Narcisme

De Oude Grieken schreven er al over. De Romeinse dichter Ovidius zette de legende voor ons op rijm: het verhaal van een knappe, stervende jongeman die zelfs aan het veerpont naar het dodenrijk zijn schim nog probeerde te spiegelen in het donkere water van de Styx.

Verliefd zijn op het eigen spiegelbeeld. Nogal wat politici lijken vandaag aan dit syndroom te lijden. Wat dacht u hiervan?

– “Leest u kranten?” vroeg de presentator van een populair praatprogramma vorige week woensdag aan een Vlaams minister.

– “Ik scan ze,” antwoordde de minister.

– De presentator: “Hoe houdt u dan bij wat er allemaal over u verschijnt?”

– De minister: “Ik heb een professionele knipseldienst die alle persartikels waarin mijn naam voorkomt, bundelt.”

– De presentator: “Dus eigenlijk hoeft u geen kranten meer te lezen?”

– De minister: “Toch wel. Ik ga niet alleen na wat er over mij geschreven is, maar ook waar, op welke bladzijde en welke plaats precies. Dat kan ik alleen maar door in de kranten te bladeren.”

– De presentator: “Kortom, u leest nog steeds kranten.”

– De minister: “Jawel.”

Dit (vrije) verslag van een losse babbel kon u vorige week woensdagavond zien op televisie, tijdens een uitzending van De Laatste Show. De minister in kwestie was Renaat Landuyt ( SP.A), bevoegd voor werkgelegenheid en toerisme.

Diezelfde avond, zo’n honderd kilometer verderop, gaf de woordvoerder van een andere Vlaamse excellentie, minister van Economie Jaak Gabriëls ( VLD), met veel bravoure een lezing over het zogenaamde Actieplan Ondernemen. De aanwezigen, een driehonderdtal door Trends uitgenodigde bedrijfsleiders van snelgroeiende West-Vlaamse ondernemingen, kregen er een indrukwekkend spervuur van fiscaal gunstige KMO-leningen, advies- en opleidingscheques, expansiesteun, gelijkschakeling van de milieuheffingen en nieuwe bedrijfsterreinen gepresenteerd.

Twee details bleven nagalmen. Eén: de minister zélf kon niet aanwezig zijn: “een te drukke politieke agenda,” zo heette het officieel, maar eigenlijk was de politicus de hele dag druk in de weer om hetzelfde actieplan aan de voltallige pers toe te lichten. Twee: de actiepunten moesten, aldus de woordvoerder, nog worden voorgelegd aan de collegae van de Vlaamse regering.

Dat een minister van Economie zijn ondernemingsplan wel in hoogsteigen persoon aan de pers, maar niet aan een uitgelezen selectie van bedrijfsleiders uiteenzet – tot daar aan toe. Maar dat deze concrete actiepunten al in de publieke arena worden gegooid zonder het gebruikelijke voorafgaand overleg, is een ander paar mouwen.

“Losse flodders zijn dodelijk,” schreef Trends op 17 januari. We hadden het toen over de plannen van minister-president Patrick Dewael (VLD) om risicokapitaal te stimuleren. Prompt volgde een telefoontje van het kabinet. Enkele dagen later viel een brief van Dewael in de bus: “Ik vraag me af waarop de voorbarige conclusies van uw redacteur gebaseerd zijn”. Om enkele regels verder erop te wijzen dat “het voorstel nog bijkomende uitwerking en verfijning nodig heeft”.

Laat ons het volgende afspreken. Voor elk voorstel van de minister-president dat straks een stille dood sterft, zullen we voortaan een narcis naar zijn kabinet sturen.

Piet Depuydt, Hoofdredacteur Trends

Voor elk voorstel van de minister-president dat straks een stille dood sterft, zullen we voortaan een narcis naar zijn kabinet sturen.