Luxe te huur

Paraderen met de allernieuwste tas van Hermès, elke week een andere Rolex, rondrijden in een Lamborghini, zich een racepaard of een perceel wijngaard veroorloven … Grillen van een miljardair? Niet noodzakelijk. Luxe is tegenwoordig ook bereikbaar voor de minder gefortuneerde medemens. Dankzij verhuring en gedeelde eigendom.

De tijd dat welgestelde consumenten zich luxeproducten veroorloofden wegens hun kwaliteit, in de hoop er vele jaren van te kunnen genieten, is voorgoed voorbij. De trend wijst nu eerder in de richting van vluchtige luxe, die onmiddellijk geconsumeerd wordt om de eigen ijdelheid te strelen en waarvan vaak niet meer overblijft dan een herinnering of wat dolle pret.

Die voortdurende zoektocht naar het nieuwe en tijdelijke leidt ook naar nieuwe zakenideeën, zoals verhuring en gedeelde eigendom. Ligt de bron van die democratisering bij de dalende koopkracht of eerder bij een milieubewuste instelling? Zeker is dat dergelijke praktijken steeds meer de bovenhand krijgen op de aankoop.

Pronken met de allernieuwste uiterlijke tekenen van rijkdom is niet langer het voorrecht van een paar miljardairs. Vliegen met een privéjet, te koop lopen met een diamanten ring, er helemaal tussenuit knijpen op een jacht in Capri, wedden op een eigen paard of plankgas geven in een Ferrari 599 GTB Fiorano … het is voor iedereen (of toch bijna iedereen) bereikbaar geworden zonder dat er een zeer forse bankrekening moet tegenover staan.

Roman Abramovitch voorbijgestreefd

Het is allemaal begonnen, enkele jaren geleden, met de ontwikkeling van de gedeelde eigendom, een formule die vooral op prijs wordt gesteld in de Angelsaksische landen en die elke deeleigenaar recht geeft op een aantal rechten of voordelen op het goed. Het principe is simpel: je koopt een deel van een eigendom, een vakantieverblijf, bijvoorbeeld, of een privéjet of een jacht, waarvan je dan gedurende een bepaalde periode kan gebruikmaken.

Het doet denken aan timesharing, maar is toch eerder gericht op uitzonderlijke objecten. De formule biedt daarnaast het voordeel dat het dagelijks beheer wordt uitbesteed aan gespecialiseerde firma’s. U hoeft zich dan ook nooit zorgen te maken over een lekkende kraan of over het onderhoud van een landingsbaan. Het resultaat is dat fractional property een expansie zonder voorgaande kent in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten en ook bij ons stilaan van de grond komt. De formule is vooral interessant omdat ze toegang geeft tot zaken of diensten die doorgaans buiten het bereik liggen van de gewone sterveling. Bovendien raakt ze aan zowat alle sectoren.

Zo is het tegenwoordig een koud kunstje om op uw vakantieverblijf te geraken. De tijd van de grote patrons die rondvlogen in vliegende paleizen, zoals een Roman Abramovitch – eigenaar van een Boeing 767-300 – is voorbij. Er staan nu heel wat ondernemingen te trappelen om een aantal vlieguren in een privéjet aan te bieden onder gedeelde eigendom. De meest bekende is Netjets, dat in handen is van de miljardair Warren Buffett en onder meer een 25-urenkaart aanbiedt voor vluchten aan boord van een Cessna Citation Bravo. Kostprijs: 129.000 euro, onderhoudskosten inbegrepen. Een heel pak minder dan de 5 miljoen dollar die nodig is om een dergelijk toestel permanent in bezit te krijgen.

Zodra u voor de formule gewonnen bent, kunt u ook een deel van een vliegtuig kopen. Een voorbeeld: om de geneugten te kunnen smaken van een jet van 27 miljoen euro die de afstand Parijs-New York kan overbruggen, ‘volstaat’ 1,5 miljoen euro, waarmee u dan een zestiende van het toestel verwerft.

