Neen, ik ben geen Iron Lady

Ze heeft de reputatie een harde tante te zijn. Een erfenis uit de tijd dat ze het weekblad Panorama opdoekte. Ze ziet zichzelf niet als een feministe, maar beseft dat de weg die ze aflegde een baken kan zijn voor andere vrouwen met ballen. Christina von Wackerbarth over media, televisie en het managersbestaan.

De enige échte mediamadam van Vlaanderen is Christina von Wackerbarth. De jongste jaren kwam ze in beeld als directeur Televisie bij de VRT. Eerst als rechterhand van Bert De Graeve, daarna als evenknie van de huidige gedelegeerd bestuurder Tony Mary. Ze vindt zichzelf geen cijferfetisjist, maar iemand die nadrukkelijk kijkt naar feiten en zal reageren als er iets mis dreigt te gaan.

Bijna negen maanden is ze intussen weg bij de openbare omroep. Over haar opvolger Aimé Van Hecke zegt ze: “Ik heb hem altijd als een zeer professionele en bekwame collega ervaren.” Maar eigenlijk vindt ze de VRT een afgesloten hoofdstuk. Christina von Wackerbarth praat liever over haar huidige carrière en de keuze om meer tijd te besteden aan het leven met haar echtgenoot.

CHRISTINA VON WACKERBARTH (ONAFHANKELIJK BESTUURDER SANOMA MAGAZINES BELGIUM). “Ik ga niet terug naar hetzelfde. Toen ik naar de VRT vertrok, was het Mediaxis dat ik verliet niet wat Sanoma Magazines Bel- gium nu is. Het is de bedoeling dat het bedrijf op verschillende manieren groeit en in nieuwe markten binnentreedt. Bovendien is mijn rol anders. Ik vervul hier geen operationele functie, maar heb een taak als onafhankelijk bestuurder. Dat betekent ook dat ik nog andere opdrachten vervul buiten Sanoma, zowel in binnen- als buitenland.

“Ik wilde ook in de audiovisuele media actief blijven. Zo ben ik lid van de visitatiecommissie voor de Nederlandse publieke omroep. Net zoals de andere leden moet ik er op basis van visitaties een aantal beoordelingen doen en aanbevelingen geven voor de Nederlandse omroep. Bovendien ben ik lid van de raad van bestuur van Tamedia in Zürich, een Zwitsers mediabedrijf dat tijdschriften uitgeeft en actief is in lokale radio en televisie En ik doe nog een aantal executive coachings buiten België.”

De nieuwe topman van Sanoma Magazines Belgium wil nieuwe bladen en streeft naar expansie. Zoekt u buitenlandse expansiemogelijkheden?

VON WACKERBARTH. “In eerste instantie zoeken we uitbreiding in België. In het verlengde daarvan is het buitenland natuurlijk niet uitgesloten, maar alles hangt af van de opportuniteiten. Sanoma Magazines Belgium opereert binnen een Belgisch territorium, maar het kan altijd dat je voor een bepaald project allianties aangaat met buitenlandse bladen.”

Bedoelt u dat er misschien buitenlandse formats naar België worden gehaald?

VON WACKERBARTH. “Dat kan, al bestaan er daarover zeker geen vaste plannen. We bekijken vooral op welke Belgische markten er ruimte is. Zowel grote projecten als nicheprojecten kunnen. Elke zinvolle mogelijkheid zullen we bekijken. Op dit moment liggen er geen buitenlandse formats op tafel, maar zoiets kan altijd wel komen.”

Een andere uitspraak van u: “Ik heb te veel overnames gezien om niet te weten dat de kosten steeds worden onderschat en de synergievoordelen overschat.” Ziet u dat nu anders?

VON WACKERBARTH. “Hier ligt dat toch anders, want VNU ( nvdr – de voormalige Nederlandse aandeelhouder van Mediaxis, het huidige Sanoma Magazines Belgium) is niet Sanoma Magazines geworden met het oog op meer synergie. De synergie van de back offices en de beperking van locaties, dat werk was destijds bij Mediaxis al gebeurd. Humo en Flair doen het niet slecht, net zoals de rest van ons Vlaams portfolio trouwens. Voorts is er na elke overname altijd een initiële periode waarin niet meteen nieuwe investeringen mogelijk zijn. Daarna kan je kijken waar er mogelijkheden zijn om opnieuw maximaal dynamisme in je onderneming te krijgen. In die periode zitten we nu met Sanoma Magazines Belgium.”

Is het een voordeel dat u zelf journalist bent geweest?

