“Moet ik er nu mee stoppen omdat ik 72 ben?”

“Moeilijke tijden? Ach, ik voel me goed in mijn vel. Ik heb een kersverse vrouw,” verrast Hendrik Seghers bij de vraag of we hem kunnen spreken over gevoelige kwesties zoals de financiële gezondheid van de groep Seghersbetter Technology, het vertrek met slaande deuren van Gerard Van Acker, de verzuurde relaties met de banken en de minderheidsaandeelhouders en – vorige week – het collectief ontslag van dertig werknemers.

H endrik Seghers (72) wordt ouder en zijn garderobe verjongt. De schedel is modieus glad, het jasje zwart, het witte hemd open en de jeans opgehouden door een riem met fraaie gesp.

We zitten rond 10 uur samen in de Zaal Mevrouw Jef Seghers-Lamot van de stralend gerestaureerde familiebrouwerij in Klein-Willebroek, de sapjesjuffrouw passeert met haar kar. Vitaminen, muziek – op het middaguur klinkt de vleugel in de patio strelend – en gezonde kost houden Hendrik Seghers en zijn medewerkers monter.

We waren gewaarschuwd. Een interview met de patron van de Seghersbetter Technology Group is schier ondoenbaar. Zijn antwoorden scheppen verwarring en onzekerheid: fabuleert hij of luisteren we naar een miskend genie? “Moeilijke tijden? Ach, ik voel me goed in mijn vel. Ik heb een kersverse vrouw. Een jonge, mooie en verstandige Chinese uit Hongkong die rechten studeert aan Buckingham University bij Oxford.”

Uiterlijk binnen drie maanden wil Hendrik Seghers via derden vers geld laten inbrengen in de moederholding van zijn milieugroep, de Verenigde Malderse Compagnie (VMC). Er wordt nu onderhandeld over een bedrag van minimaal 12,5 miljoen euro en mogelijk oplopend tot 50 miljoen euro, in ruil voor ten hoogste 25% van de aandelen. De verkoop van de volle dochter Euro-Diesel wordt, zo beklemtoont hij, een dezer dagen beklonken en moet cash opleveren voor het aflossen van de hoge bankkredieten. Het samenbrengen van alle Benelux-medewerkers in Klein-Willebroek zal de overhead- en verplaatsingskosten drastisch naar beneden helpen en het oppervlak van de kantoren aan de Rupel – ‘t Hoofd – verdubbelen.

HENDRIK SEGHERS (SEGHERSBETTER TECHNOLOGY). “Elk jaar beleven wij cruciale momenten. Ook vandaag is dat het geval. Wij hebben al een lange geschiedenis achter de rug. Mijn ervaring met sommige mensen van de pers is dat zij denken aan hun oplage, sensatie willen afdrukken en informatie uit het verband rukken of verkeerd brengen. Mijn persoon speelt daarin geen rol, maar het bedrijf is wel belangrijk. Jullie moeten in de eerste plaats informatie brengen die juist is.”

Dat doen wij altijd.

SEGHERS. “Dat doet de pers níét. Ik heb de geschreven bewijzen. Ik weet niet hoe we dat gaan oplossen. Ik voel me té verantwoordelijk om hier een nummertje op te voeren waar jullie dan iets van maken. Bezoek eerst eens met mij het bedrijf: dat duurt twintig minuten. Ik wil onze mensen laten zien. Ik ben de president, niet de chief executive officer of bedrijfsleider en zeker niet de man die alles doet. In deze groep zijn er duizend medewerkers actief, waarvan driehonderd ingenieurs. We hebben nu een project om de zaak uit te breiden met 150 mensen.”

In de holding komt kapitaal van derden. Is dat de eerste stap naar een stelselmatige verwatering van uw persoonlijke belang van 80% in de groep?

