holding is een sleutelfiguur bij de ombouw van Dexia/Gemeentekrediet tot een gemeentebank die juridisch wordt klaargestoomd voor een grotere Europese dimensie. Dexia Belgium controleert het Gemeentekrediet en wordt voor 50% plus één aandeel gecontroleerd door de Gemeentelijke Holding, die op haar beurt in handen is van de gemeenten en provincies. Door de voorgenomen fusie van de Belgische en Franse holdings (respectievelijk Dexia Belgium en Dexia France) tot Dexia Holding wordt de structuur van de bank vereenvoudigd en krijgt ze waarschijnlijk een sterkere faam bij de beleggers en in de internationale financiële gemeenschap. Dexia behoort tot de 25 grootste banken van Europa. De fusie van het Franse en Belgische Dexia verwatert de invloed van de Gemeentelijke Holding bij Dexia Belgium. Op langere termijn is een controle van 10% te verwachten.

Marc Deconinck: “Ik vermoed dat de Gemeentelijke Holding zal evolueren tot een coöperatieve vennootschap. Wij volgen het voorstel van het management van Dexia Belgium, hoewel onze meerderheid zal verdwijnen. Met de nieuwe structuur blijft de bank van de gemeenten competitief. Indien we geen opening gemaakt zouden hebben, dan was het gevaar niet denkbeeldig dat Dexia té kleinschalig en zwak bleef. Een belangwekkende aanwezigheid van de gemeenten in Dexia zal blijven bestaan. Dat is voor de gemeenten interessant, want zo volgen zij de financiële markt van de collectiviteiten van dichtbij, en dat is eveneens interessant voor Dexia/Gemeentekrediet. Je kan immers moeilijk een bank zijn die gespecialiseerd is in kredieten voor de openbare besturen zonder dat je rechtstreeks voeling hebt met de klanten.”

Het hoofdberoep van Marc Deconinck is directeur-generaal van de Société Wallonne des Distributions d’Eau (omzet: 6,8 miljard frank). Het Waalse waterbedrijf ontstond uit de splitsing van Nationale Maatschappij voor de Waterdistributie (haar evenknie in Vlaanderen is de Vlaamse Maatschappij voor Watervoorziening). De SWDE heeft een marktaandeel van 60% in Wallonië en is in handen van de gemeenten, de provincies en intercommunales. Haar hoofdzetel staat in Verviers. Marc Deconinck vervult een reeks mandaten in Waalse openbare en privé-ondernemingen en noemt zich beroepsmatig bestuurder van bedrijven: “Akkoord, er heeft een evolutie van de mentaliteiten plaatsgehad. Ik heb een PS-identiteit en ook in die partij is de houding over de publieke ondernemingen gekeerd. We vertrekken vandaag van het standpunt dat de toekomst van een onderneming zoals het Gemeentekrediet in een groter Europa pragmatisch moet worden bekeken.”

Wallonië huisvest de grootste en machtigste intercommunales van België, beaamt Marc Deconinck: “Dat is niet onlogisch. Wallonië was een wingewest van de grote holdings en na het verdwijnen van de steenkool en het staal, keerden zij dat landsgedeelte de rug toe. In Wallonië was dus het risicokapitaal lang zeer schaars. De intercommunales stapten in die markt om de economische initiatieven te ondersteunen. Vandaag is er een kentering en duiken er familiale groepen op, zoals in Vlaanderen, die hier participaties nemen in nieuwe of vernieuwende ondernemingen.”

Ecolo wil de intercommunales responsabiliseren en vindt daarvoor begrip bij Marc Deconinck: “De groenen beweren dat de intercommunales vandaag de chasse privée zijn van de traditionele politieke partijen in Wallonië. Zij wensen meer duidelijkheid en doorzichtigheid in het beleid van de intercommunales.”

Marc Deconinck was een vriend en vertrouweling van André Cools: “Tout en me disputant avec lui.” Hij zegt tot geen enkele socialistische kapel te behoren, niet gecatalogiseerd te worden als Coolsist, Renardist of Happartist. Het Toekomstcontract voor een nieuw Wallonië van Elio di Rupo (PS) is een sterk symbool, stelt Marc Deconinck: “De minister-president zegt: Walen, neem uw eigen lot in handen, verander uw mentaliteit. De structuren zullen geleidelijk volgen. Fini l’état providence en Wallonie.”

Verviers was in de negentiende eeuw één van Belgiës rijkste steden door de wolindustrie. Het Waalse verval proletariseerde de stad. Het kantoor van Marc Deconinck is gevestigd in de oude, statige hoofdzetel voor de provincie Luik van de Générale de Banque. De dam van de Gileppe – bekend van de Vlaamse schoolreizen – is vlakbij. Verviers heeft vandaag een centrum met opgefriste grote herenhuizen, een mooi park naast het gebouw van de Société Royale d’Harmonie, een Grand Théâtre met een hoofdstedelijke allure en winkelstraten die floreren. Marc Deconinck: “Het oude Wallonië begint hier zijn vervuilde gewaden af te leggen. De jongeren lopen niet meer weg, de Chambre de Commerce heeft een flink elan, de eerste informaticabedrijven vestigen zich in Verviers. Afstammelingen van de oude families – onder meer de Peltzers, belangrijk in de wolhandel en de machinebouw – stichten hier opnieuw ondernemingen. Ik kijk naar Tienen als ik denk aan de toekomst van Verviers. Vijftien jaar geleden was Tienen een ingeslapen provinciestadje. Het bloeide volledig herop, dat zal ook in Verviers gebeuren.”

Marc Deconinck is burgemeester van Beauvechain (Bevekom met zijn militaire pilotenschool) op de grens van Waals- en Vlaams-Brabant, vlak bij Haasrode. Hij leidt de Liste du Bourgemestre en zit een schepencollege voor met 2 PS’ers, 2 PSC’ers en 2 PRL’ers. Familieleden van Deconinck zijn Vlaming en wonen in Leuven. Een kwart van de inwoners van Beauvechain is Vlaming, voornamelijk nieuwe inwijkelingen die worden aangetrokken door de landelijkheid van de gemeente (6300 inwoners, aantal dat wordt afgeremd) en haar relatief goedkope bouwterreinen: “Dat gebeurt in de grootste harmonie. De Vlamingen vragen geen faciliteiten voor hun kinderen in de dorpsscholen. Zij voeren trouwens hun kinderen naar de scholen in Leuven, waar zij werken. Op het recente Fête de Wallonie heb ik de nieuwkomers onthaald, en daarvan was de helft Vlaming.”

FRANS CROLS