VON WACKERBARTH. “Ik denk het wel. Je weet hoe een redactie werkt. Je kent de codes, hoe het is en wat het lijkt voor de buitenwereld. Je kent de druk, veel van de problemen, de moeilijkheden en de leuke kanten van het journalistenbestaan. Het kan best zijn dat je er ook meer respect door krijgt, maar dat wil ik niet beweren. Het is aan anderen om daarover te oordelen.

“Er zijn ook nadelen. In een omgeving van managers, waar mensen meestal een specifieke business- of marketingopleiding hebben genoten, heb je een achterstand op het vlak van instrumenten en specifiek taalgebruik. Op dat vlak moet je dus een behoorlijk stuk bijbenen. Daarom heb ik een reeks managementopleidingen gevolgd, ben ik naar Insead gegaan voor een masterdiploma en heb ik een aantal cursussen Financiën gevolgd. Ik heb tien jaar geleden gekozen om manager te worden. Maar bewust gepland heb ik dat niet. Mijn enige motivatie was: meer weten en meer begrijpen.”

Viel er bij de VRT dan niks meer te leren?

VON WACKERBARTH. “Uiteraard wel. Er was bijvoorbeeld de digitale televisie. Ja hoor, er viel nog veel te leren bij de VRT.”

Aimé Van Hecke is u opgevolgd, maar de rol van chief operating officer werd niet opnieuw ingevuld. Is dat geen aanwijzing dat die titel een zoenoffer was omdat niet ú, maar Tony Mary de opvolger werd van Bert De Graeve?

VON WACKERBARTH. “Dat moet u aan mijnheer Mary vragen. Ik heb destijds mijn redenen van vertrek aangegeven en ik vind niet dat het nu aan mij is om gelijk welke uitspraak te doen over de VRT. Ik ben daar nu bijna negen maanden weg. Ik vind het onprofessioneel om mij nu uit te laten over de VRT. Het was voor mij het moment om een andere keuze te maken en de openbare omroep te verlaten. Ik zou het trouwens opnieuw op dezelfde manier doen.”

U had kunnen overstappen naar VTM of VT4?

VON WACKERBARTH. “Dat is nooit aan de orde geweest. Ik zou bovendien de VRT niet hebben verlaten om ergens anders meer van hetzelfde te doen.”

Omdat u samen met Bert De Graeve zwaar stelling hebt genomen tegen VTM?

VON WACKERBARTH. “Ik heb nooit publiekelijk stelling genomen tegen VTM. Ik heb wel heel nadrukkelijk een standpunt ingenomen vóór de openbare omroep. De graad van autonomie en het oog voor kwaliteit waren voor mij heilig. Ik heb daarvoor ook gevochten, want de concurrentie is hevig. Maar ik heb nooit tijd willen verspillen aan laatdunkende uitspraken over de commerciële omroep. Er moet een commerciële omroep zijn, iedereen moet zijn rol vervullen. Ik heb altijd gevochten voor een positief project en niet zozeer gereageerd vanuit een colère. En als er al iets op mijn maag lag, dan regelde ik dat binnenskamers met de desbetreffende mensen. Ik ben niet voor gratuite publieke conflicten.”

Door uw ervaring als journalist?

VON WACKERBARTH. “Ik vind dat het publieke forum niet dient om dat soort conflicten op te lossen.”

Ook niet als het gaat om bedrijven die met belastinggeld worden gefinancierd?

VON WACKERBARTH. “Neen, ook dan niet. Omdat er ook in dat geval geëigende publieke kanalen bestaan om de dingen uit te praten in plaats van je te laten meeslepen in een buitengewoon tendentieus debat. Uiteindelijk is het publiek daarvan de dupe. In mijn functie was enige discretie aan de orde. Glitter en glamour horen niet bij de directie van de publieke omroep; discretie en competentie wel.”

Dus u keurt de mediahonger van mijnheer Mary af?

VON WACKERBARTH. “Ik heb daar niks over te vinden.”

U zou het anders doen?

VON WACKERBARTH. “Per definitie. Je bent nooit een imitatie of een kloon. Ik vind het net waardevol dat iedereen op zijn manier werkt. Het is goed voor een organisatie dat je kan samenwerken met mensen die jouw tegendeel zijn, die anders zijn. Dat is juist de meerwaarde van een team.”

U hebt geen officiële politieke kleur. Daar bent u dus aan ontsnapt, ondanks uw functie bij een semi-overheidsbedrijf. Waarom?

VON WACKERBARTH. “Ik ben iemand die maatschappelijk wel degelijk zeer geëngageerd is, ik heb daar een visie over. Ik ben geïnteresseerd in politiek, maar ga daar als individu mee om. Daardoor is het moeilijker om een etiket op mij te kleven. Misschien zegt dat meer over de politiek dan over mij.”