SEGHERS. “Dat is voor mij geen verwatering. Je kunt ook eigenaar zijn van een deel van het nieuwe kapitaal en zo je controlepercentage op peil houden. U hebt waarschijnlijk economie gestudeerd? – ik ben niet altijd vriendelijk hoor, dat is mijn nadeel. Maar als je naar de Verenigde Malderse Compagnie kijkt, dan heeft het administratiekantoor daarin 100%. Als er in de holding kapitaal bijkomt, dan hebben we bijvoorbeeld 75% van iets waar een boel geld in komt en dus meer waard is.”

De initiële investeerders – VIV, Lessius, VMH en SRIW – haakten af. Zoekt u het kapitaal bij de bestaande financiële aandeelhouders (Mercator, Lessius, Alpinvest) of bij andere partijen?

SEGHERS. “Daar kan ik nu niet op ingaan. Er zijn verschillende kandidaten. We denken eerder aan financiële partijen. De Verenigde Malderse Compagnie heeft 80% tot 90% in de holding boven de bijzonderste werkmaatschappijen. Ik ben altijd bereid geweest om samen te werken, wij zijn geen lokale aangelegenheid. Drie vierde van onze activiteiten situeren zich buiten Vlaanderen en we hebben een alliantiematrix met groepen zoals Aquafin, Samsung, Shenzen Power Corporation, Vivendi en Bechtel. Nergens doen wij iets alleen: bij elk project leveren wij het gevoelige hoogtechnologische deel, terwijl de grote bedrijven de bulk verrichten. Dus bij VMC en de werkmaatschappijen zijn wij ook bereid om samen te werken, dat is niet tegen onze natuur. Vergeet niet dat de VMC jong is en een koepel boven bedrijven die al veel langer operationeel zijn en samengevoegd werden tot drie technologiegroepen: SeghersWater, SeghersEnergy en SeghersHealth. Pas nu heeft de VMC de stevigheid om derden te laten participeren.”

De bestaande minderheidsaandeelhouders in SeghersWater lieten al weten dat ze meer zeggenschap in de holding eisen. Is dat een mogelijke piste?

SEGHERS ( lachend). “Ik zeg u, dat is niet waar. Ik weet niet waar sommige kwatongen dat vandaan halen.”

Hoe hoog schat u de kans in dat de holding of onderdelen van de Seghers-groep op termijn een dochter worden van Vivendi, RWE of ABB?

SEGHERS. “Dat is totaal onmogelijk in functie van het belang van de medewerkers, van de markt en van de overheid.”

Is het opstappen van Gerard Van Acker, die de synergie tussen de verschillende groepsactiviteiten moest bevorderen, geen veeg teken aan de wand?

SEGHERS. ” Gerard Van Acker was een hele goede topman bij de Gimv, omdat hij daar over miljoenen euro beschikte die hij als bekwaam boekhouder spaarzaam kon uitdelen. Hij is minder in zijn schik in een technologiebedrijf dat de grenzen van Vlaanderen duidelijk overschrijdt. Hij voelde zich bij ons niet op zijn gemak.”

Wat dan van zijn bewering dat er in de groep minder synergie zit dan u voorhoudt?

SEGHERS(toont papieren met het blauwe neushoorn-groepslogo erop). “Lees het concept in dit document dat ik u hierbij overhandig. Dit concept is uniek en wordt nergens elders toegepast. Een bestuurder of een bedrijfsleider verstaat dat pas als hij hier minstens drie jaar actief is.”

SEGHERS. “Alles is vandaag in beweging: de grenzen vervagen, iedereen doet maar, dus moet je af en toe bijsturen, meer bedoelde ik niet.”

De geruchten blijven circuleren dat u met de banken over schulden en aflossingsplannen in de knoei zit?

SEGHERS: “Ten eerste. De verhouding met de banken is vandaag niet zo slecht. Yves de Poorter ( nvdr – ex-topman van het failliete CS2 en recentelijk aangetrokken als financieel directeur) doet flink zijn best om de onderhandelingen in goede banen te leiden. Twee: wij hebben schulden aan de banken omdat alle projectfinanciering door onze toenmalige financieel directeur werd afgeschaft en vervangen door opzegbare kredieten. Ik heb hier niet alles te zeggen, maar dat is tegen mijn wil gebeurd. Het gevolg is dat we vandaag met zo’n 44 miljoen euro aan bankschulden zitten. Daartegenover staat een tegoed van 75 à 100 miljoen euro op onze klanten. Vroeger werd dat verdisconteerd. Wij vragen al langer dat we die schulden mogen terugbetalen door de afgifte van vorderingen, maar om de een of andere reden gaat dat juridisch niet.

