Nicolas Saverys (Exmar)

In een kwarteeuw bouwde Nicolas Saverys de rederij Exmar uit tot een van de toonaangevende gasvervoerders. De medewerkers van het eerste uur bleven hem trouw.

“Ik streef er permanent naar om mezelf overbodig te maken. Mocht mij iets overkomen, dan kan dit bedrijf op dezelfde manier blijven draaien.” Nicolas Saverys (49) hanteert net als zijn broer Marc een openofficepolitiek: de gedelegeerd bestuurder heeft zijn bureau midden tussen zijn naaste medewerkers. “Wij hebben geen geheimen, hebben ook een heel vlakke structuur. Ik beschouw mezelf als de coach naast of de libero achter in het veld: ik doe het spel draaien, probeer de sfeer erin te houden. Ik zou het persoonlijk ook heel erg vinden als een van mijn naaste medewerkers zou weggaan.”

De familie Saverys was tot midden jaren negentig vooral bekend van de Boelwerf in Temse, maar zag op tijd in dat er voor scheepsbouw weinig toekomst was in Europa. Ze begon eigen rederijen op te zetten: Nicolas, licentiaat economie UGent, begon in 1981 met Exmar. Dat werd bij de overname van CMB door de familieholding Almabo in 1992 een van de divisies van de nieuwe groep. Op 23 juni 2003 werd Exmar afgesplitst van het moederbedrijf en sindsdien vaart het zijn eigen succesvolle koers.

Exmar – in 2006 goed voor een winst van 57,83 miljoen euro op een omzet van 381,34 miljoen euro – is als rederij van vloeibaar gas uitgegroeid tot een wereldspeler. Het bedrijf nam als eerste hervergassingsschepen in gebruik, die aan boord lng kunnen omzetten in gas. In februari werd voor de eerste maal rechtstreeks van een schip gas gepompt in het Britse gasdistributiesysteem. Deze zomer diende Exmar ook een concessieaanvraag in om in Zeebrugge gas te kunnen lossen en overslaan.

Belangrijke hockeymatch

Nicolas Saverys geldt als een durver, veeleisend, direct in de omgang. Iemand die recht voor de raap zijn mening geeft – hij stelde bijvoorbeeld onlangs het traject van de Oosterweelverbinding opnieuw in vraag – en hij verwacht dat ook van zijn medewerkers. Als er één man zijn rechterhand mag worden genoemd, is het wellicht Patrick De Brabandere. De chief financial officer van Exmar werkte ooit bij Arthur Andersen, maar deelt al ruim twintig jaar de lotgevallen van Saverys. De Brabandere vormt een hecht team met Peter Verstuyft. De voormalige finan- cieel en later algemeen directeur van de Boelwerf was actief als directielid bij het sleepvaartbedrijf URS en later AMI, het agenturennetwerk van CMB. Momenteel is hij secretaris-generaal van Exmar.

Ook Peter Raes, de chief operations officer, werd aangeworven in de beginperiode van het bedrijf. De kapitein ter lange omvaart werkte van 1973 tot 1984 op zee, waarna hij operationeel manager werd bij Exmar/Bocimar. In 1991 werd hij gedelegeerd bestuurder van Tecto en later van France Shipmanagement.

Het vervoer van ammoniak en lpg blijft het hart van Exmar. De topman van die divisie, Pierre Dincq, werd aangeworven na een hockeywedstrijd. Saverys: “Ik stond in de goal, hij was aanvaller bij het andere team en maakte twee doelpunten tegen mij. Mijn broer en ik hadden zestig mensen geïnterviewd, op zoek naar de juiste commerciële man. Pierre had geen universiteit gedaan, wel marketing gestudeerd, maar had enkel ervaring als verkoper van elektronische apparaten. Net voor ik die avond naar de luchthaven moest vertrekken, heb ik hem de job aangeboden. Nooit spijt van gehad.”

Niet goed in details

Noblesse oblige: in een internationaal bedrijf horen ook buitenlandse kaderleden. De chief marketing officer Paul Young is een Amerikaan, werkte eerst bij de bulkdivisie van rederij P&O, waar broer Marc hem weghaalde voor CMB. Bij de opsplitsing belandde hij uiteindelijk bij Exmar. “Eigenlijk is hij een van de enige echte managers bij ons”, merkt Saverys op. “Ik ben een ondernemer, hij zorgt ervoor dat mijn ondernemingen op het juiste pad blijven. Steek mij niet in een auditcomité, want ik ben niet goed in details.”

In het lijstje is de verantwoordelijke voor het kantoor in Houston, de Filipijn David Lim, een van de mensen met de laagste anciënniteit: amper een jaar of tien. Deze zoon van een Filipijnse reder, die nu in Canada is gevestigd, werkte eerst in het kantoor in Hongkong vooraleer naar de VS te gaan.

Daarnaast omringt Saverys, een fervente zeiler, zich met een kring van adviseurs. Zo is er Ludwig Criel, die in de raad van bestuur zetelt. “Sinds de splitsing is hij minder actief bij ons, maar hij volgt nauwlettend wat we doen en bij belangrijke beslissingen contacteer ik hem altijd. Net als wijlen Yves Brasseur, de vorige voorzitter, is hij een uitzonderlijk manager. Zelfs op het vervelende af. Staat er in de boekhouding iets op een verkeerde lijn, hij haalt het eruit. Chapeau.”

Ook Leo Cappoen wordt nog regelmatig om advies gevraagd. De burgerlijk ingenieur scheepvaartkunde – sinds 1971 bij Almabo en Exmar aan de slag – wordt door Saverys omschreven als “een van de weinige ingenieurs die begrijpt dat iets moet worden gebouwd om geld te verdienen, niet voor het plezier van het bouwen. Hij was de eerste werknemer van Exmar, begin jaren tachtig, en heeft al onze technologische verbeteringen begeleid.”

Broer Marc en wijlen vader Philippe beschouwt hij als zijn tennismuur: “Vroeger raasde ik ideeën uit en zij reageerden.” Met de nieuwe voorzitter, Philippe Bodson, is de vriendschap recenter, maar de ex-Tractebeltopman is wel bijna steeds beschikbaar. Ten slotte is er Marc Nuytemans, de directeur van de Koninklijke Belgische Redersvereniging. Deze directeur van Tecto (nu Exmar Ship Management) is de man die de meeste pro-Deo-activiteiten van Saverys in goede banen leidt. Het gaat over de promotie van de Hogere Zeevaartschool, het voorzitterschap van de Vlaamse Havenvereniging en, als voorzitter van de Koninklijke Belgische Redersvereniging, vooral de her- invoering van de Belgische vlag.(T)

trends.be

De andere kandidaten Johan Beerlandt (Besix), Hans Bourlon (Studio 100), André Bergen (KBC), Bert De Graeve (Bekaert), Hein Deprez (Univeg), Thomas Leysen (Umicore)

Door Luc Huysmans