Lapland

De piloot van de drie uur durende Sobelair-vlucht (met voortreffelijke service) deelt mee dat de verwachte temperatuur, bij aankomst in Rovaniemi, 33 graden onder nul bedraagt. De 130 meereizende Belgen (van wie het leeuwendeel op bedrijfsuitstap is) glimlachen bij dit nieuws, genieten nog even van de behaaglijke temperatuur in de vliegtuigcabine en kijken door de raampjes naar het immense, lege en besneeuwde Lapland.

Op deze zondagochtend is de kleine maar moderne luchthaven van Rovaniemi zo goed als leeg. Bij het verlaten van het vliegtuig hap je naar adem, want ondanks dikke pulls en warme jassen voel je de doordringende poolkou. Het onthaal is efficiënt georganiseerd: de vijf bussen zijn genummerd en de begeleiders staan glimlachend klaar voor twee dagen sneeuwpret.

Maar eerst omkleden of, beter gezegd, bijkleden. In een kelder van het luchthavengebouw staan grote kisten met thermische pakken, dikke kousen, stevige schoenen en zelfs een soort bivakmutsen die aan bankovervallers doen denken. Na het aantrekken van zowat vijf lagen kleding kan het programma beginnen.

Er wordt geen tijd verloren: zowel in het tweedaagse programma als in dat van één dag wordt een maximum aan activiteiten gepropt. Daar hebben de deelnemers (of hun firma’s) voor betaald: een intensief verblijf in Lapland, net boven de poolcirkel.

Met de bus gaat het naar een bevroren meer in de buurt. Bij het instappen heb ik al pech: de ritssluiting van mijn thermisch pak begeeft het. Ik vrees dat ik twee dagen met een open pak zal moeten rondlopen, maar krijg zonder probleem het pak van een begeleider aangeboden. Dan beginnen de ‘Winter Fun-tasticGames’: een reeks padvinderachtige activiteiten op het ijs.

Leuk is het rondcrossen met een quad en steeds vlugger rondjes draaien, om ter snelst. Elk groepje krijgt een puntenkaart mee, kwestie van de olympische competitiegeest erin te houden. Skiën met twee personen samen op twee latten brengt heel wat gestuntel mee en gelach bij de omstaanders. Dan volgen nog sleetje trekken en het doormidden zagen, ook weer met z’n tweeën, van een forse boomstam. Wie het tussen de proeven door wat koud krijgt, kan verpozen in een typische hut met open vuur en een warm drankje.

Het is een boeiende ervaring om met wildvreemden een team te vormen en te overleggen hoe je dit of dat gaat doen. Je blijft dan ook de rest van de trip met hen optrekken en plezier maken.

Na een stevige lunch staat een eerste tocht met de sneeuwscooters op het programma. Waarschijnlijk zijn de meesten hiervoor gekomen. Het geronk, bij de start, van een paar tientallen scooters heeft wel wat: de kleine machines met toch heel wat vermogen staan uitnodigend warm te draaien en op ons te wachten. Met de helm op vertrekken we in een lange sliert, want van vrij rondrijden is geen sprake. Vooraan rijdt een begeleider, achteraan ook één en tussenin rijdt er nog één af en aan. Je moet inderdaad weten waar je wel en niet mag rijden: ijs, hoe dik ook op sommige plaatsen, kan verraderlijk zijn.

Na een lange rit tussen de bomen in de bossen, stoppen we voor een hondenslee-ritje met echte husky’s (poolhonden): wel de moeite, maar nogal kort en toeristisch. Weer even bijkomen met een warm drankje in een hut, waar een Lap een hoop onzin vertelt, maar ons toch aan het lachen krijgt. Op de terugtocht naar Rovaniemi zakt de zon achter de einder en beginnen onze tenen en vingertoppen serieus koud te krijgen. Gauw naar binnen…

De warmte in het hotel overvalt je en doet ongelooflijk deugd. Zo ook de sauna waar je, ontdaan van vijf lagen kleding, lekker kan uitzweten. Door het raam zie je de Lappen warm ingeduffeld door het stadje lopen. Na de relaxerende saunabeurt twijfel je tussen meteen in slaap vallen (je bent immers al wakker sinds halfvier deze morgen) en een stevige pint in de bar. Het wordt het tweede.

Veel tijd wordt ons echter niet gegund: we moeten de bus in voor het diner in een houtvestershut. Een rit over besneeuwde wegen waar de vrouwelijke buschauffeur nogal stevig gas geeft. Tijdens het diner, met de onvermijdelijke zalm, wordt de uitslag van de ochtendlijke winterspelen bekendgemaakt en stijgt de sfeer bij elk glas wijn. We zitten in een mooie houten blokhut, uitgerust voor het ontvangen van groepen toeristen. Ook de typische ‘wintervolksspelen’ worden beoefend, zoals om ter snelst een stevige spijker in een boomstam kloppen.

