MANAGER MET VOLMACHTEN

Begin deze maand werd de 45-jarige Jan De Kesel de nieuwe directeur-generaal van de Hoge Raad voor Diamant. “Het wordt geen makkelijke opdracht,” geeft hij toe. “De raad van beheer, die mij benoemde, is een soort van parlement van dertien leden-beroepsorganisaties en twee vakbonden met soms tegengestelde belangen. Die moet de maatregelen goedkeuren om de crisis in de diamant te bestrijden. Maar de discussies mogen niet blijven aanslepen. De internationale concurrenten zitten echt niet te wachten tot we ermee klaar zijn. Dit parlement heeft me daarom ook voldoende volmachten gegeven.”

De Kesel weet wat het is om tegengestelde belangen te overbruggen. Als secretaris-generaal van Mietec (1984-1987) was hij de scheidsrechter tussen de aandeelhoudersbelangen van de Gimv en Bell Telephone Mfg Co. Deze functie was een uitvloeisel van zijn vroegere baan als juridisch adviseur bij Bell, waar hij na zijn rechtenstudies in Antwerpen en de Vlerick School voor Management in 1976 terechtkwam. Na Mietec hielp hij een jaartje mee aan de juridische omkadering van de overname van Bell door het Franse Alcatel. Daarna, vanaf 1987, oefende hij verschillende directiefuncties uit bij Digital Equipment, tot het dit jaar werd overgenomen door Compaq.

“Toen ik in mei jl. door Vacature bladerde viel mijn oog op een advertentie voor mijn huidige functie,” herinnert hij. “De totale breuk met mijn verleden in de telecommunicatie leek me wel wat. In juni volgden de eerste gesprekken. Begin augustus was het dossier rond voor de raad van beheer.”

De nijpende winstmarges in de sector én de lokale moeilijkheden met de fiscus dwingen De Kesel om snel te handelen. “Veel tijd om me in te werken heb ik niet,” aldus De Kesel, die de taken van voorganger (en VLD-parlementslid) Marc van den Abeelen overneemt. “Bij de behandeling van de programmawet in deze herfst hoop ik dat onze voorstellen op sociaal vlak al door het parlement kunnen. De uitbouw van de fiscale pijler zal een beetje langer duren.”

Als Zelenaar gaat voor De Kesel in Antwerpen een nieuwe wereld open. “Voor een buitenstaander is de diamant onbekend, en soms onbemind,” weet hij. “Ook dat zal veranderen. Ik pleit voor een volledige transparantie. De diamantindustriëlen en -handelaars hebben niets te verbergen. En zij die wel iets te verbergen hebben, moeten zich dringend bezinnen.”

Jan De Kesel is gehuwd en heeft vier kinderen van tien tot negentien jaar, waarvan er twee in de Scheldestad studeren. Hij is bestuurslid van de Zeelse tennisclub, actief skiër en Rotary-lid. Veel tijd voor randactiviteiten gunt hij zichzelf niet. “Af en toe lees ik een boek,” vertelt hij. “Het laatste dat ik gelezen heb? Diamant, van Jef Geeraerts.”