Missen de bediendevakbonden realiteitszin?

Volgens Paul Soete van Agoria hebben de bedienden niet de vakbondsleiders die ze verdienen. Dat bewijst het sociaal conflict rond de CAO en de indexering.

Bij de bedienden van de metaal- en technologische industrie zijn de onderhandelingen voor een sectorale collectieve arbeidsovereenkomst (CAO) volledig vastgelopen. De bediendevakbonden hebben de voorstellen van de werkgeversfederatie Agoria verworpen. Ook een verzoeningsvergadering bracht geen soelaas.

In het eerste voorstel van Agoria werd het systeem van de automatische indexering behouden en een loonsverhoging voorzien van 1,8 % (een cijfer dat met 1 % kon dalen of stijgen als de inflatie respectievelijk lager of hoger zou uitvallen dan de verwachte 3,1 % – het zogenaamde saldomechanisme). Dat mechanisme moet voorkomen dat de loonkosten meer stijgen dan de loonnorm bepaalt. Voor de arbeiders van de Agoria-sectoren werd al in maart zo’n akkoord gesloten.

Een tweede voorstel, zonder saldomechanisme maar met een 0,8 % lagere loonsverhoging, werd verworpen vanwege “onvoldoende”. Afgelopen maandag toonde Agoria zich op een persconferentie zeer ontgoocheld over die gang van zaken. Trends voerde achteraf een gesprek met Paul Soete, de gedelegeerd bestuurder van Agoria, en zocht naar de dieperliggende oorzaken van dit conflict.

PAUL SOETE (AGORIA). “Het probleem is gebonden aan de structuur van de vakbonden. De bedienden zijn niet gegroepeerd in centrales. De bediendebonden LBC en BBTK dekken de hele bediendepopulatie terwijl de arbeiderscentrales per sector zijn georganiseerd. De bedienden hebben nu beslist om voor alle sectoren unanieme standpunten in te nemen.

“Het meest frappante voorbeeld is de voedingssector, waar arbeiders en bedienden samen hebben onderhandeld. Er werd een voorakkoord bereikt dat rekening houdt met een saldomechanisme. De onderhandelaars voor de bedienden werden teruggefloten door hun superieuren. Ze mochten het akkoord niet tekenen. Dat is toch niet democratisch? De bedienden hebben niet de vakbondsleiders die ze verdienen.

“De vakbonden geven hun leden ook geen correcte informatie. In een pamflet leggen ze het saldomechanisme niet eens uit. Ze hebben van hogerhand beslist om het niet voor te leggen.”

Waren niet de arbeiderscentrales de conservatieve bonden en de bedienden de moderne?

SOETE. “Hoe hoger in de arbeidersstructuren, hoe groter de realiteitszin. Bij de bedienden is dat net omgekeerd. Daardoor is bij de bediendebonden een vernieuwingsbeweging bijzonder moeilijk te ontwikkelen.”

LBC en BBTK willen vooral geen afbraak van de automatische indexering. Is dat vanuit hun standpunt niet te begrijpen?

SOETE. “Het saldomechanisme is het beste systeem om de index in stand te houden, zeggen de mensen van de arbeidersvakbonden me. In politieke kringen groeit dat besef ook. Het vormt geen eerste stap om de automatische indexering af te schaffen. Loonakkoorden met een saldomechanisme creëren nog nauwelijks competitieve problemen, tenzij de inflatie zware bokkensprongen gaat maken, maar dan moet de regering ingrijpen. Ik kan daar dus perfect mee leven. Vergeet niet dat er ook naar boven wordt gecorrigeerd als de inflatie lager uitvalt. De werknemers hebben er dus ook voordeel bij.”

G.M.

“Hoe hoger in de arbeidersstructuren, hoe groter de realiteitszin. Bij de bedienden is dat net omgekeerd.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content