Robinsons eiland staat te huur

Ter plekke wilt u natuurlijk naar een of ander eiland zeilen met een luxejacht. De overvloed aan dat soort vaartuigen – 6000 stuks wereldwijd, waaronder 530 jachten van meer dan 15 meter en 15 van meer dan 100 meter – maakt de vorming van een verhuurmarkt mogelijk. Verschillende bedrijven hebben zich al in die niche genesteld. Dat is onder meer het geval met de Londense makelaar Nigel Burgess, die in zijn catalogi een zestigtal charterjachten en -zeilboten aanbiedt, waaronder de boot van Vincent Bolloré, de Paloma, een 60-meter-zeilboot, voor 200.000 euro per week. En als u op de Middellandse Zee wilt rondvaren met de Phocea, ooit het schip van Bernard Tapie, dan moet u voor die 75-meter-zeilboot 175.000 euro neertellen.

Als u dan ook nog eens de Robinson Crusoemiljardair wilt spelen op een verlaten eiland, klop dan aan bij het paar agentschappen en particulieren dat over de hele wereld een waaier van formules aanbiedt met uiteenlopende opvangmogelijkheden, prijzen en diensten. Alle formules hebben een gemeenschappelijke noemer: exclusiviteit. Reken op 1500 euro voor een Kroatisch eiland waarop twee appartementen (elk voor 4 personen) werden ingericht in een op 100 m hoogte gebouwde vuurtoren. Er is maar één buurman: de vuurtorenwachter.

Iets prestigieuzer is het eiland Musha Cay op de Caraïben, op zowat 150 km van Nassau, de hoofdstad van de Bahama’s. Naast vijf villa’s in pure koloniale luxestijl, hebt u er ook de beschikking over een team van dertig mensen, onder wie een keukenchef van wereldklasse. Geïnteresseerd? Een week verblijf kost 325.000 dollar.

Uitzonderlijke paarden

Wie eerder van het asfalt houdt, kan allerlei luxewagens huren voor een weekend of voor enkele dagen. Voormalig formule 1-piloot Damon Hill heeft de financiële hefbomen van die niche goed doorzien. Wie (voor 20.000 euro) lid wordt van zijn bedrijf, dat hij P1 doopte, kan een keuze maken uit een veertigtal topauto’s (Lamborghini, Bentley, Porsche, Jaguar …) die hij dan 50 of 70 dagen per jaar mag gebruiken.

Iets dichter bij ons is er de firma Carlux, die gevestigd is op de Louizalaan in Brussel en eveneens een gamma prestigewagens aanbiedt: Ferrari F430 Spyder, Aston Martin DB9 cabriolet, Porsche Cayenne enzovoort. De huur van de rode bolide met het steigerende paard kost bijvoorbeeld 1950 euro per dag, 3900 euro voor een weekend en ongeveer 9500 euro voor een hele week. Let wel: er is een fikse vrijstelling voor wie achter het stuur van zo’n luxetuig wil plaatsnemen. Voor een Ferrari of een Aston Martin DB9 bedraagt die 10.000 euro. Ook hier zijn er weer ondernemingen die aanbieden om een deel te kopen in het ene of het andere voertuig.

Hetzelfde principe geldt als het over échte paarden gaat. U kunt bijvoorbeeld een crack huren voor een maand om zijn krachttoeren toe te juichen in de hippodroom. Reken daarvoor wel op 1500 euro per maand. Of wilt u liever voor 20 % eigenaar worden? Dan zult u 4000 euro uit uw portemonnee moeten halen. En ook hier wordt de ‘eige-naar’ bevrijd van de last om het paard te herbergen, te trainen of in het algemeen te onderhouden.

Voor een prikje aan de modespits

Iets meer betaalbaar zijn de designerkleren, de tassen en de juwelen. Het is een activiteit die zoveel belangstelling geniet dat de internetbedrijfjes die zich gespecialiseerd hebben in de verhuring van haute couture als paddenstoelen uit de grond rijzen.

Het fenomeen vindt zijn oorsprong in de Verenigde Staten met de site leaseyourbag. com. Het virtuele uitstalraam van de site omvat een rist accessoires van vermaarde labels als Gucci, Vuitton, Dior en Prada. Het principe is kinderlijk eenvoudig: u maakt uw keuze op de site, betaalt online en de tas komt twee dagen later aan, samen met een vooruitbetaalde verpakking om het voorwerp na verloop van de huurperiode terug te sturen. De prijzen variëren van 15 tot 60 euro per dag, afhankelijk van het model.

