Marc Chagall

In Luik hangt een belangrijk overzicht van de werken van de Russische schilder Marc Chagall. Uitgangspunt van de tentoonstelling vormt ‘La Maison Bleue’, één van de werken uit de collecties van de “Cité Ardente”.

Marc Chagall, Salle Saint-Georges in Féronstrée, tot 20/12, van dinsdag tot zondag, van 9 tot 18 uur, op woensdag tot 22 uur. Reserveren kan bij Fnac en op Tel. 0900/00.600.

Na Monet in 1992 en Gauguin in 1994 toont de stad Luik dit keer belangstelling voor Chagall. De Russische schilder die in de joodse gemeenschap van een klein stadje in Wit-Rusland, Vitebsk, geboren werd, heeft een lange, vruchtbare schilderscarrière gehad. De joodse en Russische folklore, taferelen van het dagelijks leven, de toevlucht tot het onirisme en de liefde vormen enkele van de meest opvallende thema’s in zijn werk. Sinds de befaamde verkoop van zogenaamd “entartete Kunst” in Luzern in 1939 is Luik in het bezit van een doek van de schilder. Het gaat om ‘La Maison Bleue’, dat hij in 1920 maakte en waarvan een eerste versie bestaat uit 1917, ‘La Maison Grise’, eveneens te zien op de expositie. De tentoonstelling heeft een paar hoogtepunten in petto zoals ‘La Naissance’ (1911), ‘Le Violoniste’ (1911-1914), en ‘La Banque de Moscou à Vitebsk’, dat met zijn sombere tinten en warrige compositie reeds aangeeft hoe autonoom de schilder is vergeleken met de artistieke stromingen van zijn tijd. Want Chagall behoort tot die schilders die niet in een hokje te plaatsen zijn, schilders-dichters die zich niks aantrekken van dogma’s of scholen. Als individualist van de eerste orde mocht Chagall rekenen op de vriendschap en bewondering van de meest uiteenlopende mensen, waaronder Cocteau, Breton en Picasso. Zijn kunst is evenwel helemaal van hem en daarvan getuigt ‘La Promenade’, twee verliefden in het maanlicht, waarin hij blauw- en wittinten schitterend laat samensmelten, met zwart-, rood- en geeltoetsen die evenzeer aan het impressionisme als aan Rouault doen denken. Maar vormt het lieve, naïeve optimisme, waarin droom en tederheid de realiteit verzwelgen, niet het hoofdkenmerk van Chagall? Bij hem is de mise-en-scène van engeltjes, van een glimlachend bestiarius, van acrobaten en muzikanten, bloemen en verliefden die door de lucht zweven – vrijwel altijd met zijn signatuur: het geboortedorp Vitebsk op de achtergrond – een verzoening, een teken van geruststelling en geluk. Zelfs latere doeken als ‘Le Couple dans un paysage bleu’ (1969) laten een identieke levensfilosofie doorschemeren. Tweeëntachtig olieverfschilderijen, aquarellen en tekeningen stellen het universum van de schilder op overtuigende wijze tentoon. Daarenboven is dit evenement voor de stad Luik de gelegenheid om met een uitvoerig cultureel programma uit te pakken: rondleidingen, conferenties, filmvertoningen, culturele weekends… in het teken van Chagall.

ALAIN DELAUNOIS