Mikken op de laagste prijs

Jan Longeval

De portefeuillemaatschappij Sofina zag dit jaar de helft van haar beurswaarde in rook opgaan. Sofina deelt niet alleen in de algemene beursmalaise, maar betaalt een extra prijs voor zijn blootstelling aan private equity. De stijging van de rente werkt louterend op overdreven waarderingen en doet lucht, gebakken lucht in het bijzonder, uit het systeem ontsnappen. Beleggers in verlieslatende start-ups en de neofieten die geloven dat cryptomunten een goede waardeopslag zijn, kunnen er inmiddels van meespreken.

Maar er is meer aan de hand. Sofina is in het vizier gekomen van de shortsellers. Shortselling is een bijzondere vorm van beleggen. Shortsellers zetten in op een daling van de beurskoers in plaats van op een stijging. Ze ontlenen de aandelen bij een andere partij, verkopen ze onmiddellijk en hopen ze later goedkoper terug te kunnen kopen, waarna ze de afgewaardeerde aandelen netjes terugbezorgen. Shortsellers gaan dus niet op zoek naar steraandelen, maar naar aandelen op lemen voeten.

Shortselling is de gevaarlijkste en moeilijkste vorm van beleggen. Wie een aandeel koopt, kan maximaal zijn inleg verliezen. Een shortseller daarentegen kan een veelvoud van zijn inleg verliezen omdat de beurskoers in principe onbeperkt kan stijgen. Wie een aandeel short verkoopt tegen 100 euro en de koers ziet stijgen naar 500 euro, verliest vier keer zijn inlage. De stijging van beurskoersen loopt zelden zo’n vaart, maar wel bij een short squeeze, de nachtmerrie van elke shortseller. Een short squeeze doet zich voor wanneer op de markt relatief weinig aandelen vrij worden verhandeld, waardoor shortsellers, die de ontleende aandelen moeten terug kopen, gedwongen worden er gekke prijzen voor te betalen.

Shortsellers kunnen zich vergissen, maar je neemt ze als belegger het best au sérieux.

De short squeeze in Gamestop in 2021, op het getouw gezet door een leger kleine beleggers, trakteerde shortsellers op een miljardenverlies. De moeder aller short squeezes was echter deze in Volkswagen, dat in het crisisjaar 2008 zijn koers in twee dagen zag stijgen van 211 naar 1.005 euro en daarmee even het meest waardevolle beursgenoteerde bedrijf ter wereld werd.

Een andere nachtmerrie van shortsellers is dat de waardering van een bedrijf oploopt van gewoon overgewaardeerd naar stratosferisch overgewaardeerd. Sommige van ‘s werelds meest succesvolle shortsellers, denk maar aan David Einhorn die eerder inzette op het failliet van Lehman Brothers, hebben niet alleen hun short gescheurd maar ook hun hemd verloren aan Tesla. De koers van Tesla is inmiddels teruggevallen tot een meer redelijk niveau, maar de voorafgaande koersstijging heeft al het bloed uit de shortsellers gezogen. De witz van Keynes dat “markten langer irrationeel kunnen blijven dan jij solvabel” bewijst nog maar eens zijn waarde. Gelijk hebben en gelijk krijgen is twee voor wie een aandeel koopt. Voor een shortseller is het drie: hij moet ook tijdig gelijk krijgen.

Shortsellers moeten vaak ook afrekenen met heftig verzet. Sommige geviseerde ondernemingen bestoken de shortsellers met processen en lastercampagnes. Ze hoeven ook niet te rekenen op de sympathie van de overheid en de burger, die vaak in een nationalistische kramp schieten. De overheid deinst er niet voor terug shortselling te verbieden en de shortsellers, in plaats van de geviseerde onderneming, te vervolgen voor marktmanipulatie. Shortsellers krijgen het verwijt bedrijven kapot te willen maken. Kortom, het leven van een shortseller is hard.

Gezien de enorme risico’s, maken de meeste shortsellers stevig hun huiswerk voor ze overgaan tot de daad. Ze kunnen zich vergissen, maar je neemt ze als belegger het best au sérieux. Niet alleen Sofina loopt in het vizier van de shortsellers. De uitstaande shortposities in het veelgeplaagde Colruyt zijn bijna verdubbeld in mei. Ook shortsellers mikken steevast op de laagste prijs.

De auteur is eigenaar van Kounselor Consulting en senior advisor bij Eurinvest Partners

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content