“Op de koop toe werden de nieuwe opzegbare leningen of straight loans aangetrokken met een pand op het handelsfonds – dat is de kip of het ei. Eerst zouden de banken het pand op het handelsfonds moeten vrijgeven en pas dan kunnen we opnieuw met projectfinanciering beginnen. ( Ironisch) De megalomane ondernemer die ik zou zijn, heeft er altijd naar gestreefd geen schulden te hebben. Ik ben echter destijds het slachtoffer geworden van onzinnige financiële vernieuwingen.”

Is Yves de Poorter de juiste persoon om de onderhandelingen met de banken te leiden?

SEGHERS. “Hij heeft heel veel kwaliteiten, maar het voorwerp van zijn aandacht moet ook van kwaliteit zijn. En wellicht was dat bij CS2 niet het geval. Hier is het makkelijker, geloof ik. Wij trachten met de Seghers-groep een one supplier-status te verkrijgen. Wij beweren dat niemand in de hele wereld aanbiedt wat wij offreren. We verkopen op een gedigitaliseerde en fanatieke manier kennis langs het net en onze gigamarkt is het leven op zich. De behoefte aan oplossingen op het gebied van milieu, water, energie en gezondheid is oneindig. Als je daar exclusieve kennis over hebt en dat aanbiedt in een uniek pakket, dan zit je in een zeer goede situatie.”

Speelt dat mee in het overtuigingsproces van de banken?

SEGHERS. “Ik kan daar heel kort op antwoorden en zeggen dat de banken dat niet steeds begrijpen. Ik denk dat die boodschap absoluut nog niet ten volle is doorgedrongen. Dit is een zeer speciaal en uniek bedrijf: op het gebied van filosofie, producten, efficiëntie en gezelligheid. En als je een unieke positie bekleedt op de markt, dan bestaat er geen wezenlijke concurrentie.”

De deadline wenkt. Seghersbetter Technology Group moet tegen 30 juni 2002 een schuld van 27 miljoen euro aan zijn kredietverleners terugbetalen.

SEGHERS. “Ja, dat klopt, maar ook weer niet. In heel die zaak zijn er termijnen. Drie jaar geleden gingen de zaken minder goed en begon een van de banken haar kredietlijnen op te zeggen. We spreken hier over een consortium van dertien banken en in die situatie is het zeer moeilijk onderhandelen. Ik noem dat een kafkaiaanse toestand.”

Na de verkoop van uw industriële dochters, zoals Imop, zet u nu ook andere bedrijven één na één in de vitrine: Euro-Diesel, Bizibit, Dinamec, SeghersWater en Vitamex.

SEGHERS. “Minuut. Vitamex wordt niet verkocht, dat is foutief in de kranten gekomen. Euro-Diesel wordt wel verkocht, en die deal zal hoogstwaarschijnlijk in de komende dagen worden afgerond ( nvdr – Hendrik Seghers mikte tijdens het gesprek op 15 april). Die verkoop zal worden gebruikt om een nieuw netwerk in te schakelen, namelijk dat van de koper. Wij verkopen knowledge. De manufacturing van Euro-Diesel hoeven wij niet en dus zijn we blij om te verkopen, op twee voorwaarden: één, dat we er veel geld voor krijgen, en twee, dat de koper in ons netwerk komt.”

U liet aanvankelijk uitschijnen dat de groep in het boekjaar 2001 op een winst van 12 miljoen euro zou afstevenen. De voorbije dagen is er in de kranten sprake geweest van een verlies. Vertoont uw bedrijf niet een manifest gebrek aan transparantie? Of gaat het hier om boekhoudkundige creativiteit?