Terug in het hotel zou je verwachten dat iedereen onder de wol kruipt na een dag van bijna 20 uur. Niet zo met een Belgische groep: de meesten zakken af naar discotheek Flirt in de kelder van het hotel. Er wordt gedronken en gedanst, Finnen en Belgen door elkaar, op lokale en internationale muziek. Eén voor één verdwijnen de Belgen, uitgeblust en denkend aan nog een dag buitenactiviteiten morgen. En de Finnen, die worden hoe langer hoe meer dronken en agressief. Hun avondje disco is echt een uitlaatklep voor het rustige, stille en witte leventje in winters Rovaniemi.

Het ontbijt in Scandinavië is altijd een must: behalve de klassieke ingrediënten omvat het buffet ook gerookte zalm en haring in mosterdsaus, een goede voorbereiding op de buitenlucht. Het is iets minder koud vandaag, maar toch hou je beter muts en handschoenen aan. Een paar minuten zonder, en je oren en handen zijn ijsklompen. Iedereen loopt er weer bij als een Michelin-mannetje; het probleem met al die identieke thermische pakken is dat je niemand herkent, zeker niet op afstand.

Terug de sneeuwscooters op. Een heerlijk gevoel van beweging na een nachtje rust. Helemaal opwindend wordt het als je achteraan de sliert gaat hangen en de groep wat voorsprong laat nemen om dan, vol gas, de anderen weer bij te benen. Dan haal je moeiteloos 75 tot 80 kilometer per uur, een hele snelheid op zo’n klein ding.

Na een uurtje bereiken we een rendierenfarm, een groot woord voor een attractie die puur voor de toeristen is opgezet. Weer een kort tochtje op een slee achter een rendier. Na afloop krijg je een ‘rendieren-rijbewijs’, waarop je identiteit met een vingerafdruk wordt aangebracht.

Lapland telt meer rendieren dan inwoners. In Fins Lapland, waarvan Rovaniemi de hoofdstad is, wonen ongeveer 200.000 inwoners – maar Lapland strekt zich ook uit over het noorden van Zweden en Noorwegen. Het is een immense, beboste vlakte, waar winter nog echt winter betekent en het soms 50 graden vriest. Hier kan je echt tot rust komen, als je maar wegblijft van de toeristische trekpleisters.

Maar hop, we scooteren verder. De namiddagtocht is wondermooi: de zon zit al laag en speelt tussen de besneeuwde bomen. De sneeuw glinstert in duizend diamantjes en de zon brengt de opstuivende sneeuw tot leven. Een onvergetelijk beeld van eenvoudige en prachtige natuur. Het lawaai van de sneeuwscooters moet je erbij nemen of proberen te negeren. Soms wordt haltgehouden om de groep weer bijeen te laten komen of om nog intenser van het landschap te genieten.

De terugtocht verloopt bij valavond, en het wordt weer snel kouder. De scooters worden op stal gezet en met de bus gaat het naar wat waarschijnlijk de grootste attractie is van Fins Lapland: het dorp van Santa Claus, een soort Disneyland. Gelukkig was het vrij rustig toen wij er waren. Je kan een praatje maken met Santa Claus, gezeten op zijn troon. Je kan het postkantoor bezoeken, speciale postzegels met speciale afstempeling kopen en uiteraard kaartjes versturen vanop de poolcirkel. Maar het mooiste is toch wel grasduinen in de brieven die kinderen uit de hele wereld naar Santa Claus sturen. Sinds 1950 ontving Santa Claus reeds 5,2 miljoen brieven: tijdens de zomer nauwelijks 100 per dag, maar in de kerstperiode maar liefst 32.000 (ook per dag). Ze komen vooral uit Groot-Brittannië, Polen en Japan. En verder heb je massa’s winkeltjes, met prullaria maar ook met mooie Finse design-dingetjes, en heel veel cafés waar je je blauw betaalt voor een biertje.

Op de rustige luchthaven van Rovaniemi verneem je dat Zaventem wegens sneeuw gesloten is. Hier, waar de hele winter door een pak sneeuw ligt, kan je zoiets nauwelijks geloven. Gelukkig kunnen we, na twee dagen amusement in Lapland, toch veilig landen op onze nationale luchthaven, het poolcirkel-certificaat in de hand. De rendieren en de sneeuwscooters in Lapland hebben weer rust, tot de volgende groep toeristen…

Pauwels Travel Bureau in Diegem organiseert elke winter een hele reeks dagtrips en tweedaagse trips naar Lapland, zowel voor individuelen als voor bedrijven. Tel: (02) 720.50.67. Fax: (02) 725.65.75.

Karel Ooms