Het succes van die virtuele formule is zo groot dat er nu ook een reële winkel de deuren heeft geopend in Antwerpen, namelijk Luxperience. In die chique winkel met Parijse allures is het aanbod uitgebreid met jurken en accessoires en worden 150 modellen te huur aangeboden. “Zo’n concept is een pure noodzaak, want 99 % van de vrouwen droomt ervan om ooit eens te schitteren in een exclusieve jurk, ook al hebben ze daar niet altijd het nodige budget voor”, zegt Ann Eyckmans. Dergelijke consumenten komen de boetiek weer buiten met een garnituur van Balmain (dat speciaal ontworpen werd voor topmodel Naomi Campbell) voor 180 euro, een Birkintas van Hermès of een schitterende armband uit de Jaydecollectie, elk voor 10 euro per dag.

Kijk naar m’n pols

De mannen blijven trouwens niet buitenspel. Als ze zich per se willen voordoen als een blitse Sarkozy of Reynders, hebben ze altijd de Amerikaanse site WatchMyWrist. com om hun pols te garneren. De site is zich duidelijk bewust van de hype rond luxehorloges en biedt de surfers die op zijn diensten geabonneerd zijn de wekelijkse of maandelijkse huur aan van een Rolex, een Tag Heuer, een Omega, een Breitling enzovoort.

Concreet: om een Omega Planet Ocean te laten schitteren aan het uiteinde van uw rechter- of linkerarm moet u 115 dollar per week op tafel leggen (plus de abonnementskosten van een tiental dollar). Als u het eerder hebt voor een Rolex GMT Master II, dan kost u dat 350 dollar per maand.

Jaargang 2008 op uw naam

Nog vermakelijker is de formule die werd ontwikkeld door wijnsites als WineShare of Mesvignes, die voorstellen om een webwijnbouwer te worden. Het concept draait hierom: u kiest een jaargang uit en een perceel wijngaard om een jaar lang te vertroetelen, voor u uw persoonlijke wijn aanmaakt die vervolgens wordt uitgebracht met een etiket op uw naam. Voor de liefhebber die wat aan de luie kant is, biedt de formule het voordeel dat hij de wijnranken niet hoeft te snoeien, zich niet moet bevuilen met de most van de druiven, en in volle winter evenmin door de wijnkelder moet ijsberen om de gisting van het druivensap te controleren. De hele exploitatie van het perceel verloopt via het web, al is er ook wel een bezoek aan het domein gepland.

Het concept werd drie jaar geleden opgestart en kent heel wat succes. “De webwijnboeren krijgen de kans om een beetje eigenaar te worden van een echt chateau en worden op die manier ambassadeurs van het domein”, beweert Eric Bonneville, eigenaar van Château de l’Enclos. Op dit ogenblik biedt www.mesvignes.com zes domeinen online aan (Roussillon, Bordelais, Champagne, Bandol, Touraine, Sancerre) voor tarieven die schommelen tussen 175 en 690 euro, afhankelijk van het herkomstgebied, het aantal wijnstokken (12 of 24) en het aantal facultatieve bijkomende stappen dat aan de formule wordt toegevoegd.

Eigenaar van whiskygrond

Duizend mensen hebben intussen al de ervaring meegemaakt, maar dat is nog een pak verwijderd van de 250.000 leden van de Friends of Laphroaig. Die aan Schotse whisky gewijde club, overigens de meest befaamde ter wereld, biedt de mogelijkheid om een symbolisch lapje grond te bezitten op Islay, het legendarische eiland waar de sterkedrank geproduceerd wordt. Ook hier volstaat het om zich in te schrijven op de site van de distilleerderij door de barcode die op het etui van een fles Laphroaig prijkt (een whisky die naargelang de kwaliteit 30 tot 800 euro per fles kost) in te brengen. Die inschrijving geeft vervolgens recht op een plag turf van een vierkante meter (of een microperceel van 0,09 m2), waar de gepassioneerde whisky-drinker dan een miniflesje van zijn lievelingsdrank kan gaan degusteren.

Hond te huur

De lijst van de initiatieven wordt almaar langer en er zitten intussen ook al een aantal twijfelachtige gevallen tussen. De verhuring van honden bijvoorbeeld.

Zo kent het merk Puppy the World een enorm succes in Japan en kan je in de Verenigde Staten nog moeilijk om Flexpetz heen. Met een maandabonnement van ongeveer 50 dollar kan je een chihuahua, een dwergteckel, een golden retriever of een Boston terrier voor een dag of voor enkele uren huren tegen een tarief dat schommelt tussen 12 en 25 dollar. Het weekend, een periode die zeer populair is en bevorderlijk voor wandelingen en eventuele ontmoetingen, is uiteraard duurder.

Door Valéry Halloy