SEGHERS (g limlacht). “Zo zijn we. Als ik me niet vergis, stond er in de winstprognose voor 2001 een sterretje met een voetnoot waarin stond: ‘inclusief meerwaarden uit verkoop’. Als we Euro-Diesel verkopen, zullen we ongeveer op dat bedrag uitkomen. Iedereen zegt dan: ‘ja maar, dat is geen operationele winst’. Ik zeg u, bedrijven verkopen en kopen behoort absoluut tot onze kernactiviteiten. Wij hebben in het verleden al diverse bedrijven gekocht, zoals Imop, Betech of Euro-Diesel. We trachten die aankopen te valoriseren, daarvan te houden wat ons interesseert en het manufacturing-gedeelte opnieuw te verkopen. Aan die operaties zijn zowel kosten als opbrengsten verbonden. Het is dan ook niet meer dan normaal dat we die affecteren als zijnde operationeel.

“De 10 miljoen euro verlies, waarvan nu sprake, is te wijten aan vier of vijf misstappen, vooral begaan in de twee vestigingen van SeghersWater te Wespelaar en aan uitzonderlijke kosten in verband met de banken en consultants. Maar als we de verkoop van Euro-Diesel zouden betrekken op het boekjaar 2001 – iets wat, naar ik hoop, een meerwaarde van 17 tot 25 miljoen euro zal opleveren – dan zouden we op basis daarvan intrinsiek meer winst maken dan de kranten nu vertellen.”

U hebt de neiging om gevallen engelen op te vangen: Carl Malbrain (Biffa), Johnny Cornillie (van Gansewinkel), Carlo Gepts (VT4), Yves de Poorter (CS2). Een machiavellistisch trekje?

SEGHERS. “Ik voel mij op mijn gemak in moeilijke situaties en met moeilijke mensen – raspaarden. Bovendien ben ik er hoe langer hoe meer van overtuigd dat de mensen die deze groep mee zullen schragen, degenen zijn die hier al jarenlang actief zijn en langzaam hun weg naar boven hebben gevonden.”

Er blijft toch een dualiteit: de persoon Hendrik Seghers begrijpt zijn filosofie en kan daar een steekhoudend verhaal over afsteken. Maar stel dat u morgen wegvalt. Wat dan?

SEGHERS. “Als ik wegval, dan valt er een goeie medewerker weg, maar de continuïteit zal blijven. Veel mensen hebben hier voor bepaalde zaken veel grotere capaciteiten dan ik. Dus ik ben niet pessimistisch. Er wordt geschreven dat ik hier wil blijven omdat ik iets te doen wil hebben. Dat is niet waar. Ik blijf me gemakkelijk voelen op mijn stoel, in de mate dat ik nog nuttig kan zijn. Ik heb vandaag nog altijd een zeker gezag in dit bedrijf omdat ik van nut kan zijn.”

U lijdt niet aan wat de Nederlandse econoom Manfred Kets de Vries noemt ‘Türschluss-paniek’?

SEGHERS. “Zeker geen paniek. Surf maar even naar onze website: we are not working, we are living. Dit klinkt allemaal nogal iconoclastisch, maar eigenlijk ben ik nooit gestopt met studeren. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik werk en zal dus ook nooit stoppen met werken. Van een kunstenaar zeg je toch ook niet dat hij aan zijn job vasthoudt? Moet ik nu ermee stoppen en met de pietjesbak gaan spelen omdat ik 72 ben?”

Frans Crols, Piet Depuydt [{ssquf}]

pdepuydt@trends.be

“Ik ben niet altijd vriendelijk hoor, dat is mijn nadeel.”

“Ik voel mij op mijn gemak in moeilijke situaties en met moeilijke mensen – raspaarden.”

Ik, de zogenaamd megalomane ondernemer, ben destijds het slachtoffer geworden van onzinnige financiële vernieuwingen.”

“Onze boodschap is nog niet ten volle doorgedrongen bij de banken.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content