LIKWIDITEIT VOOR KLEINE KMO’S

Als een rendabel bedrijf in faling gaat bij gebrek aan cash geld, dan is dat voor onze ekonomie en samenleving een zielig gebeuren.

Dit gebrek aan cash kan o.a. gebeuren (zie Tweespraak in Trends van 23 november jl.)

– door het aanwerven van een of meerdere personeelsleden (gemiddelde loonkost 1,35 miljoen)

– aan klanten gefaktureerde fakturen die te laat of helemaal niet betaald worden.

– het niet bereid zijn van de bedrijfsleiding (beheerders) van het aanvaarden van supplementair kapitaal gepaard gaande met inspraak en de vraag van de betrokken investeerder om hem eveneens aan te werven als personeelslid (in loondienst) voor de, of één van de, vrije uitbreidingsfunktie(s).

Met dit laatste raken wij een, tot op heden, niet aangeroerde mogelijkheid aan voor kleine KMO’s om verder te groeien en de kop boven water te houden. Op dit ogenblik zijn er, gezien de toestand van onze ekonomie, zeker heel wat bekwame ex-managers of ex-werknemers die op de arbeidsmarkt werk zoeken en tevens over een klein kapitaaltje beschikken welke zij bereid zijn te investeren, in dit type van bedrijven, onder voorwaarde dat zij mede-aandeelhouder (mede-beheerder) worden, maar tevens de eis stellen dat zij mede-loontrekkende zijn in het bedrijf en zodoende de uitbreidingsfunktie toegewezen krijgen.

Kan men iets doen tegen dit type faillissementen ? Er zijn heel wat kleine, rendabele bedrijven waarvan de beheerders liever het faillissement verkiezen boven deze oplossing. Voor diegene die deze oplossing kiezen is er op deze wijze geen oplossing. Voor diegene die deze oplossing wel willen goed vinden, is het een zielig gebeuren, want zij vinden nooit de kandidaat-investeerder-werkzoekende om de eenvoudige reden dat ze elkaar niet kennen en ook niet weten te vinden.

Deze kandidaat-investeerders-werkzoekenden vindt men meestal bij de 45- of 50-plussers, die intussen wel gewerkt hebben en een aardig centje aan de kant hebben kunnen leggen, en in welke kategorie alleszins nog heel wat mensen te vinden zijn die willen werken en tevens een deeltje van hun kapitaal willen investeren op een degelijke manier maar die evenmin de andere, kandidaat-KMO’s, vinden.

Daarom is er nood aan een supplementair circuit, dat men werkzoekenden-investeerders/investeerders-werkzoekenden kan noemen. Dit circuit ben ik samen met derden bereid op te starten om, via een organizatie, beide kandidaat-zoekers te helpen mekaar te vinden. Ikzelf ben trouwens een kandidaat-investeerder. Het doel van deze organizatie moet wel dienen om beide partijen, te zoeken en selekteren in kategorieën, en tevens te kontroleren op hun bereidheid en eerlijkheid. Deze organizatie moet zodoende goed georganizeerd, gestruktureerd en bestuurd worden. Indien er kandidaten zijn kunnen zij, via Trends, mijn adres en tel.-/faxnummer bekomen.

I.D., Moorsel-Aalst.