In de media wordt u als een mondige dame bestempeld. Hoe reageert u op beschrijvingen als ‘een harde tante’ en ‘de Iron Lady’.

VON WACKERBARTH. “Een grote vermoeidheid overvalt mij dan ( glimlacht). Ik ben geen militante feministe, ook al vind ik dat de feministen goed en noodzakelijk werk hebben geleverd. Als vrouw krijg je nu eenmaal sneller zo’n stempel opgedrukt als je de zaken zegt zoals ze zijn. Dat neem ik erbij. Maar de Iron Lady ( nvdr – het koosnaampje van de gewezen Britse premier Margaret Thatcher, die in de jaren tachtig van de vorige eeuw de Britse industrie ontstaatste en een einde maakte aan het eindeloze overleg tussen vakbonden, werkgevers en regering) inspireert mij weinig als rolmodel. Als je op een stoel gaat zitten waar een bepaalde zichtbaarheid rond hangt en waarbij je een aantal moeilijke knopen moet doorhakken, dan ben je die stoel niet waard als je geen beslissingen durft te nemen. Is dat Iron? Voor mij is dat verantwoordelijkheid opnemen. Ik zoek de confrontatie niet, maar ontloop evenmin de moeilijkheden. Je moet ertegen kunnen dat je niet te allen tijde voor iedereen goed kunt doen. Als je daar niet tegen kunt, riskeer je toch foute beslissingen te nemen. Daar zijn handboeken over vol geschreven.”

Kunt u van uzelf zeggen dat u fouten hebt gemaakt?

VON WACKERBARTH. “Heel zeker.”

Bijvoorbeeld het opdoeken van het blad Panorama?

VON WACKERBARTH. “Misschien was het alternatieve plan – er bestond er een – beter geweest. Maar bon, dat weet je pas achteraf. Beslissingen neem je in een bepaalde situatie en tijdgeest en het opdoeken van Panorama was toen een beslissing die moest worden genomen. Dat doe je daarom niet met plezier. Er zijn dus zeker dingen die ik, achteraf bekeken, misschien anders zou aanpakken. Over je fouten reflecteer je toch meer dan over je successen. Maar ook over je successen moet je nadenken, want het zou erg zijn succesvol te zijn en niet goed te weten waarom.”

Is het daarbij belangrijker wie je kent dan wat je kent?

VON WACKERBARTH. “Dat gaat niet langer op. Je kan je niet staande houden op een belangrijke plek als je niet inhoudelijk geschoold bent. Maar het juiste netwerk hebben is een stuk van je professionaliteit. Ik ben een netwerker, maar een one to one netwerker. Ik ga mijn contacten niet zoeken op recepties. Het wezenlijke van netwerken is het opbouwen van een relevant net.”

Horen vrouwenclubs bij uw netwerk? Hebt u als vrouw in uw positie een rolmodel?

VON WACKERBARTH. “Je moet daarmee uitkijken en je daden laten spreken. Ik vind het niet nodig om dat meer te benadrukken dan nodig is. Als ik iets kan doen waarvan ik zelf denk dat het relevant is – bijvoorbeeld praten voor een groep vrouwelijke managers dan zal ik dat doen. Maar ik zoek zoiets niet actief op. Alleen al doordat ik geen kinderen heb, word ik niet geconfronteerd met een problematiek die vele andere vrouwelijke managers toch bezighoudt. Dus in hoeverre kan je met je eigen ervaringen anderen helpen?

“Er kan wel nog worden gewerkt aan de attitude van vrouwen. Vrouwen zijn nog te discreet over hun kunnen. Dus door vroeg op te treden, kan je een bepaald bewustzijn of een zekere assertiviteit stimuleren. Vandaag besteden vrouwen hoe dan ook meer aandacht aan de balans tussen werk en leven. Je ziet dat gelukkig ook wel bij mannen komen.”

Uw carrièrewending is ook genomen in functie van de balans tussen werk en gezin. Hebt u vroeger een verkeerd evenwicht aangehouden?

VON WACKERBARTH. “Neen. Ik heb er bewust voor gekozen om een aantal jaren heel hard te werken. In sommige functies kan dat ook niet anders. Maar ook toen al was er de afspraak om dat niet tijdens mijn volledige professionele leven te blijven doen. Het was een bewuste keuze om er 300 procent voor te gaan en ook om dat ooit stop te zetten. Ik zou het opnieuw doen. Er is geen andere manier.”

An Goovaerts Roeland Byl

“Ik heb nooit tijd willen verspillen aan laatdunkende uitspraken over de commerciële omroep.”

“Het was een bewuste keuze om er 300 procent voor te gaan, maar ook om dat stop te zetten. Ik zou het opnieuw doen. Er is geen andere manier.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content